به گزارش خبرنگار ایسنا، فوتبال شیراز سال هاست که از روزهای اوج خود فاصله گرفته و توانایی رقابت با قدرت های اول کشور را از دست داده است. شهری که روزگاری قطب فوتبال کشور محسوب می شد و علاوه بر حضور دو تیم در سطح اول، بازیکنان زیادی هم به تیم های کوچک و بزرگ و همچنین تیم ملی صادر می کرد، حالا مجبور است با تیم های شهرهای کوچک که بعضا سابقه قابل ذکری هم در این رشته پرطرفدار نداشته اند، رقابت کند تا بلکه بتواند به لیگ برتر بازگردد.
بدون شک یکی از عوامل این افت فاحش را باید در رده های سنی پایه جستجو کرد. جایی که باید بازیکنان ساخته و پرداخته شوند تا در آینده به فوتبال شهر کمک کنند، اما نه دیگر بحث آموزش مانند گذشته مورد توجه مدارس فوتبال قرار دارد و نه تیم های بزرگ شهر، از آن ساختار اصولی را در جذب و کمک به پیشرفت استعدادها برخوردارند.
این مسائل را در گفت و گو با مربیان فوتبال پایه شیراز بررسی کرده ایم. آنها موارد مختلفی را به عنوان معضل مطرح می کنند اما در بعضی موارد اشتراک نظر دارند و می توان توجه مسئولان امر را بیشتر به همین موارد جلب کرد.
*مدیران به بومی گرایی بیشتر توجه کنند
یکی از مربیان فوتبال شیراز، نسبت به کوچ ستاره های این شهر به استان های دیگر هشدار می دهد و خواستار توجه بیشتر مدیران فوتبال به نیروهای بومی است.
سردار بابان سابقه بازی در تیم های شیرین فراز کرمانشاه، پاس همدان، سایپا، شهرداری اسلامشهر، شهرداری هرمزگان، پیام نوید فارس، برق شیراز و شالیزار کامفیروز را در کارنامه دارد و حالا هم مدرسه فوتبال مرصاد را مدیریت می کند.
بابان اعتقاد دارد که باید برای رشد بازیکنان، از بهترین مربیان پایه کشور استفاده کنیم تا بتوانیم فوتبال آموز را از همان سنین کم، حرفه ای بار بیاوریم. متاسفانه به این نکته توجه زیادی نمی شود و من می بینم که بازیکنی با ۷یا ۸ سال سن، در بعضی از مدارس فوتبال آموزش ضربات سر می بیند! این یعنی خطر مرگ برای یک جمجمه ضعیف و این یک نمونه از هزاران مشکل فوتبال پایه است که متاسفانه خیلی از مدارس فوتبال به آن توجه نمی کنند.
وی با بیان اینکه زحمتکش‌ترین قشر جامعه مربیان هستند، گفت: یک مربی خوب می تواند آینده خوب برای چند نسل از بازیکنان رقم بزند. همانطور که یک مربی معمولی می تواند آینده چند نسل را از بین ببرد. امیدوارم که مدیران درانتخاب مربی برای فوتبال پایه دقت بیشتر به خرج دهند.
بابان در مورد وضعیت فوتبال فارس و جایگاهش در کشور نیز گفت: وضعیت فوتبال فارس در کشور خیلی قابل قبول نیست. در رده بزرگسالان که ما فعلا تیمی در لیگ برتر نداریم و تیم هایی هم که در لیگ یک هستند، با مشکلات بی شماری دست و پنجه نرم می کنند. این یعنی پایان کار فوتبالیست های شیرازی در شهر خودشان! یعنی باید آواره شهرهای دیگر بشوند. با سختی های زیادی و مشکلات مالی، بدون خواب و خوراک و استراحت درست، همه و همه دست به دست هم می دهند تا یک فوتبالیست نتواند مسیر رشد و آینده حرفه ای را به خوبی طی کند. به این نکته باید توجه زیادی داشت که چرا اسمی از فوتبالیست های شیرازی نیست، یا اگر هم هست خیلی کم است! بله، چون تیمی نداریم که لیگ برتری باشد و برای همین استعدادهای این شهر دیده نمی شوند.
