قدیمی‌ترین ردپای انسان در آمریکای شمالی

«تابناک با تو» - تحقیقات جدید تایید کرده است که رد پا‌های پراکنده در سراسر بیابان کنونی نیومکزیکو کمتر از ۲۱۵۰۰ سال پیش توسط انسان به جا گذاشته شده.

قدمت این جا‌های پا در وایت سندز نیومکزیکو در سال ۲۰۲۱ آشکار شد، که با حیرت و تردید مواجه شد. اکنون، تیمی شامل برخی از دانشمندان دیگر، تاریخ‌گذاری دقیق‌تری را انجام داده‌اند که نتیجه بحث‌برانگیز پیشین را تأیید می‌کند. پس احتمال دارد که انسان‌ها در واقع در آمریکای شمالی در طول آخرین حداکثر یخبندان حضور داشته باشند.

جف پیگاتی -زمین‌شناسی از سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده (USGS) - توضیح می‌دهد: «واکنش فوری در برخی محافل جامعه باستان‌شناسی این بود که دقت تاریخ‌گذاری ما برای این ادعای عجیب حضور انسان‌ها در آمریکای شمالی در طول آخرین حداکثر یخبندان حضور داشتند، کافی نبوده. اما روش هدفمند ما در این تحقیق فعلی واقعا نتیجه داد.»

تعیین قدمت ردپا‌ها بین ۲۱۰۰۰ تا ۲۳۰۰۰ سال پیش بر اساس قدمت رادیوکربن دانه‌های یک گیاه آبزی به نام Ruppia cirrhosa – چمن مارپیچی – بود که در آثار فسیل شده یافت شد.

از آنجایی که C-۱۴ با سرعت مشخصی به کربن پایدار تجزیه می‌شود، دانشمندان می‌توانند با تعیین نسبت C-۱۴ به کربن پایدار در یک نمونه، سن آن را مشخص کنند.

یافته‌های این تیم در سال ۲۰۲۱ به دلیل ماهیت آبی گیاهی که آن‌ها یافته‌های خود را بر اساس آن پایه‌گذاری کردند، مورد تردید قرار گرفت. چرا که آب می‌تواند یک مخزن کربن باشد، به این معنی که گیاهان می‌توانند کربن محلول را از آب در طول زندگی خود جذب کنند، و این تصور را ایجاد می‌کند که مواد گیاهی تاریخ‌گذاری شده بسیار قدیمی‌تر از آنچه هست هستند.

کاتلین اسپرینگر زمین‌شناس از USGS که در این تحقیق همکاری می‌کرد، می‌گوید: «ما به دوران اولیه خود و همچنین شواهد قوی زمین‌شناسی، هیدرولوژیکی و چینه‌شناسی اطمینان داشتیم، اما می‌دانستیم که کنترل زمانی مستقل حیاتی است».

این تیم گرده‌های مخروطیان را از همان لایه زمین‌شناسی دانه‌های علف خندق جمع‌آوری کردند که احتمالاً در همان زمان رسوب کرده بود. مخروطی‌ها زمینی هستند، به این معنی که هر کربن آن‌ها مشمول حاشیه خطای مشابه کربن آبزی نیست.

پژهشگران حدود ۷۵۰۰۰ دانه گرده را جدا کرد و تاریخ‌گذاری رادیوکربنی را انجام داد.

آن‌ها همچنین نوع متفاوتی از تاریخ‌گذاری روی کوارتز یافت شده در لایه‌های ردپایی انجام دادند. لومینسانس با تحریک نوری یک تکنیک تاریخ‌یابی است که به دانشمندان اجازه می‌دهد تا تعیین کنند که یک نمونه معدنی آخرین بار چه مدت در معرض نور خورشید قرار گرفته است.

هر دو نتیجه کاملاً با یافته‌های قبلی مطابقت داشتند. سم گرده مخروطیان بین ۲۲۶۰۰ تا ۲۳۴۰۰ سال پیش متغیر بود و کوارتز آخرین بار حدود ۲۱۵۰۰ سال پیش در معرض نور خورشید بود. تعیین سم چمن خندق هم سن مشابه را تایید کرد.

منبع: یک پزشک