به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، عدم دریافت ریز مغذی‌های کافی می‌تواند فرد را در معرض خطر مشکلات سلامتی قرار دهد.
محققان دانشگاه چارلز در جمهوری چک ادعا می‌کنند که دریافت مقدار مناسب ریزمغذی‌ها ممکن است در درمان بیماری‌های عصبی ارزش درمانی داشته باشد.
ریزمغذی‌ها برای سلامت کلی یک فرد ضروری هستند. این اصطلاح به تمام ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن برای عملکرد صحیح و سالم ماندن اشاره دارد.
با این حال، همه افراد به تمام ریزمغذی‌های مورد نیاز خود دسترسی ندارند. محققان تخمین می‌زنند که بیش از ۲ میلیارد نفر در سراسر جهان دچار کمبود ریز مغذی‌ها هستند.
اگر فردی دچار کمبود ریزمغذی باشد، ممکن است در معرض خطر مشکلات سلامتی مانند کم خونی، مشکلات سلامت روان، مشکلات بینایی، نگرانی‌های بارداری و ناتوانی در مبارزه با عفونت‌ها باشد.
تحقیقات گذشته نشان می‌دهد که دریافت تعادل مناسب ریزمغذی‌ها به طور بالقوه می‌تواند به دفع نگرانی‌های سلامتی مانند بیماری‌های قلبی عروقی، بیماری‌های خود ایمنی و سرطان کمک کند.
چهار نوع اصلی از ریز مغذی‌ها وجود دارد:
• ویتامین‌های محلول در آب، مانند اکثر ویتامین‌های B و ویتامین C
• ویتامین‌های محلول در چربی که در آب حل نمی‌شوند و شامل ویتامین‌های A، D، E و K هستند.
• ماکرومینرال ها، مواد معدنی مورد نیاز بدن در مقادیر بیشتر، مانند کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم
• مواد معدنی کمیاب، مواد معدنی مورد نیاز بدن در مقادیر کمتر و شامل آهن، روی، مس و سلنیوم.
از آنجایی که بدن نمی‌تواند ریزمغذی‌ها را تولید کند، باید با خوردن غذاهای غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی یا با مصرف مکمل‌های غذایی، به آنها دست یابد.
بیماری‌های عصبی بر سیستم عصبی مرکزی بدن - که شامل نخاع و مغز می‌شود - و همچنین اعصاب را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
یک بیماری عصبی (نورولوژیکی) می‌تواند ناشی از عفونت‌ها، اختلالات ژنتیکی، عوامل محیطی و آسیب‌های عصبی یا نخاعی باشد.
در حال حاضر بیش از ۶۰۰ بیماری عصبی شناخته شده وجود دارد، از جمله:
• بیماری آلزایمر
• بیماری پارکینسون
• صرع
• سکته
• میگرن
• ام اس (MS)
• اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS).
اکثر بیماری‌های عصبی در حال حاضر قابل درمان نیستند. پزشکان ممکن است داروها، فیزیوتراپی، توانبخشی و/یا جراحی را برای کمک به کاهش علائم بیماری تجویز کنند.
به گفته دانشمندان، کمبود ریزمغذی‌ها می‌تواند منجر به آسیب به اعصاب محیطی، سیستم عصبی مرکزی یا هر دو شود که در نهایت می‌تواند منجر به یک بیماری عصبی شود.
این بررسی بینش‌هایی را در مورد اینکه کدام نوع از مکمل‌های ریز مغذی ممکن است برای بیماری‌های عصبی خاص مفید باشد ارائه می‌دهد.
به عنوان مثال، در هر دو بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون، بررسی به این نتیجه رسید که مکمل‌های غذایی حاوی ویتامین‌های A، B، C، D و E، و همچنین اسید فولیک، سلنیوم و روی می‌توانند به مدیریت علائم کمک کنند.
