پولیپکتومی یک روش پزشکی برای برداشتن پولیپ است، رشدی که در داخل یکی از اندام ها یا حفره های بدن شما وجود دارد. پولیپ ها می توانند سرطانی یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشند. آنها معمولاً خوش خیم هستند، اما پزشک شما ممکن است نتواند تا زمانی که آن را حذف نکند، تشخیص دهد. برخی از پولیپ ها "پیش سرطانی" هستند، به این معنی که در حال حاضر سرطانی نیستند، اما می توانند در آینده به سرطان تبدیل شوند.
ممکن است نیاز به برداشتن پولیپ داشته باشید اگر پولیپ:
• باعث علائم یا عوارض می شود.
• سرطانی یا پیش سرطانی به نظر می رسد.
• نیاز به بررسی در آزمایشگاه دارد.
بسیاری از پزشکان حذف تمام پولیپ ها را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه توصیه می کنند. حتی پولیپ هایی که به نظر سرطانی، پیش سرطانی یا ایجاد علائم نکنند، می توانند به رشد و تغییر ادامه دهند و بعداً مشکل ساز شوند.
اگر در اندام های توخالی خود پولیپ دارید، مانند:
• پولیپ روده بزرگ
• پولیپ رحم
• پولیپ معده
• پولیپ کیسه صفرا
برداشتن و بررسی این پولیپ ها برای غربالگری و پیشگیری از موارد زیر مهم است:
• سرطان کولورکتال
• سرطان دهانه رحم
• سرطان معده
• سرطان کیسه صفرا
همچنین ممکن است پولیپ ها در صورت ایجاد مشکلاتی مانند موارد زیر باید برداشته شوند:
• خونریزی کنترل نشده
• درد یا فشار روی اندام های شما
• مسدود کردن رگ خونی، مجرای صفراوی یا روده شما
• مشکلات قاعدگی و باروری در رحم شما
بله. پولیپکتومی یک روش کم تهاجمی است. اکثر پلیپکتومی ها حتی برای دسترسی به پولیپ نیازی به برش در بدن شما ندارند. معمولاً میتوان آنها را به صورت داخلی، با ابزارهای پزشکی که از سوراخهای طبیعی بدن شما عبور میدهند، مدیریت کرد.
بسیاری از پولیپ ها زمانی که در طول کولونوسکوپی یا معاینه آندوسکوپی کشف می شوند برداشته می شوند. این معاینات شامل عبور دادن یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نور و دوربین در انتها از گلو یا از طریق مقعد و داخل اندام های شما است. جراحان می توانند عمل های جزئی را از طریق محدوده انجام دهند.
در برخی موارد، ممکن است جراح شما برای دسترسی به پولیپ نیاز به جراحی شکم داشته باشد. این کار را می توان با روش های جراحی کم تهاجمی مانند لاپاراسکوپی انجام داد. در لاپاراسکوپی، جراح برش های کوچکی در شکم ایجاد می کند و یک لوله نازک و انعطاف پذیر با نور و دوربین در انتها از طریق آنها وارد بدن می کند. جراح می تواند از طریق این لوله عمل جراحی را انجام دهد.
پزشکان از انواع مختلفی از بیهوشی ها و مسکن ها استفاده می کنند تا در حین پولیپکتومی راحت باشید. ممکن است در صورت تمایل، بیهوشی عمومی داشته باشید و در طول عمل بخوابید، اما تا زمانی که در حال انجام عمل جراحی نباشید، لازم نیست.
در بیشتر موارد، شما برای این عمل بیدار خواهید بود. شما ترکیبی از داروهای ضد درد و یک آرام بخش برای آرامش خواهید داشت. ممکن است هنگام برداشتن پولیپ فشار مبهم یا کشش احساس کنید، اما نباید احساس درد کنید.
