ایمپلنت دندان را به جرئت می توان بهترین راه برای پر کردن جای خالی دندان ها در دهان دانست. با این روش فوق العاده، پروتز های دندانی جای دندان های از دست رفته را گرفته و تقریبا می توانند با همان کیفیت، برای افراد عمل جویدن غذا را انجام دهند. استفاده از ایمپلنت دندان، می تواند مزایای دیگری نظیر تکلم بهتر را به ارمغان آورد. اما همانطور که احتمالا می دانید، ایمپلنت با روش ها و انواع گوناگونی صورت می گیرد که هریک کاربرد، مزایا و معایب خود را دارند.
در این صفحه مهمترین انواع ایمپلنت را معرفی کرده و مزایا و معایب هریک را بررسی خواهیم کرد. اما قبل از آن بهترین است با 3 قطعه اصلی ایمپلنت آشنا شوید که در ادامه آن ها را معرفی می کنیم.
همانطور که ذکر شد، ایمپلنت دندان معمولا 3 قطعه اصلی دارد که عبارت اند از: فیکسچر، اباتمنت و پروتز دندانی یا تاج دندان.
حال که با اصلی ترین قطعات ایمپلنت دندانی آشنا شدید، انواع ایمپلنت را شرح خواهیم داد.
ایمپلنت اندواستیل رایج ترین نوع ایمپلنت است که برای پر کردن جای خالی دندان های تکی کاربرد دارد. در این روش ابتدا طی جراحی، لثه شکافته می شود و فیکسچر ایمپلنت در بافت استخوانی فک قرار می گیرد، پس از گذشت 3 تا 6 ماه، فیکسچر با بافت استخوان ترکیب شده و مستحکم می شود سپس پروتز دندانی روی اباتمنت نصب می شود.
توجه داشته باشید که در تمامی روش هایی که نیاز به قرار دادن فیکسچر در استخوان فک وجود دارد، بیمار باید حتما از نظر تراکم استخوان فک توسط یک دندانپزشک متخصص ایمپلنت مورد معاینه قرار گیرد؛ زیرا اگر استخوان فک از تراکم مناسبی جهت ایمپلنت دندان برخوردار نباشد، نیاز است تزریق پودر استخوان به استخوان فک او انجام شود.
این مورد حتما باید توسط یک دندانپزشک حرفه‌ای و مجرب صورت بگیرد در غیر این صورت احتمال پس زدن ایمپلنت و موفقیت آمیز نبودن این عمل افزایش می یابد. اگر قصد کاشت ایمپلنت را دارید، پیشنهاد می شود به وب سایت drshahram.com مراجعه کرده و از دکتر شهرام اسعدی که یکی از بهترین دنداپزشکان ایرانی هستند، وقت معاینه بگیرید.
ایمپلنت فوری نوعی روش ایمپلنت دندان است که در یک جلسه دندان کشیده می شود سپس فیکسچر به استخوان فک پیچ شده و پس از آن اباتمنت و تاج دندان روی فیکسچر نصب می شوند. این روش درمانی می تواند به بیمار کمک کند تا در کمترین زمان ممکن عمل ایمپلنت دندان را انجام دهند.
روش ایمپلنت بریج برای مواقعی کاربرد دارد که قرار است دو یا چند دندان مجاور جایگزین شوند. منظور از بریج در این روش، پروتز های دندانی هستند که به یکدیگر توسط چسب مخصوص متصل شده اند.
با این روش در برخی از موارد نیازی به کاشت فیکسچر در لثه نیست و ابتدای و انتهای بریج به دندان های طبیعی متصل می شود. اما گاهی اوقات ممکن است دندانپزشک تشخیص دهد که علاوه بر فیکس شدن بریج با دندان های طبیعی، نیاز به پشتیبانی آن توسط فیکسچر نیز وجود دارد.
مینی ایمپلنت مانند روش اندواستیل است با این تفاوت که دارای فیکسچر کوچکتر و نازک تری می باشد. این ویژگی باعث می شود که مینی ایمپلنت ها برای کاشت در مناطقی که استخوان فک ضعیف یا کم حجم است، مناسب باشند. همچنین مینی ایمپلنت ها می توان برای پشتیبانی از بریج دندانی نیز مورد استفاده قرار گیرند.
در بخش بالا برخی از مهمترین انواع ایمپلنت دندان را معرفی کردیم. اما فراموش نکنید که تنها یک پزشک متخصص ایمپلنت می تواند تشخیص دهد کدام یک از این روش ها برای شرایط بیمار مناسب تر است.
اگر قصد انجام ایمپلنت را دارید، ما به شما دکتر شهرام اسعدی که یکی از بهترین و باتجربه ترین دندانپزشکان متخصص کاشت ایمپلنت می باشد را توصیه می کنیم. برای دریافت مشاوره و رزرو نوبت جهت انجام انواع خدمات دندانپزشکی از دکتر شهرام اسعدی، می توانید به وب سایت drshahram.com مراجعه کنید.
