عصر ایران؛ مهرداد خدیر- واکنش تند محمود احمدینژاد رییس جمهوری پیشین به سخنان غلامعلی حداد عادل رییس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی و اتهاماتی چون «دست بوسی فرح در رژیم گذشته و تغییر چهره بعد از پیروزی انقلاب» یا توصیف انتخابات سال گذشته مجلس کنونی با واژۀ «افتضاح» و هشدار دربارۀ «مهندسی انتخابات 1400» تعابیری است که شاید خیلی ها حمل بر شجاعت سیاسی او کنند اما می توان به ماجرا از زاویه ای دیگر هم نگریست و یادآور شد حداد عادل هوشمندانه دست روی نقاط حساس و احساسی احمدینژاد گذاشت تا تکاپوهای چند ماه اخیر او را که از زبان عبدالرضا داوری و در مصاحبه با تلویزیون فارسی بی بی سی هم جلوه میکرد خنثی و او را از مرکزیت قدرت دور کند.
حدادعادل، رئیس شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، در همایش سیاسی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفته بود: «آمدن احمدینژاد به انتخابات را اصلا در نظر نگیرید بهنوعی این تکلیف روشن است بنابراین چندان تحت تاثیر موضعگیری و فضای مجازی و بودن و نبودن و برخی حرفزدنها و اظهارنظرها نباشید چرا که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد؛ دوره قبلی هم رخ نداد چه برسد به اینکه الان چهار سال هم گذشته و بدتر هم شده است. یعنی به هر دلیلی آن اتفاق نیفتاد این بار دلایل بیشتر است بنابراین درباره این مسئله نباید فکر کرد.»
احمدی نژاد هم به سخنان متحد و مؤتلف و مصاحب دیروز خود این گونه واکنش نشان داد:
«نمی دانم چرا عده ای وقتی ابراز لطف مردم به من را میبینند چنان خشمگین میشوند که نمی توانند خشمشان را کنترل کنند. این آقا سال ۸۴ هم سنگین ترین فشارها را به من آوردند که در انتخابات شرکت نکنم... چگونه میتوان انتظار داشت با نقش آفرینی کسانی که قبل از انقلاب دست فرح پهلوی را میبوسیدند و سپس تغییر چهره داده و سوپر حزباللهی شدند، اوضاع کشور درست شود؟»
او که البته میداند از او خواسته خواهد شد سند مدعای خود را ارایه کند یادآور شده عکس دست بوسی در کامپیوتر خانم پریوش سطوتی همسر دکتر فاطمی بوده و نیروهای امنیتی با خود بردهاند!( خانم سطوتی به منظور شرکت در همایشی به دعوت اسفندیار رحیم مشایی به تهران آمده بود و مدت ها در هتل لاله اقامت داشت).
در این که آقای حدادعادل چهره چندان محبوبی نیست تردیدی نیست. خودم به نقل از ظریفی نوشتم او در هر انتخابات 11 میلیون رأی دارد منتها نیم میلیون برای خودش و ده و نیم میلیون برای رقیب. هر که باشد!
در این که او پیش از انقلاب اهل مبارزه هم نبوده تردیدی نیست. برادرش مرحوم مهندس مجید البته بود. آقای حداد از طریق انجمن فلسفه شاهنشاهی برای تحصیل به انگلستان رفت و ریاست عالیۀ این انجمن با دکتر سید حسین نصر بود که اواخر رژیم پهلوی رییس دفتر فرح هم شد و به همین خاطر دیگر نتوانست به ایران بازگردد. البته ریاست عالیه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم با فرح بود در حالی که میدانیم روشنفکران و هنرمندان فعال در آن ربطی به فرح نداشتند.
دکتر سروش هم هر گاه حداد به او تاخته به رابطه حداد و نصر اشاره کرده و تعبیر تندی را هم دربارۀ ارادت حداد به نصر به کار می برد که آقای حداد را میآزاد اما دستبوسی را تاکنون نشنیده بودم و گمان نمیکنم صحت داشته باشد چون با باورهای مذهبی حداد هم سازگار نیست.
