به گزارش اقتصادنیوز، پس از حمله غافلگیرانه حماس علیه سرزمین های اشغالی، پلن محاصره غزه طراحی و گام هایی در مسیر اجرایش برداشته شد. شواهد نشان می دهد که اسرائیل به دنبال برداشتن مانع ها است، از همین رو با بمباران دوره‌ای غزه تلاش دارد تا نیروهای مسلح را خلع سلاح کند. پیشتر اسرائیل تلاش داشته تا با توسل به اهرم سخت، گروه نظامی مستقر در غزه را نابود کند، اما حمله اخیر و پس لرزه هایش نشان داد که این بازیگر در مسیری که انتخاب کرده، شکست خورده است.
قابلیت‌های ترسیم شده توسط حماس به اندازه ای گسترده بود که کارشناسان اطلاعاتی را مات و مبهوت کرد. غزه شاید بیش از سایر مناطق تحت نظارت نظامی باشد. این قلمرو به مدت یک و نیم دهه تحت محاصره بوده و پهپادهای تسلیحاتی به طور معمول بر فراز آن پرواز می کنند.با این همه حماس در چنین شرایطی توانست حملات گسترده و چند مرحله‌ای هوایی، زمینی و دریایی اش را کلید بزند.اسرائیل پیشتر هم نمی دانست با غزه چه کند. این را می توان از عبارت ادعایی اسحاق رابین، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل در اوایل دهه 1990 دربافت؛ زمانی که مدعی شد«کاش می شد یک روز از خواب بیدار شد و متوجه گشت که غزه در دریا فرو رفته است.» اما حالا دو میلیون فلسطینی که خواستار رهایی از قفسی هستند که اسرائیل آنها را در آن محبوس کرده، همچنان شب هنگام رهبران اسرائیل را بیدار نگاه می دارند.
حوادث روزهای اخیر به وضوح نشان می دهد که تلاش های نظامی اسرائیل شکست خورده است. دلیلش روشن است؛ لشکرکشی‌های نظامی اسرائیل در غزه سال‌ها باعث مرگ و ویرانی جمعیت تحت محاصره شده است. با این همه آنگونه که فارین پالسی نوشته،اگرچه رویکرد نظامی اسرائیل در قبال غزه شکست خورد، نتانیاهو احتمالا چنین گزاره ای را امتحان خواهد کرد. با توجه به تلفات گسترده اسرائیل در حمله حماس، کمپین تلافی جویانه اسرائیل از سوی شرکای بین المللی اش، به شکلی بی سابقه حمایت خواهد شد. اما همین لشکرکشی برای فلسطینی ها، می تواند به معنای کشتاری بی سابقه باشد.
صحبت از پاکسازی قومی فلسطین افزایش یافته، فرایندی که پیشتر در سال 1948 رخ داد، زمانی که صدها هزار فلسطینی مجبور به ترک خانه های خود و پناهندگی شدند. اکثر ساکنان غزه امروز همچنان از بازگشت به خانه آبا و اجدادی شان در سرزمین های اشغالی و کرانه باختری محروم هستند. از همین رو تصور این که بمباران نوار غزه محصول حمله اخیر حماس است، نادرست است. نظرسنجی سال 2016 توسط مرکز تحقیقات پیو نشان داد که تقریبا نیمی از یهودیان اسرائیلی خواهان اخراج یا انتقال اعراب از اسرائیل هستند. مردم اسرائیل در سال‌های پس از آن به سوی رادیکالیسم حرکت کرده‌اند.
وضعیت دردناک فلسطینی ها، مایکل بارنت، استاد دانشگاه جورج واشنگتن و محقق نسل کشی را بر آن داشت تا اوایل سال جاری مقاله ای در باب خشونت سیاسی در سرزمین های اشغالی بنویسد، این یادداشت تحت عنوان «آیا اسرائیل در پرتگاه نسل کشی قرار دارد؟» بر این مهم تاکید داشت که «تحقیق در مورد نسل‌کشی در چندین دهه گذشته بینشی در باب پیش‌شرط‌ها فراهم کرده که نقطه شروع معقولی است».امروز، در حالی که اسرائیل بار دیگر غزه را هدف قرار داده و برای یک تهاجم زمینی خونین آماده می شود، نتانیاهو مدعی "انتقام قدرتمندانه" شده است. یوآو گالانت، وزیر دفاع این بازیگر نیز اعلام کرد که محاصره غزه تشدید خواهد شد و هرگونه ورود سوخت، مواد غذایی به روی مردم به غزه قطع می شود. به همین دلیل جامعه بین‌المللی باید فورا زنگ خطر را به صدا درآورد تا از جنایات و جنایات جنگی جلوگیری کند، جنایات جنگی که اسرائیل با رهبری بی‌چون و چرا می‌تواند به راحتی دوباره آن را تکرار کند.
دبورا لیپستات، فرستاده ویژه وزارت امور خارجه ایالات متحده برای نظارت و مبارزه با یهودستیزی –محقق نسل کشی، روز یکشنبه با انتشار پیامی در توئیتر نوشت: «هیچکس حق ندارد به اسرائیل بگوید که چگونه از خود دفاع کند و از حملات آینده جلوگیری کند و آنها را بازدارد». همزمان کاخ سفید حمایت تزلزل ناپذیرش از اسرائیل را بیان کرده و حتی کشتی‌های نیروی دریایی اش را به شرق مدیترانه منتقل کرد تا دیگر بازیگران را از دخالت بازدارد. این فعل و انفعال ها از منظر اسرائیل به عنوان مجوزی برای ارتکاب جنایات بزرگتر قلمداد می شود. طبیعتا اسرائیل برای اجرای این سناریو از تسلیحات ارائه شده توسط ایالات متحده استفاده خواهد کرد.واشنگتن از مسئولیت رسمی و اخلاقی چشم پوشی نمی کند، بلکه در زمانی که همه پرچم های قرمز نسل کشی برافراشته شده، جنایت های توده ای را ممکن می سازد.
