سومین تساوی متوالی پرسپولیس در شبی که رقم خورد که باز هم هواداران این تیم منتظر کسب پیروزی و هموار شدن راه صعود به دور بعد بودند، اما حالا حضور این تیم در دور بعدی لیگ قهرمانان آسیا به شدت به مخاطره افتاده است. قلب خط دفاعی پرسپولیس بر خلاف فصل قبل اصلا آماده و سرحال نیست و وینگرهای درخشان این تیم در بهار 1402 نیز با روزهای اوج فاصله دارند. یحیی در هر بازی مجبور به ایجاد تغییراتی در 11 بازیکن ثابت خود بوده و البته سرمربی پرافتخار پرسپولیس به خوبی می‌داند که چقدر حضور علیرضا بیرانوند در ترکیب تیمش ارزشمند و حائز اهمیت است.
یک- دلیل بیرون رفتن شهاب زاهدی و حضور نبیل باهویی در ترکیب آنهم بعد از درخشش فوق العاده شهاب در لیگ، از جمله سوالاتی است که فقط خود یحیی گل محمدی می‌تواند به آن پاسخ بدهد. نبیل اگرچه در بازی رفت مقابل همین نماینده تاجیکستان در مدت زمان کوتاه حضور در میدان نمایش چندان بدی نداشت، اما در ادامه نتوانست رضایت هواداران را جلب کند و امروز هم به وضوح مشخص بود که باید زودتر از دقیقه 80 تعویض شود. پرسپولیس موقعیت خوبی برای تمام کردن کار و زدن گل دوم در برخی دقایق داشت، اما سبک بازی منفعل و بی‌برنامه این تیم در نیمه دوم اجازه رسیدن به این هدف را نداد.
دو- مصدومیت بدموقع مرتضی پورعلی‌گنجی در ترکیب تیم ملی ایران به وضوح در بازی‌های اخیر پرسپولیس به چشم آمده است. قلب خط دفاعی این تیم هم هنگام ارسال از جناحین توسط بازیکنان حریف و هم پاس‌های عمقی (صحنه منجر به گل)، کاملا ناهماهنگ به خصوص در زمان‌بندی است و گولسیانی و کنعانی‌زادگان معمولا در یک نقطه و با فاصله کمی حضور دارند و این یعنی فضای بزرگی که پوشش داده نشده. بر خلاف فصل قبل و به خصوص در سه بازی اخیر، عملکرد خط دفاعی قرمزپوشان اصلا قابل دفاع نبوده است.
سه- نکته نگران کننده برای هواداران پرسپولیس این بود که بی‌تردید علیرضا بیرانوند بهترین بازیکن این تیم در طول 90 دقیقه لقب گرفت. دروازه‌بان باتجربه پرسپولیس در چند صحنه و به خصوص در نیمه دوم با مهارهای شگفت انگیز و تماشایی خود دروازه تیمش را نجات داد و در صحنه تک گل تیم حریف نیز به هیچ عنوان مقصر نبود. در شب تلخ پرسپولیس در خانه تیم تاجیکستانی، آمادگی فوق العاده بیرانوند در قامت یک کاپیتان واقعی و سوپراستار تیم، احتمالا تنها دلخوشی یحیی گل‌محمدی و هواداران پرسپولیس است.
چهار- اصرار بیش از اندازه به ارسال از جناحین، مسئله عجیب سبک بازی پرسپولیس در بازی امروز در خانه استقلال تاجیکستان بود. جالب اینجاست به خصوص در نیمه اول هر بار به عنوان مثال وحدت هنانوف و محمد عمری از عمق برای نزدیک شدن به دروازه حریف تلاش کردند تقریبا موفق بوده و خلق موقعیت کردند، اما در نهایت همه حملات پرسپولیس به خصوص در نیمه دوم منتج به ارسال پاس از جناحین شد و در شبی که حریف به وضوح از عمق دفاع کند و با فاصله قابل توجهی، آسیب‌پذیر بود، شاگردان یحیی گل‌محمدی از این فرصت خوب برای زدن گل‌های بعدی و گرفتن این سه امتیاز مهم استفاده نکردند.
پنج- مدافعان کناری پرسپولیس در این دیدار نیز مانند دو مدافع میانی در امور دفاعی اصلا موفق عمل نکردند و بعد از چند بازی درخشان، علی نعمتی در بازی امروز بارها پشت خود را خالی دیده و اجازه نفوذ به مدافعان حریف داد. غیبت پورعلی‌گنجی آنجایی بسیار مهم می‌شود که چه در ترکیب پرسپولیس و چه تیم ملی، او استاد پر کردن جای خالی مدافعان کناری و تغییر محل استقرار در مواقع لزوم بود و در این دو بازی اخیر به وضوح غیبت این بازیکن، نقش مهمی در تزلزل قابل لمس خط دفاعی پرسپولیس در این دو بازی نه چندان دشوار ایفا کرده است.
شش- سه تساوی متوالی، عملکرد نامطمئن خط دفاعی و دادن موقعیت های بیشتر از استاندارد به حریف و البته عدم تنوع در مسیرهای خلق فرصت گلزنی روی دروازه حریف، هواداران پرسپولیس و البته بیشتر یحیی گل‌محمدی را نگران کرده است. دو مصدومیت بسیار مهم و تلخ و غیبت یاسین و پورعلی و البته شیوع ویروس در رختکن تیم و ناآماده بودن بازیکنان، از دلایل عملکرد نه چندان قابل دفاع پرسپولیس در تاجیکستان بود. شاید استفاده دوباره از 1-3-2-4 یا بازگشت ترابی و سعید صادقی به روزهای اوج، دوای درد پرسپولیس این روزها باشد؛ تیمی که چندان آماده نیست و خیلی با روزهای درخشان چند ماه اخیر فاصله دارد.
