«هاجر صفرزاده» روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به سختی‌های پیش روی کسب مدال در مسابقات جهانی اظهار داشت: شرایط بدنی مناسبی داشتم و به دنبال کسب مدال طلا بودم اما چند اتفاق رخ داد که موجب شد تا آنگونه که باید نتوانم رکورد خود را ارتقا دهم. در این دوره از مسابقات من بدون مربی اختصاصی خود به مسابقات رفتم و این یکی از دلایل اُفت رکوردم بود. همچنین مسابقات در ۲ گروه برگزار شد که در گروه من تنها یک نفر بود و عملا از حالت رقابتی خارج شد.
او با بیان اینکه زمانی به تنهایی در حال طی کردن مسافت هستید امکان شکستن رکورد وجود ندارد افزود: وقتی که چند دونده در خط استارت قرار می‌گیرند رقابت و هیجان بالا خواهد گرفت و این در علم ورزش نیز اثبات شده است. اما در گروه من تنها یک نفر بود که آنچنان رقابتی با من نداشت و با فاصله زیاد به خط پایان رسید. اگر چند نفر در خط مسابقه بودند بدون شک من رکورد بهتری به ثبت می‌رساندم.
دارنده مدال نقره مسابقات جهانی امارات ادامه داد: شرایط بدنی من خیلی آماده بود اما از لحاظ روحی آماده نبودم و شاید هم دلیل آن اعزام نشدن مربیم بود که موجب شد تا در امارات تنها باشم. برای رسیدن به پارالمپیک توکیو نیاز دارم که رکوردم را به زیر ۵۸ ثانیه برسانم. من در امارات توانستم در مسابقه انفرادی با رکورد ۶۰ ثانیه به مدال نقره برسم.
وی در پایان گفت: به دنبال آن هستم تا بتوانم براساس سیاست های کیفی‌گرایی کمیته ملی پارالمپیک رکورد خود را به سطحی برسانم که امکان اعزامم به توکیو وجود داشته باشد. اگر این اتفاق رخ دهد من تنها زن اعزامی از فدراسیون نابینایان به توکیو خواهم بود. از سال گذشته که کرونا در ایران شیوع پیدا کرد تمام تلاش خود را انجام دادم تا بتوانم بدن خود را آماده نگه دارم و خوشبختانه در این مسیر موفق شدم.