وی از مدیران فوتبال شیراز درخواست کرد به بومی گرایی بیشتر توجه کنند. چه در زمینه مربی گری و چه در زمینه جذب بازیکن و اجازه ندهند مربیان و بازیکنان آواره شهرهای دیگه شوند و سپس افزود: امیدوارم روزی برسد که مثل قبل در لیگ برتر و لیگ یک و دو و سه کشوری، در هر دسته دو نماینده داشته باشیم.
*فارس؛ کارخانه بازیکن سازیِ استان های دیگر !
دیگر مربی فوتبال پایه شیراز اعتقاد دارد که این شهر در زمینه زیرساخت های ورزشی به شدت فقیر است و بی توجهی تیم های کشوری این شهر به استعدادهای بومی را یکی از معضلات بزرگ فوتبال این شهر می داند.
امین قاسمیان متولد ۱۳۶۴ در شیراز است که در باشگاههای برق، استقلال، ولیعصر، سازمان آب و فجر سپاسی این شهر بازی کرده است. مربی گری را هم از سال ۱۳۸۶ از باشگاه پرسپولیس شیراز شروع کرده و در باشگاههای سرخپوشان، برق و ایمان سبز شیراز مربیگری کرده است و حالا مربی تیم پاس شیراز است.
وی در خصوص مشکلات باشگاه های فوتبال پایه شیراز گفت: در حال حاضر مشکل اصلی در رده پایه، کمبود زیرساخت سخت‌افزاری است. متاسفانه تعداد محدود زمین باعث شده که باشگاهها با مشکلات زیادی مواجه باشند. اکثر تیم‌ها در ساعت‌های غیر استاندارد تمرین کنند که از لحاظ علمی سلامت بازیکنان را به خطر می اندازد. در حال حاضر فقط ۱۰ زمین فعال برای باشگاههای متعدد و در رده‌های سنی مختلف موجود است که این یک فاجعه در زیرساخت‌های ورزشی شهر شیراز در زمینه فوتبال به شمار می‌رود.
قاسیمان افزود: زمین‌ها به خاطر استفاده زیاد روزانه از کیفیت پایینی برخوردارند که متاسفانه این مساله هم سلامتی بازیکنان را به خطر می‌اندازد. حتی تعدادی از بازیکنان به خاطر مصدومیت ناشی از کیفیت زمین از چرخه فوتبال و ورزش خارج می‌شوند و در سال‌های جوانی ممکن است رو به اعتیاد و زندگی ناسالم بیاورند که این هم یک مساله بسیار قابل تامل است و جای نگرانی دارد.
این مربی فوتبال پایه ادامه داد: مشکل دیگر ما این است که قیمت زیاد زمین‌های تمرینی باعث شده بازیکنان مستعدی که در پرداخت شهریه مشکل دارند، از مسیر فوتبال و ورزش خارج شوند و اکثر باشگاهها به خاطر همین مسئله تعداد تمرین و زمان تمرین خود را پایین بیاورند و همین مسئله نیز باعث شده که شرایط فنی باشگاهها از حالت حرفه‌ای به آماتور تبدیل شود.
وی درباره عمده مشکلات مربیان نیز گفت: نداشتن ثبات شغلی، نداشتن بیمه و البته دستمزدهای پایین نسبت به اهمیت این شغل، از بزرگترین مشکلات ما مربیان در فوتبال شیراز است.
