ناتوانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در تامین ماهانه پنج میلیون قوطی شیرخشک مصرفی در کشور، بحرانی را به وجود آورده که حالا واکنش مجلس را هم به دنبال داشته است.
به گزارش «تابناک»؛ از دو سه ماه پیش، گزارشهایی از برخی نقاط کشور میرسید که شیرخشک کمیاب و حتی نایاب شده تا جایی که بعضی والدین نوزادان مجبورند برای تامین غذای دلبندشان ساعاتی از روز را صرف گشتن داروخانههای سطح شهر کرده و حتی گاه برای تامین این ماده حیاتی، روانه شهرهای دور و اطراف شوند.
گزارشهایی که نشان از بروز مشکلی جدی داشت و افزایش مخابره آنها از شهرهای دیگر در روزهای بعد، به وضوح بر شدت گرفتن کمبود تاکید داشت و پیش نشانههای بروز بحرانی جدی و فراگیر بود؛ بحرانی که در سایه بی توجهی مسئولان حالا در ابعاد وسیع رقم خورده و کار را به جایی رسانده که توزیع شیر خشک تنها با کد ملی صورت میگیرد و این راهکار هم نتوانسته چندان که باید، کارساز باشد.
باورش سخت است، اما کافی است سری به آرشیو اخبار زده یا از موتورهای جست و جوی اینترنتی کمک بگیرید تا دریابید که بازرسان و حتی پلیس پای کار آمده اند و گزارش رسمی عملکردشان، کشف چند ده قوطی شیرخشک احتکاری در فلان داروخانه در بهمان شهر شده است؛ تلاشی همه جانبه برای حل بحرانی که ظاهرا برخی ترجیح میدهند، شکلگیریاش را نتیجه احتکار یا قاچاق یا امثال آنها نشان دهند.
این در حالی است که ظرفیت تولید شیرخشک در کشورمان به حدی زیاد است که در سالهای گذشته شاهد صادرات این محصول بوده ایم و هم اکنون هم اگر مواد اولیه در اختیار تولیدکنندگان داخلی قرار گیرد، در زمانی کوتاه میتوانند به حدی از تولید برسند که هم نیاز کشور تامین شود و هم انبوهی از شیرخشک آماده صادرات به بازار کشورهای دیگر شود؛ اتفاقی که رقم نخورده، چون ارز مورد نیاز برای واردات مواد اولیه تامین نشده است.
موضوعی که بارها و بارها توسط این تولیدکنندگان مورد تذکر قرار گرفته و تبعات شوم آن، یعنی خالی شدن بازار از شیرخشک و به دنبالش، سرگردانی مصرف کنندگان و بروز حواشی مختلف یادآوری شده، اما دریغ از واکنش موثر مسئولان و به طور ویژه، متولیان بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور و سازمان غذا و دارو؛ همان متولیانی که همیشه منتظر بروز بحران هستند و بعد راهکار اساسی شان برای حل مشکل، «واردات» است.
درست مثل اتفاقی که به قید فوریت برای شیر خشک رقم خورد و حالا پس از مدت ها، بازار داخلی شاهد عرضه شیرخشکهایی است که وارداتی هستند، با قید فوریت آمده و توزیع شده اند و این سوال اساسی را به دنبال داشته که مگر نباید «علاج واقعه، قبل از وقوع کرد»؟ چرا پیش از آنکه کار به اینجا برسد، به فکر تامین نیاز نوزادان کشور نیفتادند و فکری برای غذای آنها نکردند؟ آیا عجیب است که وقتی عرضه کم میشود و تقاضا ثابت میماند، کمبود بروز خواهد کرد و چون بحث مادهای حیاتی مطرح است، اوضاع بحرانی میشود؟
پرسشی که احتمالا در ابعاد بزرگ تر، تولیدکنندگان شیرخشک در کشور هم با آن دست به گریبان هستند و میتوانند بپرسند چرا به رغم پیگیریهای فراوان و هشدارهای متعدد، ارز مورد نیاز برای واردات مواد اولیه تخصیص نیافت و تامین نشد تا تولید به شدت کاهش بیابد و ضرر و زیان را متوجه ایشان و بعد مردم کند و پس از آنکه بحران بروز کرد، به سرعت ارز مورد نیاز برای واردات تامین شود و در زمانی کوتاه محصول خارجی به سراسر کشورمان برسد؟
سوالاتی که بسیار پرشمارتر از موارد یاد شده هستند و به وضوح نشان دهنده قصور و تقصیرهایی هستند که بروز بحران شیرخشک در کشور، نتیجه و محصول آنهاست؛ وضعیتی که صدای نمایندگان مجلس را هم درآورده و کار را به جایی رسانده که وقتی امروز یکی از نمایندگان در تذکری به بحران شیرخشک -بحرانی که نه توزیع با شماره ملی و نه واردات نتوانسته اند مهارش کنند ـ اشاره کرد، رئیس مجلس از فراخوان مسئولان امر به مجلس در روز جاری خبر داد و گفت: «امروز ساعت ۱۲ جلسهای با معاونت درمان و رئیس سازمان غذا و دارو برگزار خواهد شد.»
نشستی که باید منتظر ماند و دید چه نتایجی به دنبال خواهد داشت؛ هرچند بعید است بتواند در حل بحران و کاهش آسیبهای ناشی از آن، کمک چندانی بکند، چون اگر همین امروز هم ارز مورد نیاز برای واردات مواد اولیه تامین شود، تا رسیدن تولید داخلی به ظرفیت قبلی و حل معضل به وجود آمده در بازار، زمان نیاز است و تنها راه کاهش این زمان، متاسفانه واردات است و بس! واردات کالایی که تولیدش در داخل در نتیجه ندانم کاریها کم شده و به نظر نمیرسد که مجلس فعلا قصد رسیدگی اساسی به آن «ندانم کاری»ها را داشته باشد!
