فحش‌دادن در بسیاری از جوامع مترقی در دیدگاه عموم می‌تواند نشانه‌ای از هوش یا تحصیلات پایین باشد. بااین‌حال، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که واقعیت امر چنین نیست و به‌زبان‌آوردن کلماتی که فحش تلقی می‌شوند، می‌تواند از برخی جهات سودمند باشد.
به گزارش CNN، «تیموتی جی»، استاد روانشناسی کالج هنرهای لیبرال ماساچوست که بیش از 40 سال روی مقوله فحش‌دادن مطالعه کرده است، می‌گوید: «فحش‌دادن مزایای زیادی دارد. این مزایا در دو دهه گذشته به‌دنبال انجام تحقیقات بسیار درباره مغز و احساسات و همچنین با بهبود فناوری درزمینه مطالعه آناتومی مغز برملا شد.»
در ادامه به‌صورت مختصر به برخی از مزایای فحش‌دادن اشاره می‌کنیم.
تحقیقی در سال 2015 نشان داد که افراد تحصیل‌کرده بهتر از بقیه می‌توانند کلمات فحش را در ذهن خود انتخاب کنند. این مسئله تا حدی نمایانگر هوش است و نشان می‌دهد که استفاده از زبان با هوش رابطه دارد. تیموتی جی می‌گوید: «افرادی که مهارت بالایی در استفاده از زبان دارند، در استفاده از فحش‌ها نیز خوب عمل می‌کنند.»
جی می‌گوید فحش‌دادن می‌تواند با هوش اجتماعی نیز مرتبط باشد. داشتن یک استراتژی مناسب برای انتخاب بهترین موقعیت برای فحش‌دادن یک مهارت شناختیِ اجتماعی مشابه با انتخاب لباس مناسب برای رویدادهای مختلف است.
علم همچنین رابطه مثبتی را میان استفاده از فحش و صداقت پیدا کرده. سه تحقیق در سال 2017 دریافتند افرادی که بیشتر فحش می‌دهند، کمتر دروغ می‌گویند و درمجموع صداقت بیشتری دارند. البته محققان تأکید کرده‌اند که استفاده بیشتر از فحش به‌معنای این نیست که آن فرد کمتر رفتارهای غیراخلاقی را از خود به نمایش می‌گذارد.
افزون‌براین، فحش‌دادن می‌تواند تحمل شما را در برابر درد و سختی‌ها افزایش دهد. مطالعه‌ای دیگر می‌گوید دوچرخه‌سوارانی که در حین رکاب‌زدن در مسیرهای سخت فحش می‌دهند، نسبت به کسانی که از کلمات عادی استفاده می‌کنند، زور و قدرت بیشتری دارند.
تحقیقی دیگر نشان داده است که وقتی افراد دست خود را درون آب یخ فرو می‌کنند و فحش می‌دهند، بیشتر از بقیه می‌توانند دستشان را در آب یخ نگه دارند. «ریچارد استفنز»، روانشناس و محقق دانشگاه کیلی در استفوردشر انگلیس می‌گوید: «لب کلام این است که فحش‌دادن به شما کمک می‌کند بهتر با درد کنار بیایید.»
استفنز می‌گوید فحش‌دادن باعث ایجاد یک نوع واکنش استرس یا فشار در بدن می‌شود و ما را به‌سمت عملکردهای دفاعی باستانی‌مان می‌برد؛ عملکردی که طی آن آدرنالین موجب افزایش ضربان قلب و آهنگ تنفس می‌شود و ماهیچه‌ها را برای نبرد یا فرار آماده می‌کند.
فحش‌دادن ظاهراً بر سمت راست مغز متمرکز است که به‌عنوان بخش خلاق مغز نیز شناخته می‌شود. «اِما بایرن»، نویسنده کتاب «فحش‌دادن برای شما خوب است»، می‌گوید: «می‌دانیم بیمارانی که در سمت راست مغز سکته را تجربه کرده‌اند، کمتر احساساتی می‌شوند و کمتر می‌توانند جوک‌ها را بفهمند یا جوک تعریف کنند، به‌علاوه، حتی اگر در گذشته زیاد فحش می‌دادند، دیگر تمایلی به فحش‌دادن ندارند.» بااین‌حال، محققان حتی از دوران ویکتوریایی متوجه شده بودند کسانی که قابلیت تکلم خود را از دست داده بودند، همچنان می‌توانستند فحش دهند.
تیموتی جی می‌گوید فحش‌دادن احتمالاً بخشی از تکامل بشر برای خودداری از درگیری‌های فیزیکی بوده است. او می‌گوید این کار به ما اجازه می‌دهد تا بدون ایجاد خطر جدی برای زندگی خود بتوانیم عصبانیت، خشم یا حتی ترسمان را ابراز کنیم.
درنهایت باید بگوییم با وجود تحقیقاتی که محققان انجام داده‌اند، فحش‌دادن در جوامع امری ناپسند و نامناسب محسوب می‌شود و افراد باید حتی زمانی که می‌خواهند فحش دهند، فرهنگ جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنند و نیز موقعیت و احساسی را که به افراد منتقل می‌شود، مدنظر قرار دهند. همچنین در بسیاری از جوامع فحش‌دادن در برابر کودکان امری ناپسند و غیرقابل‌قبول درنظر گرفته می‌شود.
