براساس گزارش سالانه موسوم به Plowprint از صندوق جهانی طبیعت (WWF)، فقط در سال 2021، 647,500 هکتار از دشت‌های بزرگ (Great Plains) ایالات‌متحده و کانادا برای توسعه کشت ردیفی شخم زده شده و از بین رفته است.
طبق گزارش WWF که در آن از داده‌های دولتی و تصاویر ماهواره‌ای دو سال گذشته برای تجزیه‌و‌تحلیل وضعیت شخم‌زدن علفزارهای آمریکای شمالی استفاده شده، از سال 2012 تاکنون، نزدیک به 13 میلیون هکتار از مناظر این منطقه تخریب شده است. WWF همچنین توضیح می‌دهد زمین‌هایی که برای کشاورزی در دشت‌های بزرگ مناسب بوده‌اند، دهه‌ها پیش شخم زده شدهاند و زمین‌های تازه شخم‌خورده احتمالاً محصول قابل‌توجهی تولید نمی‌کنند.
هرچند این‌طور به‌نظر می‌رسد که علفزارها جز تبدیل‌شدن به مزرعه کشاورزی، فایده چندان زیاد دیگری ندارند، «کلی بولت»، مدیر ارتباطات WWF می‌گوید درک اهمیت این اکوسیستم برای مردم سخت است، زیرا بسیاری از فعالیت‌های آن در زیر زمین انجام می‌شود.
بولت در ادامه توضیح می‌دهد که علفزارها دارای سیستم‌های ریشه‌ای بزرگ و منظمی هستند که کربن را در زیر زمین به دام می‌اندازند. زمانی که این گیاهان شخم زده می‌شوند، خاک برگردانده می‌شود و کربن را در جو آزاد می‌کند. محصولاتی که در آن محل رشد می‌کنند، مانند ذرت یا سویا، معمولاً ریشه‌های کم‌عمقی دارند که ظرفیت ذخیره‌کردن این میزان از کربن را ندارند.
طبق این گزارش، بیشتر افرادی که علفزارها را شخم زده‌اند مالکان زمین‌های خصوصی هستند، زیرا آن‌ها می‌توانند از زمین خود برای کشت و زرع یا توسعه تجاری استفاده کنند. به عنوان مثال، فرودگاه بین‌المللی Rockford شیکاگو در سال جاری ساخت‌و‌سازی را در دشت Bell Bowl آغاز کرده است که محل اقامت گونه‌ای از زنبورهای درحال انقراض محسوب می‌شود.
درهمین‌حال، زمین‌های فدرال بسیار کمی قابل شخم‌زدن هستند. به گفته بولت، سازمان جنگل‌داری ایالات‌متحده آمریکا در ایالت ایلینوی از نزدیک به 3600 هکتار علفزار محافظت‌شده تحت عنوان دشت ملی Tallgrass Midewin محافظت می‌کند.
