به گزارش اقتصادنیوز روزنامه اعتماد نوشت: از دولت‌های مسلمان کمتر کشوری است که بر اشغالگری اسراییل انگشت تاکید نگذارد ولی آنها جز لفاظی‌های بی‌ثمر کاری از پیش نمی‌برند و امریکا جز کمک 14 میلیارد دلاری مدرن‌ترین ناوهایش را به مدیترانه آورده است تا کسی مزاحم نسل‌کشی اسراییل نباشد و به قول نتانیاهو ارتش اسراییل با دستان باز عمل کند!
مشکل ما کجاست؟ چه کرده‌ایم که بخشی از جهان حداقل طی نیم قرن اخیر در صلح و آرامش و عیش و نوش خود مشغولند ولی در خاورمیانه جنگ‌ها و درگیری‌ها یکی پس از دیگری زهر تلخ ناامنی و زخم و جراحت و مرگ را مرتبا در ذائقه‌ها می‌نشاند؟
انقلاب بزرگ سال 57 در ایران دقیقا در پی پاسخ عملی به همین سوال بود ولی چه زود آرمان‌های بزرگش را فرو نهادیم و عده‌ای به قدرت و عده دیگری به ثروت مشغول شدند و مردم و آرزوهای مردم را از یاد بردند!
ما با تکیه بر خرد جمعی و استمرار حمایت مردمی از آرمان‌های انقلاب و تمسک به اراده انسان‌دوستانه ملت می‌توانستیم هم برای خود پایدارترین امنیت را تدارک ببینیم و اقتصاد کشور را تنومند و فربه سازیم و هم در چنین مواقعی یاور موثر مظلومان بی‌پناه شویم.
اگر تنگنای شدید اقتصادی در کشور ما نبود، اگر تحریم‌ها را با برجام شکسته بودیم و اگر شور و نشاط سیاسی و اجتماعی در انتخابات گذشته رقابت‌های سالم و خردمندانه را به اوج خود می‌رساند و مردم خود را صاحب اختیار و تعیین‌کننده در ساختار سیاسی می‌دانستند اکنون نفس حمایت دولت و ملت ایران از فلسطینیان مظلوم نقشی عظیم در جلوگیری از سبعیت اسراییل بازی می‌کرد.
سران دول غربی با شناخت کامل از ضعف‌های عمیق در میان کشورهای مسلمان با جسارت و بدون واهمه از تجمیع خشم 2میلیارد مسلمان یکی پس از دیگری از فلسطین اشغالی دیدار می‌کنند در حالی که درست در همان لحظات بمب‌های اهدایی چند تنی امریکا بر سر زنان و کودکان بی‌دفاع غزه ریخته می‌شود و حتی بیمارستان‌ها از گزند این جنایت‌ها در امان نمی‌مانند. ما از تجربیات تاریخی خود غافلیم و علاقه عجیبی به فراموشی داریم.
معدل هوش خاورمیانه نگاهی گذرا به عقب نمی‌اندازد که اگر روزی نوبت افغانستان بود، نوبت لیبی و سوریه و عراق هم فرا رسید و اگر اکنون نوبت غزه و فلسطین است به اقتضای منافع غربیان هر آن ممکن است نوبت کشور دیگر برسد و تنهایی خویش را با تمام وجود احساس کند.
در دنیای سیاست که کاملا ماکیاولیستی است قطعا دوستی برخی کشورهای عرب با امریکا و غرب دایمی نیست و معلوم نیست چرخش حوادث کی قرعه بدفرجامی را به نام کدام کشور بزند؟ اشتباه نشود، غرب‌ستیزی حلال مشکلات کشورها نیست، کما اینکه شرق‌ستایی هم اصل مشکلات ما را برطرف نمی‌کند.مشکل در مخدوش شدن استقلال و عدم میدانداری ملت‌ها در ساختارهای سیاسی است.
اگر ملت‌ها در صحنه باشند روابط متوازن با شرق و غرب عالم برقرار می‌کنند و با استقلال و درایت خود جلوی انواع نقشه‌های منفعت‌جویانه درازمدت اغیار را می‌گیرند.نیازی به لشکرکشی نیست، چرا و چگونه اروپا و امریکا هر زمان که بخواهند از اهرم تحریم استفاده می‌کنند ولی 49 کشور مسلمان در حیاتی‌ترین مسائل خود حتی زمینه طرح چنین مساله‌ای را ندارند؟
ما باید بپذیریم که معدل افکار و عقاید و رفتار و اراده و دانش و آگاهی و شخصیت‌مان از غنا و استحکام لازم برخوردار نیست.مثلا معدود طرفداران اسراییل قدرت درک این معنا را ندارند که اگر رویارویی بزرگی فرا برسد که نباید برسد و با تمام توان و تدبیر باید جلوی آن گرفته شود، بمب‌ها توان تمییز موافقان و مخالفان اسراییل را ندارند.