مبارز نبودن و با انجمن فلسفه ارتباط داشتن یک بحث است و دستبوسی فرح یک بحث دیگر و متقابلا آقای حداد هم می تواند به سبک احمدینژاد بگوید اگر هم در نقل قول راست بگوید منبع او خواهر همسر رحیمی معدوم است! چون دکتر فاطمی و سپهبد رحیمی باجناق بودند.
با این همه نظر غالب این است که سخنان احمدیژاد بی اخلاقی نیست و از هوش سیاسی او نشأت می گیرد. تازه اگر هم بیاخلاقی باشد به اندازۀ کاری نیست که در مناظره با مهندس موسوی کرد و به یاد داریم که همین جناب حداد نه تنها سکوت کرد و تقبیح نکرد که در سال 88 بارها در تلویزیون به آخرین نخست وزیر ایران تاخت و به احمدینژاد هیچ انتقادی نداشت د. از این رو میگویند برکشیده و عزیز دُردانه خودشان است و دعوا بر سر حقیقت نیست و بر سر صندلی قدرت است و همان احمدی نژاد اگر مثل قبل کرنش کند عزیز است و همین حداد اگر کمک کند تا دوباره بر تخت بنشیند دستبوس نبوده است.
جدای موضوعات مورد مناقشه، آن بخش را که به انتخابات غیر رقابتی و کم مشارکتی دوم اسفند اشاره می کند البته عین واقع و با صراحتی چون سعید حجاریان و مصطفی تاج زاده ارزیابی میکنند.
با این همه چنان که در آغاز هم گفته شد می توان گفت احمدینژاد دچار خطای محاسباتی یا احساساتی شده چرا که حداد عادل با پیش بینی واکنش تند او پیشاپیش از رد صلاحیت خبر داد تا او را حذف کند و از این نظر موفق شده است.
اگر حداد کاندیدای 1400 بود و احمدی نژاد هم جواز حضور می گرفت البته که این حملات بسیار به کار احمدی نژاد می آمد اما حداد در 1400 نیست و هدف او در حال حاضر کنار زدن علی لاریجانی و احمدی نژاد با هدف طرح باقر قالیباف است. لاریجانی را با انتقاد از جامعه روحانیت که چرا بیرون شورای ائتلاف کار می کند و احمدی نژاد را با شورای نگهبان.
بنا بر این احمدی نژاد اگر احساسی نمی شد میتوانست به جای حداد مستقیم سراغ باقر قالیباف برود و به جای طرح موضوع دست بوسی که نمی تواند ثابت کند از تلاش برای به قدرت رساندن قالیباف بگوید و این که می دانند من یا لاریجانی باشیم امکان ائتلاف بر سر قالیباف را ندارند.
با این توضیحات می توان گفت اگرچه سخنان آقای احمدی نژاد به دل خیلی ها نشسته و دربارۀ انتخابات حداقلی و غیر رقابتی مجلس آخر دور از واقعیت هم نیست و مثل مجری برنامۀ کودک شبکه قم یا رییس بنیاد مستضعفان ناگزیر از عذرخواهی از آقای حداد و فرزندشان نخواهد شد اما به نظر می رسد دچار خطای محاسباتی یا بیش از حد احساساتی شده و تلاش های واقعی یا رسانه ای دو ماه اخیر را از بین برد و آقای حداد با خاطر آسودهتر می تواند روی نامزد مورد نظر تمرکز کند. البته موفقیت پروژه حداد منوط به مشارکت حداقلی است.
-------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
*واکنش احمدی نژاد به حداد عادل: کسی که دست فرح را میبوسید بعد از انقلاب سوپر حزب اللهی شد (+ فیلم)
* «شیخوخیتِ» از دست رفته/ دربارۀ سخنان حداد عادل در نقد «محوریتِ» روحانیت