اگر زوج‌ها از مراحل زایمان طبیعی اطلاع کافی داشته باشند؛ فارغ شدن برای مادر واقعا کار راحتی است؛ چراکه 3 مرحله اساسی در این دوره پیش می‌رود که آگاه نبودن از آن باعث می‌شود که مادر شرایط بسیار بدی را برای به دنیا آوردن فرزندش تجربه کند. در ادامه این مطلب نی‌نی‌بان به توضیح 3 مرحله اساسی زایمان طبیعی پرداخته‌ایم. با ما همراه باشید. اگرچه توضیح این شرایط تا زمانی که برای خودتان ایجاد نشده باشد؛ واقعا راحت نیست.
خانمی‌که می‌خواهد فرزندی را به دنیا بیاورد؛ زایمانی با 3 مرحله مهم را خواهد داشت:
اولین مرحله زایمان زمانی اتفاق می‌افتد که شما شروع به احساس انقباضات مداوم می‌کنید. این انقباضات با گذشت زمان قوی‌تر، منظم‌تر و مکررتر می‌شوند. آنها باعث باز شدن (گشاد شدن) و نرم شدن دهانه رحم و همچنین کوتاه شدن و نازک شدن (افس) می‌شوند تا به کودک شما اجازه حرکت به کانال زایمان را بدهد.
مرحله اول طولانی ترین مرحله از سه مرحله است. در واقع به دو مرحله تقسیم می‌شود - زایمان زودرس و زایمان فعال.
زایمان زودرس
در طول زایمان زودرس، دهانه رحم شما گشاد می‌شود و از بین می‌رود. احتمالاً انقباضات خفیف و نامنظم را احساس خواهید کرد.
همانطور که دهانه رحم شروع به باز شدن می‌کند، ممکن است متوجه ترشحات صورتی شفاف یا کمی‌خونی از واژن خود شوید. این احتمالاً پلاگ مخاطی است که دهانه رحم را در دوران بارداری مسدود می‌کند.
چه مدت طول می‌کشد: زایمان زودرس غیرقابل پیش بینی است. برای مادرانی که اولین بار هستند، میانگین طول از ساعت به روز متفاوت است. اغلب برای تحویل‌های بعدی کوتاه تر است.
چه کاری می‌توانید انجام دهید: برای بسیاری از زنان، زایمان زودرس به خصوص ناراحت کننده نیست، اما انقباضات ممکن است برای برخی شدیدتر باشد. سعی کنید آرام بمانید.
برای افزایش راحتی در هنگام زایمان زودرس:
اگر حاملگی بدون عارضه دارید، ممکن است بیشتر زایمان اولیه خود را در خانه بگذرانید تا زمانی که انقباضات شما شروع به افزایش تعداد و شدت کند. پزشک متخصص زنان و زایمان به شما در مورد زمان عزیمت به بیمارستان یا مرکز زایمان راهنمایی می‌کند. اگر آب شما پاره شد یا خونریزی شدید واژینال را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
در طول زایمان فعال، دهانه رحم شما از 6 سانتی متر (سانتی متر) به 10 سانتی متر گشاد می‌شود. انقباضات شما قوی تر، نزدیک تر و منظم تر می‌شوند. پاهای شما ممکن است گرفتگی کند و ممکن است احساس تهوع داشته باشید. ممکن است احساس کنید که آب شما می‌شکند - اگر قبلاً اینطور نبوده است - و فشار فزاینده ای را در پشت خود تجربه کنید. اگر هنوز به مرکز زایمان و زایمان خود نرفته اید، اکنون زمان آن فرا رسیده است.
تعجب نکنید اگر هیجان اولیه شما با پیشرفت زایمان کاهش یابد و ناراحتی شما تشدید شود. اگر می‌خواهید داروی ضد درد یا بیهوشی بخواهید. تیم مراقبت‌های بهداشتی شما با شما همکاری می‌کند تا بهترین انتخاب را برای شما و کودکتان داشته باشد. به یاد داشته باشید، شما تنها کسی هستید که می‌توانید نیاز خود را برای تسکین درد قضاوت کنید.
زایمان فعال اغلب 4 تا 8 ساعت یا بیشتر طول می‌کشد. به طور متوسط دهانه رحم شما تقریباً 1 سانتی متر در ساعت گشاد می‌شود.
کاری که می‌توانید انجام دهید: برای تشویق و حمایت به شریک کاری و تیم مراقبت‌های بهداشتی خود نگاه کنید. برای تسکین ناراحتی خود، تکنیک‌های تنفس و آرامش را امتحان کنید. از آنچه در کلاس زایمان یاد گرفتید استفاده کنید یا از تیم مراقبت‌های بهداشتی خود برای پیشنهادات بخواهید.
مگر اینکه لازم باشد در موقعیت خاصی قرار بگیرید تا امکان نظارت دقیق بر شما و نوزادتان فراهم شود، این راه‌ها را برای افزایش راحتی در حین زایمان فعال در نظر بگیرید:
اگر نیاز به زایمان سزارین (سزارین) دارید، وجود غذا در معده می‌تواند منجر به عوارض شود. اگر پزشک شما فکر می‌کند که ممکن است به سزارین نیاز داشته باشید، ممکن است به جای غذاهای جامد، مقدار کمی‌مایعات شفاف مانند آب، چیپس یخ، بستنی و آب میوه را توصیه کند.