قاسمیان در ادامه به مساله دیگری در فوتبال شیراز اشاره کرد و گفت: فوتبال شیراز به واسطه فعالیت تیم ها زنده است که این مسئله هم مقطعی است. بازیکنان زمانی که به رده جوانان و امید برسند، با بی‌توجهی تیم‌های بزرگسالان کشوری مواجه می شوند. این بی توجهی به استعدادهای بومی، باعث می شود بازیکنان مستعد از چرخه خارج شوند و ناچارند به شهرهای دیگر جهت ادامه فعالیت بروند. در اصل استان فارس کارخانه بازیکنان سازی استان‌های دیگر شده است. محصول استان فارس در شهرهای دیگر استفاده می‌شود و تیم‌های بزرگسالان کشوری شیراز با استفاده از بازیکنان بی‌کیفیت غیر بومی، نقش موثری در تلف شدن استعدادهای خوب استان فارس دارند.
*عده ای فقط به دنبال درآمدزایی از فوتبال پایه هستند
علی نصیری متولد ۱۳۶۸ دارای مدرک مربیگری فوتبال A آسیا و مدرک تحصیلی فوق لیسانس تربیت بدنی است که از سال ۸۶ وارد عرصه مربی گری شده است. وی در مدارس فوتبال پردیس زرهی، حافظ، پژمان پارسه، نام آوران و ایمان سبز شیراز سابقه فعالیت دارد و به مدت ۴ سال هم در شهرستان لار، در مدارس فوتبال بلوکی اوز، امید خور و شهید چمران لارستان هم به عنوان مربی و هم به عنوان مدیر فنی آکادمی، کار کرده است.
وی درباره وضعیت فعلی فوتبال فارس گفت: متاسفانه شرایط خوبی حاکم نیست. از لحاظ امکانات سخت افزاری و مدیریت، بسیار بد عمل کردیم و ضعیف هستیم. متاسفانه در فوتبال فارس بین باشگاهها، مربیان و بازیکنانی که بیشتر از بقیه تلاش میکنند و حرفه ای تر عمل می کنند با دیگر باشگاه ها و مربیان تفاوت چندانی نیست و مسئولین ارزش خاصی برایشان قائل نیستند. همین موضوع باعث شده که افراد و باشگاههای حرفه ای تر، کم انگیزه شوند و فقط به فکر منافع شخصی و درآمدزایی در فوتبال باشند. این یکی از مسائلی است که می تواند در آینده ای نزدیک آسیب زیادی به این رشته پرطرفدار بزند.
نصیری افزود: توصیه و پیشنهادی به دوستان، همکاران و بازیکنان خوب استان فارسی خودم دارم که واقعا از ته دل و با انگیزه برای پیشرفت و خدمت کردن به فوتبال، تلاش کنند. شاید همه ی ما گله مند هستیم از اینکه کسی زحمات ما را نم یبیند و هیچگاه دیده نخواهیم شد، ولی به قول آقاغلام پیروانی، یادمان باشد دوربین خدا همه چیز را می بیند و ضبط می کند. او از نیت آدم ها باخبر است و به موقع جواب همه زحمات و تلاش ها را خواهد داد.
*درآمد باشگاه ها با هزینه هایشان همخوانی ندارد
مهرداد کرمی یکی دیگر از مربیان نام آشنای فوتبال پایه در شیراز است. وی زمانی که فوتبالیست بود در تیم های پایه بخشداری ، شاهین، شیرین دارو، برق، فجر ، مرصاد به میدان رفت و در رده سنی بزرگسالان هم عضو تیم‌های احمدبن موسی و ندسا بوشهر بود. مربی گری را از سال ۸۴ شروع کرد و در تیم های استقلال شیراز، پیام شیراز ، شهرداری کنگان، بردسیر کرمان ، پیام مخابرات فارس ، شهید وفایی ، فجر شهید سپاسی ، باشگاه سپاهان و شهدای کوشک بیدک فعالیت کرده است. کرمی باشگاه سپاهان شیراز را در سال ۸۵ تاسیس کرد و همچنان در همین باشگاه مشغول فعالیت است.
