به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، همزمان با میلاد جواد الائمه(ع) شاعران سرودههای خود را تقدیم بابالحوائج کردند.
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ الْبَرَّ التَّقِیَّ الْإِمَامَ الْوَفِیَّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ
* نعمه مستشار نظامی
کبوتر غزلم شرمگین نشسته به راهت
سلام کرده، جوابی نمیرسد ز نگاهت؟
منم که هیچ ندارم مقابل کرم تو
فدای نام تو و خاندان محترم تو
رسیدهای که دل زائرت شکسته نباشد
مقدر است که باب الجواد بسته نباشد
رسیدهای که جهان بر مدار نور بماند
به یُمن آینه دلبسته ظهور بماند
فدای حجره دلتنگی امام جوادم
که هر زمان که دلم تنگ شد رسید به دادم
فدای غربت و تنهایی تو در دل خانه
فدای زخم سکوتت فدای بغض شبانه
کبوتر حرم طوس تا رسید به کویَت
گرفت عطر بهشت و بهار از سر مویَت
کبوتر غزلم شرمگین نشسته به راهت
سلام کرده، جوابی نمیرسد ز نگاهت؟
مقدر است که دنیا به سمت نور بچرخد
به سمت روشنی جلوه ظهور بچرخد
منم که هیچ ندارم، تویی که بحر سخایی
نشستهایم به راهت ....خدا کند که بیایی
* کمیل کاشانی
شب میلاد تو دعا گل کرد
روی دست فرشتهها گل کرد
تا خبردار شد جواد آمد
خنده روی لب گدا گل کرد
کوچه در کوچه شهر پیغمبر
کعبه و مروه و صفا گل کرد
تا وزید «انما یرید الله»
کوثر دوم خدا گل کرد
سالها در قنوت حضرت عشق
اشک در شور ربنا گل کرد
به اجابت رسید نجوایش
صبر و امید در «رضا» گل کرد
آن شبیکه «سبیکه*» زاد تو را
شوق در دامن صبا گل کرد
سوره در سوره قدر و اعطینا
آیه در آیه هل اتی گل کرد
چشم تو امتداد چشمه نور
در زلال تو «انما» گل کرد
موسوی زاده، بر ولایت تو
کرد اقرار تا عصا گل کرد
یا جواد الأئمه، شعر «کمیل»
تا که شد مدحت شما گل کرد
* ﺳﺒﯿﮑﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺍﯾﺘﯽ ﻧﺎﻡ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻮﺍﺩ علیهالسلام است
* محمد یوسفی
امشب دری از آسمانها باز گردید
امشب طلوع دیگری آغاز گردید
امشب ندا آمد که عید دیگری شد
امشب شب عید سعید دیگری شد
امشب خدا لطفی به اصحاب رضا کرد
امشب خدا یک کوثر دیگر عطا کرد
امشب خبر آمد به سوی آل احمد
شادی کنید امشب که باز آمد محمد
امشب مدینه شاهد یک اتفاق است
اهل مدینه غرق شور و اشتیاق است
از آسمان امشب دوباره نور بارید
بر قلب هر صاحبدلی آن نور تابید
امشب امامت باز هم تأیید گردید
حکم ولایت باز هم تمدید گردید
........
حکم امامت شد به نامت یا محمد
پور علی موسی الرضا از نسل احمد
نامت تقی، زیرا به تقوا بی مثالی
در بندگی هم مخلصی و هم زلالی
از شدت جود و کرم، نامت جواد است
هر کس که منکر شد تو را، بی اعتقاد است
شاگرد تو چون حضرت عبدالعظیم است
مانند تو هم اهل تقوا، هم کریم است
از مکتبت فضل بن شاذان بهرهها جست
علم علی مهزیار از محضر توست
یحی بن اکثم در جدل، شرمنده تو
ابن ابی داوود هم شد بنده تو
بر مسلمین کردی امامت در جوانی
بستی دهان یاوه گویان، آن چنانی
...........
ای مظهر اخلاص و اکرام و کرامت
امید ما احسان و جود است و سخاوت
این دستهای ما که سوی تو دراز است
از شدت امید و از فرط نیاز است
دستان ما خالی است، ما جمله فقیریم
لطفی که از دست شما عیدی بگیریم
* محمد جواد پرچمی
من از نگاه مدامت دوام میگیرم
ولایت از سخنان امام میگیرم
به خاک میکده من سر فرود آوردم
فقط ز دست کریم تو جام میگیرم
من آنقَدَر به شما میدهم سلام آقا
که آخر از تو عَلَیکَ السّلام میگیرم
اگرچه بال و پرم زخمی از زمانه شده
من از دوای شما التیام میگیرم
کبوترم که شدم جلد گنبد زرّین
فقط پر از سر این برج و بام میگیرم
به سنگ فرش حریم تو میکشم دستم
تبرُّکاً در بیت الحرام میگیرم
تو رتبهای بده تا خاک پایتان باشم
چه خوب پیش شما من مقام میگیرم
غلام هیچکسی جز شما نخواهم شد
گدای کس به جز إبن الرّضا نخواهم شد
انتهای پیام/