به گزارش خبرگزاری فارس از بجنورد ؛ شبنم کاظمی مطلق، این روزها طرحی زیر چرخ دغدغه‌مندان استان رفته به نام نفس آن‌قدر دقیق اندازه‌گیری شده و آن‌قدر زیبا برش خورده که تاکنون جان ۱۸ نوزاد در حال از بین برده شدن توسط مادران و پدران سردرگمشان را نجات داده والدینی که تنها دلیل نابودی میوه‌ی زندگی‌شان را کمبود امکانات و هزینه‌ی رشد کودکشان می‌دانند.
این‌گونه بود که این دوستان به کمک بسیج جامعه‌ی پزشکی و دانشگاه علوم پزشکی استان دست‌به‌کار شدند تا شاید بتوانند قدمی ولو کوتاه و کوچک بردارند تا حتی اگر شده یک کودک را نجات دهند.
همین امر باعث شد تا مداد و کاغذم را بردارم و به سراغ مسئول و همراهان این طرح بروم تا بیشتر بدانیم و بشناسیمشان، وارد سالن که شدم درب اتاقی را به من نشان دادند و گفتند مسئول محترم آنجاست به سمت در که می‌رفتم مادران را می‌دیدم که برق شادی در چهره‌شان هویدا شده، انگار غم و بار سنگینی از روی شانه‌هایشان برداشته‌شده بود.
لبخندشان من را هم امیدوار می‌کرد چند بار آرام به در کوبیدم خانمی از آن در طرف گفتند بفرمایید داخل در را باز کردم و وارد شدم ابتدا فکر کردند من هم مراجعه‌کننده هستم ولی خودم را که معرفی کردم خوشحال‌تر شدند گویا، و استقبال قشنگی از من کردند از این بابت که آمده‌ام تا راجع به وظیفه‌ی خطیر و مهمشان برای مردم بنویسم شروع به احوالپرسی کردیم و بعد از چندی نشستم.
نامشان را پرسیدم و انگیزه‌شان را و اینکه دقیقه چه می‌کنند و هدفشان چیست و اینکه چرا به فکر نجات جان این نوزادان درراه را کرده‌اند!؟ آیا دلیلی دارد که آن‌قدر مصمم و مهربان به این کار می‌پردازند؟! درباره‌ی مسئولشان پرسیدم درباره‌ی اینکه چقدر در پیشرفت و گذراندن این مسیر ناهموار کمکشان می‌کند.
من می‌پرسیدم و آن‌ها جواب می‌دادند کامل و جامع و من می‌نوشتم، سرکار خانم مقدسی که مسئول طرح نفس استان خراسان‌شمالی هستند و در قسمت ناباروری زایشگاه بنت‌الهدی نیز مشغول فعالیت هستند در باب این توضیحات و مطالب کمک بسیاری به من کردند؛
گفتند، با توجه به آمار سالیانه ۵۳۰ هزار سقط‌های عمدی و غیرقانونی جنین‌های سالم و بی‌گناه توسط والدین به دلایل غیرموجه و غیراخلاقی و غیرانسانی و غیرشرعی، مرکز مردمی نفس خراسان‌شمالی در راستای آموزش و آگاه‌سازی جامعه و والدین از عوارض جسمی و روحی و شرعی و قانونی و باهدف حمایت از حق حیات جنین کار خود را از تابستان ۱۴۰۱ آغاز کرده و پس از مشاوره و آگاه‌سازی و اتخاذ تصمیم درست توسط والدین در کنار مادران باردار برای حمایت و کنترل یک بارداری سالم تا تولد فرزند سالم حضور پیدا کردند.
در ادامه نیز گفت: با یاری خداوند در این مدت، شاهد انصراف از سقط ۵۳ مورد از مادران متقاضی سقط فرزند سالم و تولد ۱۸ نوزاد بوده‌ایم و امیدواریم شاهد روزی باشیم که هیچ پدر و مادری شاهد این ماجرای تلخ نباشد.
وی از خیرین نیز تشکر ویژه‌ای کردند که کمک‌های مالی خود را به این طرح اختصاص می‌دهند و همراه این دوستان و نیازمندان هستند.
در ادامه بحث، او علت اصلی این سقط‌ها را در استان خراسان‌شمالی کمبود و فقر مالی نام بردند و گفتند: در استان‌های دیگر این مقوله بیشتر مربوط به فقر فرهنگی است ولی در استان ما مشکلات مالی عمده‌تر هستند.
مقدسی در پاسخ سؤال بنده که کمک‌های این دوستان بیشتر چه مواردی را شامل می‌شود ؛ افزودند: کمک‌های دغدغه‌مندان طرح نفس ، بیشتر حمایتی و مالی ست تا هم ازلحاظ روحی شرایط را اما ده کنند و به مادر و پدر یادآور شوند که این موهبتی است خدادادی که باید قدرش را بدانند آن‌هم در زمان و مکانی که مادران زیادی در آرزوی داشتن این کودکان هزینه‌های هنگفتی را صرف می‌کنند و سال‌های بی‌شماری چشم‌انتظار می‌مانند و هم ازلحاظ مالی سعی می‌کنند کمک‌حال مادر در هنگام بارداری و پس‌ازآن باشند تاکمی از سنگینی این مسئله را از دوش خانواده بکاهند.
وی گفت: این طرح در چند شهر دیگر استان نیز اجرا می‌شود.
وقت دوستان کم بود و سرشان شلوغ عاشق شغل و وظیفه‌ی خود بودند تمام انرژی خود را می‌گذاشتند تا بتوانند جان حتی یک کودک در معرض سقط عمدی را نجات دهند.
گفتند رهبر معظم انقلاب فرموده‌اند باید جوان‌سازی صورت بگیرد و باید کمک کنیم به خانواده‌ها در طرح فرزند آوری باید کوشا باشیم و پیگیر و ما تمام هم‌وغم خود را گذاشته‌ایم تا این امر به بهترین نحو اجرا شود.
همه‌ی گفته‌ها را سرجمع کردم و برخاستم عجله داشتم که زودتر به خانه برگردم و مطالب را دسته‌بندی کنم و به‌صورت گزارشی بنویسم هنگام خداحافظی تشکر خاص‌تری از آن‌ها کردم حالا بیشتر از خودشان و وظیفه‌شان می‌دانستم، می‌دانستم که چقدر مصمم‌اند در این امر زیبا و انسان دوستانه، می‌دانستم که چه سنجیده گوش‌به‌فرمان رهبر معظم کرده‌اند و آرام و بی حاشیه در حال اجرای دستورات ایشان هستند.
دیگر می‌دانستم که می‌خواهند سرزمینمان را از شر رخوت و پیری و سستی که در آینده گریبان گیر جامعه خواهد شد نجات دهند. آن‌ها هم مثل سربازان زمان جنگ از دل‌وجان مایه می‌گذاشتند چراکه برای ماندگاری نسل ایران و ایرانی در تلاش هستند و در این مسیر از هیچ کاری کوتاهی نمی‌کنند.
وقتی در را می‌بستم و بیرون میامدم بیشتر معنای امید و لبخند آن مادران را می‌فهمیدم حالا می‌دانستم که چرا بار غم از روی شانه‌هایشان پر کشیده و آرامش خاطری داشتند و چشم‌هایشان برقی می‌زد.
به امید آن روزی که در جای‌جای کشورمان شاهد این صحنه‌ها و امیدها باشیم و دیگر هیچ خانواده‌ای برای فقر و بی‌پناهی و از سر ترس فرزندش را از بین نبرد.
پایان پیام/ک
