عصر ایران؛ مهرداد خدیر- تلویزیون فارسی بیبیسی طی 23 روزی که از طوفانالاقصی و سپس نسلکُشی فلسطینیها در غزه میگذرد با چالشی جدی رو بهروست و آن هم وفاداری به ادبیات خود است.
از این حیث که برای گروه حماس به رغم تبلیغات سنگین ۴۸ ساعت اول از لفظ "تروریست" استفاده نکرد عملکرد این رسانه مثبت است. کما این که روزهای بعد این تبلیغ و شبیه سازی با داعش فرونشست و به عکس جهان دید که تروریست کیست. رجب طیب اردوغان رییس جمهوری ترکیه هم تیر خلاص را به این تلاش شلیک کرد و گفت: حماس یک جنبش آزادی بخش است نه تروریست.
به لحاظ استفاده از واژه "اشغال" هم بیبیسی فارسی شرمنده نیست هر چند که مفهوم سرزمینهای اشغالی از نگاه غربیها تمام سرزمین فلسطین نیست بلکه شامل شهرکسازیها و کوچ نشینیهای بعد از توافق اسلو و معطوف به اشغال بعد از ۱۹۶۷ است.
در گفتوگو با نماینده ارشد تشکیلات خودگردان در لندن نیز او بارها از واژه اشغال استفاده کرد و راه حل را رفع اشغال دانست نه نابودی حماس.
با این حال تمام داستان این نیست. تلویزیون فارسی بیبیسی هنگامی که خبر هجوم مردم گرسنه و تشنه و مصیبت دیده غزه برای دریافت غذا را پخش می کرد بارها تعبیر "غارت" را به کار برد!
اما کدام غارت؟ اگر از انبار سازمان ملل است که برای کمک به مردم غزه بوده و اگر از محموله های ارسالی باز متعلق به خودشان است.
غارت هنگامی است که زلزله ای رخ می دهد یا بمبی منفجر می شود یا اعتراضاتی درمی گیرد و مردم به فروشگاه های بخش خصوصی حمله و کالاهای آن را غارت میکنند.
مردم گرسنه اگر غذا و آب را بطلبند و برای رساندن آن به زن و فرزند زنده مانده از بمبارانهای دیوانهوار شتاب داشته باشند این دیگر هرگز مصداق غارت نیست. تازه تصاویری که نشان میدادند نیز نشانی از غارت نداشت و مردم مظلوم را همچنان شکیبا و صبور میدیدیم و البته بیتاب و شگفتزده از حجم قساوت.
دو شب قبل بارها این رسانه از غارت انبارهای سازمان ملل خبر داد و انگار قبل از ۱۵ مهر است و مردمانی از غزه به انبارهای قفل شده سازمان ملل حمله کردهاند حال آنکه داستان اکنون دیگر است.
شب پیش نیز در گزارش دیگری به وضوح حس میشد که انگار در استفاده از واژه "کودک" ابا دارند. حال آن که نیمی از کشتههای غزه که سر به چند هزار نفر میزند کودکاند. کودک به مفهوم شرقی و نه حتی غربی. در تعریف غربی هر که زیر ۱۸ سال است کودک به حساب میآید اما در نگاه شرقی و دینی تا قبل از سن بلوغ کودکاند حال آنکه بچههایی که در غزه کشته میشوند گاه نوزادند.
در گزارش سیاوش اردلان اما تعبیر "کم سن وسال" را میشنیدیم که بار عاطفی کمتری به نسبت کودک دارد. اما واقعیت این است که اسراییل در غزه کودکان کشته شدهاند. نه دهها و صدها که هزارها و اینها کودک بودهاند نه افراد کم سن و سال!
با این نگاه در پرهیز از واژه "تروریست" و در عین حال به کار بردن کلمه "اشغال" که در ادبیات اسراییل و مقامات ارشد غربی جایی ندارد -و دیدیم تا دبیر کل سازمان ملل به کار برد ولوله شد - عملکرد قابل قبولی بر جای گذاشتهاند.
با این حال هجوم برای دریافت کمک و سیر کردن شکمهای گرسنه و کامهای تشنه را غارت انبار سازمان ملل یا محمولههای ارسالی خواندن کم لطفی است ایضا کم سن و سال خواندن کودکانی که قربانی جنون دیوانهای چون نتانیاهو میشوند که مدعی جنگ حق با باطل است!