به گزارش خبرگزاری مهر، محسن هاشمی در هفتمین جشنواره پژوهشی جایزه تهران گفت: تهران، یکی از کلانشهرها و ابر شهرهای جهان است که جمعیت روز آن بیش از ده میلیون نفر است، گستره فیزیکی تهران در حدود ۷۰۰ کیلومتر مربع و سابقه تاریخی آن بیش از دو قرن است، اما بیش از این ما چه داریم که درباره تهران بگوییم؟
وی ادامه داد: پژوهش درباره تهران، تاکنون عمدتاً حول آثار تاریخی و ساختمان‌های قدیمی‌اش انجام شده است، یعنی ما در تهران پژوهی به دنبال تهران گذشته رفته‌ایم و کمتر درباره تهران حال و تهران آینده تأمل کرده‌ایم.
هاشمی اظهار داشت: همین عدم شناخت از وضعیت تهران امروز و تهران آینده، موجب شده است تا برخی از مسئولان نسبت به حل مشکلات تهران احساس ناتوانی کنند و بخواهند با پاک کردن صورت مساله، پایتخت را جابجا کنند، در حالی که مسائل تهران مسائل بیش از ده میلیون انسان است و نمی‌توان با یک تصمیم کاغذی از کنار مشکلات این تعداد از شهروندان بسادگی عبور کرد.
هاشمی ادامه داد: یکی از پیامدهای دیگر نپرداختن به تهران، انسانی و متمرکز شدن روی تهران آجری، دیده نشدن نقاط قوت و سرمایه‌های اصلی شهر، یعنی شهروندان است.
رئیس شورای اسلامی شهر تهران گفت: تهران شبیه بسیاری از کلانشهرهای جهان، محصول مهاجرت است، مهاجرت انسان‌ها از اقوام و ادیان و مذاهب و سلایق مختلف، تهران امروز عصاره‌ای از ایران است و می‌توان در جای جای تهران قومیت‌های مختلف ایران را مشاهده کرد که دارای کلونی‌ها و خرده اجتماعات شهری هستند و پیوندهای نسبتاً مستحکم زبانی، فرهنگی و قومی را حفظ کرده‌اند.
هاشمی اضافه کرد: تهران دارای ظرفیت‌های بالای علمی، فرهنگی و هنری است که در هیاهوی مسائل روزمره صدای آنها شنیده نمی‌شود و یکی از مأموریت‌های تهران پژوهشی می‌تواند این باشد که تهران انسانی و نه تهران آجری را مورد کنکاش و مطالعه قرار دهد.
وی افزود: در شهر انسان محور، شهروندان مهمترین موضوع و هستند و باید ابعاد مختلف و نیازها و نقاط قوت و آسیب‌هایشان مورد توجه و مطالعه قرار گیرد.
رئیس شورای اسلامی شهر تهران گفت: طی دهه‌های گذشته زیرساخت‌های فراوانی در تهران ایجاد شده است، از بزرگراه تا فضای سبز و در برخی شاخص‌ها نظیر ساخت بزرگراه، از برنامه نیز بیشتر احداث شده است، اما آیا نیازهای انسانی و غیر خودرویی و غیر بتنی شهروندان به همین میزان مورد توجه قرار گرفته است.
هاشمی افزود: به نظر می‌رسد تصور ما از تهران، بسیار شبیه همان ضرب‌المثل معروف مولوی، یعنی فیل در تاریکی است، هر شخص و مسئولی براساس ذهنیت و دسترسی خود تصویری برساخته از تهران را در ذهن دارد و بر اساس همان تصویر ناقص و شاید نادرست، تصمیمات مهم و تأثیرگذار گرفته می‌شود.
وی خاطر نشان ساخت: شاید مناسب باشد که تهران پژوهان ابعاد انسانی و زنده تهران را نیز در کنار مسائل فیزیکی و گذشته این شهر مورد توجه قرار دهند تا نسبت به تهران امروز و تهران آینده بتوانیم تصویر دقیق‌تری به دست آوریم.
