به گزارش اقتصادآنلاین، بیماران کلیوی زیادی در ایران و جهان منتظر پیوند کلیه هستند. در سایر کشورها تنها افراد مرگ مغری و یا یکی از بستگان می‌توانند کلیه خود را اهدا کنند. در بسیاری از کشورها به طور پیش فرض هر فردی دچار مرگ مغزی شود، اعضای بدنش اهدا خواهد شد. از این طریق میزان بالایی از اعضای بدن برای پیوند بدون نیاز به بازار وجود دارد.
با وجود ممنوعیت در جهان، بازار خرید و فروش کلیه در ایران چگونه شکل گرفت؟
قیمت کلیه در بازار غیررسمی حدود 80 میلیون تومان است و افراد عمدتاً به دلیل مشکلات اقتصادی به فروش اعضای بدن خود روی می‌آورند. پس از انقلاب، ایران از شبکه تبادل اعضای بدن خارج شد و امکان تبادل اعضا از دست رفت. همچنین بر خلاف بسیاری از کشورها، افراد برای اهدای اعضای بدن باید پیش از مرگ رضایت خود را اعلام کرده‌باشند. حتی در این صورت هم بستگان متوفی می‌توانند با اهدا عضو مخالفت کنند.
در اواخر دهه 60 با هدف خودکفایی در نظام درمان برای تامین نیازهای کلیه، به افراد مبلغ چشم‌گیری به نام حق ایثار پرداخت می‌شد. فرد اهداکننده می‌توانست این مبلغ را با معرفی انجمن پیوند کلیه از استانداری دریافت کند. رقم حق ایثار یک میلیون تومان بود که از آن زمان تغییری نکرد و به مرور ارزش خود را از دست داد. همین موضوع موجب شد متقاضی مبلغی را شخصاً به اهداکننده پرداخت کند و اینگونه بازار خرید و فروش کلیه شکل گرفت
موافقان و مخالفان خرید و فروش کلیه در ایران هر کدام استدلال خود را دارند. مخالفان، این بازار را اجحاف در حق فقرا می‌دانند و موافقان، وجود آن را برای کمک به بیماران لازم می‌دانند. مسئله خرید و فروش کلیه بحث پیچیده‌ای است و به راحتی نمی‌توان مهر تایید بر درستی و یا نادرستی آن زد.
