همشهری آنلاین:گروه خانواده-مژگان مهرابی:این کاملا صحیح است که والدین نباید تکالیف خانه فرزندان خود را انجام دهند، ولی درواقع والدین باید نقش «مدیر پروژه مشق شب» را بازی کنند. هنگام انجام تکالیف والدین باید بر روند کار فرزند خود نظارت داشته باشند و درصورت لزوم ایجاد انگیزه کنند. بله، این به معنای نشستن در کنار کودک کلاس اولی است تا به او در متمرکز بودن برای نوشتن مشق کمک کنید. حضور شما این پیام را به فرزندتان می‌دهد که مشق شب یک کار مهم است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. هانیه لواف، روانشناس و استعدادیاب کودک اطلاعات ارزنده‌ای در این‌باره می‌دهد: «اغلب پدر و مادرها با بچه‌هایی که در نوشتن تکالیف خود کوتاهی می‌کنند، دچار مشکل می‌شوند. بی‌تفاوتی کودک برای انجام تکالیف آزارشان می‌دهد. بهترین کار این است که هر روز کنار دست فرزند خود بنشینند و از او بخواهند تکالیفش را انجام دهد.»
راه‌حل دیگری که لواف پیشنهاد می‌دهد، تهیه یک لیست از تکالیف مدرسه است. بعد از انجام هر تکلیفی جلوی آن علامت انجام شد بزنید. این کار به عملکرد کودک نظم می‌بخشد و به او کمک می‌کند تا روی درس خود متمرکز شود. اما موردی که این مشاور به انجامش زیاد تأکید می‌کند، تشویق کردن دانش‌آموز کلاس اولی است. خرید یک هدیه کوچک برای منظم بودن، سرعت عمل کودک را در نوشتن مشق بیشتر می‌کند. لواف در ادامه می‌گوید: «پدر و مادرها باید زمان مشخصی را برای نوشتن مشق درنظر بگیرند و از فرزند خود بخواهند راس همان ساعت تعیین‌شده کارهایش را انجام دهد. این‌گونه کودک باقی روز را مشغول انجام تکلیف نیست و می‌تواند زمانی برای استراحت یا بازی داشته باشد.»
اما نکته قابل تامل درباره کودکانی که علاقه‌ای به نوشتن مشق ندارند؛ یکی از دلایل بی‌رغبتی آنها به درس و مدرسه، می‌تواند ریشه در پایین بودن اعتماد به نفس آنها داشته باشد؛ چون اغلب کاری را به سرانجام نمی‌رسانند و نیمه رهایش می‌کنند. این بچه‌ها در سنین خردسالی مسئولیت‌پذیری را یاد نگرفته‌اند؛ از این‌رو در مدرسه هم فرد کوشایی نیستند. لواف می‌گوید: «بچه‌هایی که تنبلی می‌کنند دقت و تمرکز پایینی دارند، معمولا برای انجام کارهای خود از دیگران کمک می‌گیرند و به‌شدت وابسته هستند. میزان خواب و استراحت آنها نسبت به دانش‌آموزان دیگر بیشتر است.»
