به گزارش ایسنا، دولت برزیل این خشکسالی را به تغییرات اقلیمی و پدیده آب و هوایی ال نینو نسبت می دهد که باعث شده حجم بارندگی در شمال آمازون به کمتر از میانگین تاریخی برسد و کاهش سطح آب در رودخانه های این منطقه به سطوح رکوردهای کمسابقه نزدیک شود.
سطح پایین آب، تهدیدی برای حدود ۳۰ میلیون نفری است که حوضه آمازون را خانه خود میدانند.
در «مانائوس» و بیش از ۲۰ شهر دیگر وضعیت اضطراری اعلام شده است.
بیشتر بخوانید:
بسیاری از رودخانه ها خشک شده اند و ده ها هزار نفر را در دهکده های جنگلی دورافتاده گرفتار کرده اند.
تمام روستاهایی که برای امرار معاش و حمل و نقل پایدار به رودخانه ها وابسته هستند، اکنون برای گذران زندگی روزمره به سختی افتادهاند و باید غذا، دارو و آب را از طریق بالگردهای امداد که این محمولهها را به منطق میرسانند، دریافت کنند.
برخی از ساکنان مجبور به حفر چاه با دست در جستجوی آب شده اند.
«رایموندو سیلوا دو کارمو» یکی از این ساکنان است. او ماهیگیر و تاجری ۶۷ ساله است که در یک چاه که خودش در منطقه خشکی از دریاچه Lago do Puraquequara در مانائوس حفر کرده است، حمام می کند و آب آن را برای ادامه زندگی جمع آوری می کند.
یک قایق محلی حامل وسایل نقلیه، گاز و آذوقه ماه گذشته در سطح کم آب به گل نشست و از آن زمان تاکنون در سواحل رودخانه «ریو نگرو» گیر افتاده است.
کاپیتان این قایق میگوید: در جزایر «مادیرا» (در بخشهایی از آمازون)، سواحل و صخره هایی ظاهر می شوند که قبلا ندیده بودیم.
کارشناسان معتقدند که موج گرما و خشکسالی میتواند دلیل مرگ تعداد زیادی از ماهیها و دلفینهای رودخانهای در آمازون که به «بوتو» معروف هستند، باشد.
محققان مؤسسه توسعه پایدار Mamirauá در حال انجام آزمایشهایی بر روی آب و حیوانات مرده یافت شده در دریاچه «تِفه» (Tefe) هستند تا علت دقیق مرگ آنها را مشخص کنند.
همچنین گروههای بومی که برای آب، غذا و حمل و نقل کالاهای کلیدی مانند دارو به رودخانهها متکی هستند، از جمله گروههایی هستند که بیشترین آسیب را دیدهاند. آنها دولت برزیل را برای اعلام وضعیت اضطراری آب و هوایی تحت فشار قرار داده اند.
ماه گذشته، دولت این کشور یک کارگروه بشردوستانه را برای تحویل بسته های غذا به روستاهای دورافتاده راه اندازی کرد با این حال گروه های بومی می گویند که وضعیت از آن زمان هم بدتر شده و آنها به کمک بیشتری نیاز دارند.
انتهای پیام