به گزارش ایسنا، دکترمهرداد ساویز درگردهمایی سالیانه اعضای هیات علمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه کاری که در زمینه دانشجویان پیش روی ماست کار بزرگی است، گفت: اجرای این اقدامات راحت خواهد بود در صورتی که همه اعضای هیات علمی و اساتید در مسیر کمک به نسل جوان برای عبور از سرگشتگیهای عصر حاضر و رسیدن به مسیر رشد، همدل و همراه باشند.
وی ادامه داد: ما در عصری قرار داریم که دچار یکسری چالشهای اجتماعی هستیم. این چالشها الزاما منحصر به کشور ما نمیشوند بلکه این مسائل جهانی است و ما در عصری زندگی میکنیم که منابع رسانه ای و اطلاعات بسیار گسترده است و به مراتب بیش از این است که فرصت فکر و تحلیل آن اطلاعات توسط،هر ذهن پویایی وجود داشته باشد.
دکتر ساویز خاطر نشان کرد: از این رو ذهن به سمت تحلیل سطحی تر و با تفکر کمترعمیق گرایش مییابد و این چیزی است که جامعه امروز با آن مواجه است چون نسل جوان بیشتر از اساتید به منابع اطلاعاتی مرتبط دسترسی دارند و مصرفکننده اطلاعات هستند و این امر مشهود است.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه صنعتی امیرکبیر قدرت هوشی بالا، ریسک پذیری و انرژی بالا و کاهش تمرکز و پراکندگی ذهن را از ویژگی های نسل جوان خواند و ادامه داد: در بسیاری از مواقع افت تحصیلی دانشجویان ناشی از ناتوانی علمی و فکری آنها نیست بلکه ناشی از بی هدفی و پراکندگی قوای ذهنی و عدم انسجام است. آنها سطحی نگرتر و کمتر عمیق هستند و روحیه آسان طلبی و رفاه جویی دارند.
وی با بیان اینکه نسل جوان ناامیدی های زودرس دارند، یادآور شد: به این معنا که اگر به جواب مساله نمی رسند آن را رها می کنند. ضمن آنکه بیشتر بحران های روحی آنها به دلیل ضعف در حوزه معناست به عبارت دیگر دانشجویان کمتر به یک هدف و معنای عمیق برای زندگی، مجهز هستند به همین دلیل در سختی ها زود می شکنند؛ چون احساس اعتبار و ارزش در نزد خودشان به موارد سطحی و تغییر پذیری وابسته است.
دکتر ساویز نمونه این موارد سطحی را تایید دوستان و رففا به ویژه در فضای مجازی دانست و ادامه داد: زمانی که آنها این موارد را از دست می دهند به سرعت دنیای آنها خالی می شود.
وی با طرح این سوال که در این زمینه باید زمینه چه کاری انجام داد، گفت: اتصال ذهن اجتماعی و ضعف هویت ملی و فقدان مسوولیت پذیری اجتماعی دو چالش موجود در نسل جوان است. فقدان مسوولیت اجتماعی مساله ای است که کمتر خانواده ها فرزندان خود را برای مسوولیت پذیری تربیت می کنند.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکتر ساویز با بیان اینکه اینها مواردی است که ما تا حدی با آن مواجه هستیم، بر نقش اساتید در ارتقاء دانشجویان تاکید کرد و یادآور شد: پنجره دانشجو به روی اساتید باز است چون او از ابتدا پذیرفته است که از استاد می خواهد بیاموزد. استاد از نظر دانشجو مرجع است و باید از این فرصت برای هدایت یک نسل استفاده کرد ولی این سوال ایجاد می شود که چه چیزی باید به این دانشجویان آموزش دهیم.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه صنعتی امیر کبیر تاکید کرد: در این زمینه اگر همه ما یک حرف را نزنیم و یک پیام واحد را به جمعیت دانشجویی مخابره نکنیم عملا پیام ما بُرد زیادی نخواهد یافت و فراگیر نمی شود به همین دلیل اگر در سر کلاس عقب بنشینیم و کاری انجام ندهیم، نقش فرا آموزشی اساتید نا دیده گرفته میشود.
وی اضافه کرد: به این دلیل در این زمینه فصل مشترک هایی را پیدا کردیم و همه ما میتوانیم بر روی این موارد به عنوان اصول مشترک به دانشجویان انتقال دهیم تا نیروهای ما همدیگر را خنثی نکنند.
دکتر ساویز اولین فصل مشترک را محبت خواند و دراین باره توضیح داد: اعلام کنیم که شما را دوست داریم. اساتید تا حدی درگیر فضای ماشینی آموزش هستند که با قوانین خود کار می کند و آنچه که باید بر روی اسکلت آن پوشیده شود، فضای محبت میان استاد و دانشجو است. استاد میتواند هم جدی باشد و هم با محبت و هم عادل باشد و هم خوش اخلاق. این دوست داشتن یک پیام است و باید به نحوی آن را به دانشجویان منتقل کنیم.
انتهای پیام