آخرین بخش زایمان فعال - اغلب به عنوان انتقال شناخته می‌شود - می‌تواند به خصوص شدید و دردناک باشد. انقباضات به هم نزدیک می‌شوند و می‌توانند 60 تا 90 ثانیه طول بکشند. در قسمت پایین کمر و راست روده خود فشاری را تجربه خواهید کرد. اگر می‌خواهید فشار بیاورید به پزشک متخصص زنان و زایمان خود بگویید.
اگر می‌خواهید فشار بیاورید اما به طور کامل گشاد نشده اید، پزشک متخصص زنان و زایمان از شما می‌خواهد که خودداری کنید. فشار دادن خیلی زود می‌تواند شما را خسته کند و باعث تورم دهانه رحم شود که ممکن است زایمان را به تاخیر بیندازد. انقباضات را نفس بکشید یا باد کنید. انتقال معمولاً 15 تا 60 دقیقه طول می‌کشد.
وقتشه! شما نوزاد خود را در مرحله دوم زایمان به دنیا خواهید آورد.
از میان مراحل زایمان طبیعی ممکن است از چند دقیقه تا چند ساعت یا بیشتر طول بکشد تا کودک شما را به دنیا هل دهد. ممکن است برای مادران بار اول و زنانی که اپیدورال انجام داده اند، بیشتر طول بکشد. کاری که می‌توانید انجام دهید: فشار دهید! ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی از شما می‌خواهد در طول هر انقباض پایین بیاورید یا به شما می‌گوید چه زمانی فشار دهید. یا ممکن است از شما خواسته شود که چه زمانی را فشار دهید
وقتی زمان فشار دادن فرا می‌رسد، ممکن است موقعیت‌های مختلف را آزمایش کنید تا زمانی که بهترین حالت را پیدا کنید. می‌توانید در حالت چمباتمه زدن، نشستن، زانو زدن - حتی روی دست‌ها و زانوها فشار دهید.
در برخی موارد، ممکن است از شما خواسته شود که به آرامی‌بیشتر فشار دهید - یا اصلاً. کاهش سرعت به بافت‌های واژن زمان می‌دهد تا به جای پاره شدن، کشیده شوند. برای حفظ انگیزه، ممکن است بپرسید که آیا می‌توانید سر کودک را بین پاهای خود احساس کنید یا آن را در آینه ببینید.
بعد از اینکه سر نوزادتان به دنیا آمد، بقیه بدن نوزاد به زودی دنبال خواهد شد. در صورت لزوم راه هوایی نوزاد پاک می‌شود. اگر زایمان بدون عارضه داشته اید، ممکن است پزشک شما چند ثانیه تا چند دقیقه صبر کند تا بند ناف قطع شود. تاخیر در بستن و قطع بند ناف پس از زایمان باعث افزایش جریان خون غنی از مواد مغذی از بند ناف و جفت به نوزاد می‌شود. این باعث افزایش ذخایر آهن کودک می‌شود و خطر کم خونی را کاهش می‌دهد و باعث رشد و نمو سالم می‌شود.
پس از تولد نوزاد، احتمالاً احساس آرامش زیادی خواهید داشت. ممکن است کودک را در آغوش یا روی شکم خود نگه دارید. لحظه را گرامی‌بدار اما هنوز خیلی چیزها در حال وقوع است. در مرحله سوم زایمان، جفت را تحویل خواهید داد.
در میان مراحل زایمان طبیعی؛ جفت معمولاً در 30 دقیقه زایمان می‌کند، اما این روند می‌تواند تا یک ساعت طول بکشد.
آرام باشید! در حال حاضر تمرکز شما به احتمال زیاد به کودک شما تغییر کرده است. ممکن است از آنچه در اطرافتان می‌گذرد غافل باشید. اگر می‌خواهید، سعی کنید به کودک خود شیر دهید. انقباضات خفیف و کمتر دردناکی که نزدیک به هم هستند، ادامه خواهید داشت. انقباضات به حرکت جفت به داخل کانال زایمان کمک می‌کند. از شما خواسته می‌شود یک بار دیگر به آرامی‌فشار دهید تا جفت را تحویل دهید. ممکن است قبل یا بعد از زایمان جفت برای تشویق انقباضات رحمی‌و به حداقل رساندن خونریزی به شما دارو داده شود.
پزشک متخصص زنان و زایمان شما جفت را بررسی می‌کند تا از سالم بودن آن مطمئن شود. برای جلوگیری از خونریزی و عفونت، تکه‌های باقی مانده باید از رحم خارج شوند. اگر علاقه دارید، بخواهید جفت را ببینید. پس از زایمان جفت، رحم شما به انقباض ادامه می‌دهد تا به آن کمک کند تا به اندازه طبیعی خود بازگردد.
یکی از اعضای تیم مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است شکم شما را ماساژ دهد. این ممکن است به انقباض رحم برای کاهش خونریزی کمک کند.
پزشک متخصص زنان و زایمان شما همچنین تعیین می‌کند که آیا شما نیاز به ترمیم پارگی‌های ناحیه واژن خود دارید یا خیر. اگر بیهوشی ندارید، تزریق بی حسی موضعی در ناحیه مورد نظر برای بخیه زدن دریافت خواهید کرد.
مراحل زایمان طبیعی شاید در خواندن این مقاله کمی دلهره‌آور باشند اما وقتی زایمان تمام شود؛ از این زمان خاص با کودک خود لذت ببرید. آمادگی، درد و تلاش شما نتیجه داده است. از معجزه تولد لذت ببرید.
