آمارها را لابد دیده‌اید؛ بالای ۸۰ درصد مردم ایران معتقد به حجابند و پوشش خود را هر چه که هست ناشی از عمل به دینشان می‌دانند. حمله به این هنجار و این عقیده اجتماعی، حمله به مردم است. مسئله اساسا اجبار به حجاب نیست؛ اجبار به بی‌حجابی است. اینکه چگونه باید از این عقیده مردم دفاع کرد، سخن بعدی است، اما همین جا کمی تامل کنید. کسانی که مدافع عملی کشف حجابند، به‌خود حق می‌دهند به یک هنجار ناشی از خواست عمومی و اکثریت مطلق جامعه حمله کنند (یعنی یک اقلیت خواست‌شان را بر اکثریت مطلق اجبار کنند) با شعار «نه به اجبار».
جالب است جریان کشف حجاب (بخوانید بی‌حجابی اجباری) بعد از اغتشاشات سال گذشته به سردمداری رسانه‌هایی جدی شد که امروز همگی پشت سر اسرائیل هستند. مسیح علینژادشان علنا اعلام می‌کند موافق بمباران ایران است. ایران اینترنشنال‌شان همان آغاز جنگ غزه کوچ کرد به اورشلیم تا از نزدیک کمک دهد به اسرائیل. منوتوی‌شان که بانی اسرائیلی به‌دلیل جنگ پولش را نداد رفت به سمت تعطیلی. بی‌بی‌سی فارسی‌شان رسما پشت اسرائیل درآمد. شعارشان چه بود اینها پارسال؟ یادتان هست؟ شما را به خدا یادتان هست؟ زن، زندگی، آزادی!
زن؛ همان که از ۱۳ هزار شهید غزه حدود ۳ هزارتایش را تشکیل می‌دهد؛ زنان شهیده و باز ۶ هزارتایش هم کودکند؛ یعنی داغ به قلب زن‌ها. زندگی؛ همان که در غزه برای غیرنظامیان ساخته‌اند. مدرسه‌ها را، بیمارستان‌ها را، خانه‌ها را ببینید؛ ویران ویران. آزادی؛ همان‌که اسرائیل سال‌هاست هدیه کرده با یک زندان روباز ۲ میلیون نفره‌ای به نام غزه به زنان و کودکان بی‌دفاع؛ همان‌که در وضعیت دلخراش حقوق مردم در کرانه باختری می‌بینید با تصاحب علنی و قانونی خانه‌ها یا تخریب و به جایش شهرک‌سازی‌ها.
لطفا بعد از طوفان غزه دیگر نه اسمی از آزادی ببرید، نه زن و نه زندگی. آخرش همین است که می‌بینیم. مردم ایران مسلمانند؛ مومنند؛ حمله به عقیده‌شان، به ارزش‌هایشان، به دینشان، به هویتشان، به استقلالشان، آن هم به ظلم دوام نمی‌آورد. خدا خیر دهد رهبری را که می‌گفتند حتی دختران کشف حجاب کرده ما اگر بدانند با این کارشان پازل چه کسانی را پر می‌کنند مرتکب این حرام شرعی و سیاسی نمی‌شوند. حالا کاش زبان گویایی می‌داشتیم و فریاد می‌زدیم آن کسانی که پازلشان پر می‌شود را تماشا کنید. چشم‌هایتان را باز کنید، ببینید سردمداران بی‌حجابی اجباری چه کسانی هستند.
بیش از یک سال گذشت از این هجوم ناجوانمردانه به دخترکان و زنان ایرانی هنوز مسئولان دچار گیجی اند و بلاتکلیف. چند ماه است به اسم قانون جدید همه را معطل کرده‌اند و حال آنکه هیچ نیازی به قانون جدید هم نبود و قوانین فعلی برای مقابله با ناهنجاری کفایت می‌کرد. این مردم مومن تا کجا باید این ترک فعل آشکار و سردرگمی را تحمل کنند؟
دستگاه های تبلیغی و ترویجی ما از حوزه گرفته تا صدا و سیما و نهادهای تبلیغاتی دیگر چرا سکوت کردند؟
طوفان الاقصی را باید قدر دانست. از جهات مختلف از جمله یادآوری این مهم که پشت پرده جریان بی‌حجابی اجباری در ایران، رژیم جلادی است که دشمن اول زن و زندگی و آزادی در عالم است.
علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه
