داستان پرسپولیس سوژه این روزهای ورزش ماست. تیم بزرگ و پرطرفداری که وارد حاشیه شده و در آستانه مهمترین دیدارهای فصل خود قرار دارد. همه نگران پرسپولیس هستند، چرا که نماینده ما در آسیاست و نتایج این تیم مستقیم روی کل فوتبال ما تاثیر دارد. در اختلاف مدیریتی در پرسپولیس وقتی پای بازیکن و مربی وسط آمد، مشکل جوانب دیگری پیدا کرد. وقتی هر کسی به طرفداری از یکی از طرفین درگیری وارد ماجرا میشود، تنها کار را خرابتر میکند.
حتما در جریان مصاحبههای پیشکسوتان پرسپولیس از جمله مرتضی فنونیزاده هستید. وقتی اسم پرسپولیس وسط باشد به طور طبیعی همه یاد پروین میافتند که سلطان و بزرگ پرسپولیسیهاست. وظیفه یک بزرگ ورود به مشکلات در چنین شرایطی است و باید که از تجربیات آنها استفاده کرد. و حالا پروین در مورد مشکل پرسپولیس حرف زده و ببینید یک قسمت از حرف او چه نکته مهمی دارد. علی پروین در خصوص صحبتهای فنونیزاده که عنوان کرده بود گلمحمدی باید استعفا بدهد، گفت: «آنها نباید این حرفها را بزنند. با یک باخت که نمیشود بگویید مربی برود. اصلا یحیی گلمحمدی برود، چه کسی بیاید؟»
پروین در مورد اینکه برای حل اختلاف درویش و گلمحمدی با آنها صحبت کرده یا نه، گفت: «بله صحبت کردهام و فکر میکنم دیگر اختلافات حل شده است. این مسائل در همه تیمها وجود دارد. پرسپولیس با چند برد دل هواداران را شاد خواهد کرد.»
انتظار از علی پروین همین است. اینکه به عنوان یک بزرگتر نقش خود را ایفا و به منافع پرسپولیس نگاه کند. او علاوه بر این بزرگ فوتبال ما هم هست و باید که در یک مسئله به تمام جوانب آن نگاه کند. علی پروین عمرش را در فوتبال گذرانده و استخوان خردکرده است، پس ریشه را میبیند. نکته بسیار بزرگ و مهم در حرفهای او این قسمت است که اگر یحیی برود چه کسی جای او بیاید!
همیشه در این فوتبال در بحث جانشینی مشکل داشتهایم. معمولا اینجا هر کسی که میرود خیلی زود دل همه برایش تنگ میشود! هر مدیر یا مربی که جانشین نفر قبلی میشود، با عملکرد ضعیفش کاری میکند که همه بگویند «صد رحمت به قبلی!» و اساسا به همین دلیل میبینید که چرخه مربیان و مدیران در فوتبال ما ثابت است. بزرگترین مثال عملکرد شهاب عزیزی خادم و بازگشت مهدی تاج به فدراسیون است!
ما در سطح ملی نیز این مشکل را بارها تجربه کردهایم. نه فقط در فوتبال بلکه در تمام رشتهها وقتی یک مربی کارنامهدار و باتجربه را کنار میگذاریم، کارشناسان همه نگران جانشین او هستند. درست به همین دلیل است که رسانهها چشمشان ترسیده و خیلیها با وجود شکستهای ما در جام جهانی نگران رفتن مرد پرتغالی بودند!
همین پرسپولیس آینه تمام نمایی است برای این ادعا؛ نگاه کنید به انتخابهای این تیم در این دو دهه و روزهای خوشی که داشتند که بهمراتب کمتر از ناخوشیها بوده است. تازه پرسپولیس تیمی است که در ۷ سال اخیر ۶ بار قهرمان شده و به همین دلیل مثالش زدیم، حال حساب کنید حال و روز بقیه را! در حال حاضر کدام مربی خوب در فوتبال ایران بدون تیم است؟ یا اصلا تیم هم دارد، مربی که بتواند از پس پرسپولیس برآید کیست؟ تیمی با این همه ملیپوش و ستاره و این همه جام و افتخار و این حجم از حواشی و توقعات و انتظارات!
اگر سراغ نفرات قبلی برویم که قبلا امتحانشان را پس دادهاند. اگر هم قرار است مربی بزرگ خارجی بیاوریم که همان پول را صرف تیم کنید تا مشکلات حل شود! مربی بزرگ خارجی چند ماه زمان میخواهد تا با شرایط فوتبال ما و بازیکنان آشنا شود، تا آنموقع لیگ تمام شده و به بهانه جام نگرفتن باید برکنار شود! اگر هم سراغ گزینه همیشگی مربیان دم دست و بدون ادعا که فقط پاسپورت خارجی دارند برویم که واویلا!