به گزارش رکنا، برگ گیاهان به ادامه حیات در زمین کمک می‌کند چون هم برای گیاهان و هم برای حیوانات غذا تولید می‌کنند. برگ جایگاه فتوسنتز در گیاهان است. فتوسنتز فرآیند جذب انرژی از نور خورشید و استفاده از آن برای تولید غذا به شکل قندها است. برگ‌ها برای گیاهان این امکان را فراهم می‌کنند که نقش خود را به عنوان تولیدکننده اصلی در زنجیره‌های غذایی انجام دهند. برگ‌ها نه تنها غذا درست می‌کنند بلکه هنگام فتوسنتز اکسیژن هم تولید می‌کنند و از عوامل اصلی چرخه کربن و اکسیژن در محیط زیست هستند. برگ‌ها بخشی از سیستم شاخه‌های گیاه هستند، که شامل ساقه‌ها و گل‌ها هم می‌شوند.
برگ‌های گیاه ساختارهای بسیار مهمی هستند چون با تولید مواد غذایی (قندها) از طریق فتوسنتز به حفظ حیات روی زمین کمک می‌کنند.
برگ‌ها می‌توانند اشکال و اندازه‌های مختلفی داشته باشند. اجزای اصلی برگ‌ها در گیاهان گلدار (نهاندانه‌ها) شامل تیغه، دمبرگ و گوشوارک می‌باشد.
سه بافت اصلی در برگ‌ها وجود دارند: اپیدرم، مزوفیل و همچنین بافت آوندی. هر نوع بافت از لایه‌های سلولی تشکیل شده‌است.
علاوه بر انجام فتوسنتز، برخی از گیاه‌ها عملکردهای بسیار ویژه دیگری هم دارند. به عنوان مثال می‌توان به گیاهان گوشتخوار اشاره کرد که می‌توانند حشرات را «بخورند».
بعضی از حیوانات مانند پروانه برگبال هندی، از برگ‌ها تقلید می‌کنند تا خود را در برابر شکارچیان استتار کنند.
برگ‌ها را می‌توان در اشکال و اندازه‌های مختلفی یافت. بیشتر برگ‌ها پهن، صاف و معمولا سبز رنگ هستند. بعضی از گیاهان، مانند ناژوها (مثل کاج و سرو)، برگ‌هایی دارند که به شکل سوزن یا فلس هستند. شکل برگ متناسب با زیستگاه گیاه است و فتوسنتز را بیشینه می‌کند. از میان ویژگی‌های اساسی برگ در نهاندانه‌ها (گیاهان گلدار) می‌توان به برگبرگ، دمبرگ و گوشوارک اشاره کرد.
پهنک برگ: قسمت وسیع برگ.
راس (آپکس): نوک برگ.
حاشیه: منطقه مرزی لبه برگ. حاشیه‌ها می‌توانند صاف، ناهموار (دندانه‌دار)، لپ‌دار یا منشعب باشند.
رگبرگ: بافت‌های آوندی همبست که برگ را پشتیبانی می‌کنند و مواد مغذی را منتقل می‌کنند.
رگبرگ میانی: رگبرگ اصلی مرکزی که از رگبرگ‌های ثانویه بوجود می‌آید.
پایه: منطقه‌ای از برگ که برگ را به دمبرگ متصل می‌کند.
دمبرگ: ساقه نازکی که برگ را به شاخه متصل می‌کند.
گوشوارک: ساختارهای برگ مانند در پایه برگ.
شکل برگ، حاشیه و طرح رگبرگ‌ها (شکل رگبرگ) از ویژگی‌های اصلی مورد استفاده در شناسایی گیاه هستند.
بافت‌های برگ از لایه‌هایی از سلولهای گیاهی تشکیل شده است. انواع مختلف سلولهای گیاهی سه بافت اصلی پیدا شده در برگ‌ها را تشکیل می‌دهند. این بافت‌ها شامل لایه بافت میان‌برگ هستند که بین دو لایه بشره قرار دارد. بافت آوندی برگ درون لایه میان‌برگ قرار دارد.
لایه بیرونی برگ به بشره معروف است. بشره یک پوشش مومی به نام کوتیکول را پنهان می‌کند که به گیاه در حفظ آب کمک می‌کند. بشره موجود در برگ‌های گیاه همچنین شامل سلولهای خاصی به نام یاخته‌های نگهبان است که تبادل گاز بین گیاه و محیط زیست را تنظیم می‌کنند. یاخته‌های نگهبان اندازه منافذ معروف به روزنه (روزنه‌های منفرد) را در بشره کنترل می‌کنند. باز و بسته شدن روزنه‌ها به گیاهان اجازه می‌دهد در صورت نیاز گازهایی شامل بخار آب، اکسیژن و دی‌اکسید کربن را آزاد یا حفظ کنند.
لایه میانی برگ یا میان‌برگ شامل منطقه میان‌برگ نرده‌ای شکل و منطقه میان‌برگ اسفنجی است. میان‌برگ نرده‌ای شکل شامل سلولهای ستونی با فاصله‌های بین سلول‌ها است. بیشتر کلروپلاست‌های گیاهی در میان‌برگ نرده‌ای شکل دیده می‌شوند. کلروپلاست‌ها اندامک‌هایی هستند که حاوی کلروفیل هستند، رنگدانه‌ای سبز که انرژی حاصل از نور خورشید را برای فتوسنتز جذب می‌کند. میان‌برگ اسفنجی در زیر میان‌برگ نرده‌ای شکل قرار گرفته‌است و شامل سلول‌هایی است که نامنظم شکل گرفته‌اند. بافت آوندی برگ در میان‌برگ اسفنجی دیده می‌شود.
رگبرگ‌های برگ از بافت آوندی تشکیل شده‌اند. بافت آوندی شامل ساختارهای لوله‌ای شکلی به نام بافت چوبی و بافت لیفی است که مسیرهایی را برای جریان آب و مواد مغذی در سراسر برگ‌ها و گیاه فراهم می‌کنند.