وی درباره وضعیت فعلی تیمش گفت: بدلیل مشکلات سخت افزاری و مالی با مشکل جدی برخورد کرده ایم و ادامه فعالیت برایمان سخت شده. با این شهریه های اندک نمی شود کار را جلو برد. شهریه یک فوتبال آموز با قیمت یک توپ فوتبال مساوی است! دیگر نمی توان هزینه مربی، زمین چمن، کاور و سایر موارد مورد نیاز را تامین کرد. هزینه‌های ورودی مسابقات هم با درآمد باشگاه جور در نمی آید. طولانی شدن مسابقات، باعث ایجاد هزینه های زیاد شده و به سختی می توان کار را ادامه داد.
کرمی درباره مشکلات مربیان فوتبال پایه نیز گفت: حقوق پایین باعث می شود مربیان به سمت شاگردان خصوصی بروند و دیگر بازیکنان حاضر نباشند به باشگاه ها بروند! مربیان استان هیچ جایگاهی در فوتبال استان ندارند و هر چقدر هم خوب کار کنند، دیده نمی شوند.
وی در خصوص وضعیت کلی فوتبال استان نیز اظهار کرد: وضعیت بسیار بد است. به خاطر کمبود سخت افزار، کمبود زمین چمن باعث شده خیلی از باشگاه ها صرفا فروشنده باشند. بازیکنان پایه به شکل اصولی استعداد یابی نمی شوند و اگر تیمی هم قهرمان شود، هیچ گونه کمک مالی به آن نمی شود تا بلکه در سال بعد بتواند بهتر به کار خود ادامه دهد. جایزه تیم قهرمان هم فقط یک کاپ است! یعنی اگر قهرمان شوید، حتی در هزینه ورودی مسابقاتِ دوره بعد نیز تخفیفی برایتان قائل نمی شوند تا کمک هزینه اندکی برای باشگاه ها محسوب شود.
کرمی افزود: در هیات فوتبال آیین نامه داخلی وجود دارد که به باشگاه ها کمک شود اما متاسفانه ما با سوء مدیریت از سوی فدارسیون فوتبال مواجه هستیم! همزمانی مسابقات شیراز و استان با مسابقات کشوری هم یکی دیگر از مسائلی است که باعث شده هیچ بازیکنی جهت رشد نتواند در آن دوره مسابقات به لیگ های بالاتر برود! به همین دلیل استعدادهای زیادی سوخت می شوند و از باشگاه های شیراز و استان زده می شوند! اداره ورزش و جوانان هم هیچ گونه کمکی به هیات فوتبال و باشگاه ها نمی‌کند. نرخ گذاری مدارس فوتبال را اشتباه انجام می دهد و نگاهی به گرانی زمین چمن ها و وسایل تمرین و مربیان نمی‌کند.
*کسی به دنبال راه چاره نیست
به گزارش ایسنا، مشکلات اقتصادی که در سال های اخیر در تمامی ابعاد زندگی مردم نمود بیشتری پیدا کرده، آسیب هایش را روی فوتبال هم نشان داده. فوتبال دیگر آن ورزشی نیست که از زمین های خاکی، با کمترین امکانات ممکن آغاز می شد و بازیکنان و مربیان تنها و تنها با عشق و علاقه، تا پایان دوران حرفه ای کیفیت خود را حفظ می کردند. امروز اگر استعداد نابی هم در همین مدارس فوتبالِ غرق در مشکلِ شیراز پیدا شود، کار باشگاه برای نگه داشتن او بسیار سخت خواهد بود. باشگاه های متمولی در آن سوی مرزهای استان مترصد شکار همین استعدادها هستند. تیم های بزرگ شیراز هم دیگر آن قدرت و جذابیت سابق را برای بچه های شیرازی ندارند و همین باعث می شود که در رده های سنی امید و بزرگسالان، به ندرت بتوان بازیکن شاخص یا ستاره ای را در دل فوتبال این شهر پیدا کرد.
شاید معضل اصلی پرطرفدارترین رشته ورزشی در شهر فوتبالیست پرور شیراز، این است که کسی برای ایجاد تحول اساسی پیش قدم نمی شود. یک نفر که مسئولیت را به عهده بگیرد و کارگروهی را برای بیرون کشیدن کشتی به گِل نشسته فوتبال این شهر، بسیج کند.
انتهای پیام