• آماده سازی: بسیاری از پلی پکتومی ها نیاز به آماده سازی خاصی ندارند. با این حال، اگر برای جستجو یا برداشتن پولیپ روده بزرگ کولونوسکوپی انجام می دهید، روده شما باید تمیز باشد. پزشک شما یک فرمول آماده سازی روده را توصیه می کند تا به پاکسازی روده شما قبل از عمل کمک کند. هر فرمول دستورالعمل های خاص خود را دارد. بیشتر آنها در روزهای منتهی به عمل به رژیم غذایی خاصی نیاز دارند. ممکن است تا 24 ساعت طول بکشد تا آماده سازی کولونوسکوپی کامل شود.
• دارو : متخصص بیهوشی شما از قبل گزینه های داروهای ضد درد را با شما در میان می گذارد. آنها آرامبخش یا بیهوشی شما را از طریق IV در رگ به شما می دهند تا شما را برای این عمل آماده کنند. همچنین ممکن است داروهای خوراکی برای مصرف قبل یا بعد داشته باشید. پزشک شما ممکن است از شما بخواهد که در روز عمل از داروهای خاصی استفاده نکنید.
پولیپکتومی ساده یک روش آندوسکوپی است. این بدان معناست که این کار از طریق نوعی آندوسکوپ انجام می شود، که به یک لوله بلند و منعطف با یک دوربین روشن متصل است. تغییرات مختلفی برای ورود به کانال های مختلف بدن ایجاد می شود.به عنوان مثال، برای بررسی روده بزرگ از کولونوسکوپی استفاده می شود و برای بررسی رحم از هیستروسکوپی استفاده می شود.
پزشک شما آندوسکوپ را از طریق مقعد یا دهانه رحم یا گلو عبور می دهد تا به اندام مناسب برسد. دوربین تصاویر را روی صفحه نمایش می دهد. پزشک شما از این تصاویر برای راهنمایی دامنه به محل پولیپ شما استفاده می کند. آنها ممکن است گاز دی اکسید کربن را از طریق آندوسکوپ پمپ کنند تا اندام شما را باد کنند تا بهتر ببینند.
پزشک شما از ابزارهای کوچکی برای برداشتن پولیپ از طریق آندوسکوپ استفاده می کند. این ابزارها ممکن است شامل پنس جراحی برای گرفتن پولیپ یا یک تله سیمی برای خراش دادن آن باشد. ابزارها ممکن است قبل از استفاده منجمد یا گرم شوند تا پولیپ را بی حرکت کنند.
ابزارها و روش های مختلفی برای برداشتن پولیپ ها در مکان های مختلف وجود دارد. پزشک شما بهترین روش را برای پولیپ شما انتخاب خواهد کرد. پولیپ برداشته شده از همان راهی که دستگاه وارد بدن شده است خارج می شود.
یک پولیپکتومی ساده، پولیپ را در پایه یا ساقه، بدون بریدن بافت اطراف، از بین می برد. در نتیجه ممکن است مقدار کمی از بافت پولیپ باقی بماند. پزشک شما آن را با یک دستگاه الکتروکوتر، ابزاری که جریان الکتریکی را حمل می کند، می سوزاند. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که پولیپ برنمی گردد و همچنین به سوزاندن زخم و جلوگیری از خونریزی آن کمک می کند.
برداشتن برخی از پولیپ ها با یک پولیپکتومی ساده ممکن است به دلایل مختلف دشوار باشد. آنها ممکن است خیلی مسطح یا بزرگتر از آن باشند که با پنس و.. گرفته شوند، یا ممکن است در ناحیه ای قرار داشته باشند که به خوبی دیده نمی شود یا دسترسی به آن بدون آسیب به بافت اطراف سخت است. گاهی اوقات، شواهد سرطان مهاجم نیاز به رویکرد متفاوتی برای برداشتن پولیپ و تمام بافت سرطانی همراه با آن دارد.
برخی از رویکردهای جایگزین عبارتند از:
جراحی لاپاراسکوپی : در صورتی که جراح شما برای دسترسی به پولیپ نیاز به برش شکم شما داشته باشد، این کار را با استفاده از روش های جراحی کم تهاجمی انجام می دهد. جراحی لاپاراسکوپی از طریق چند برش کوچک به اندازه نیم اینچ انجام می شود. یکی برای لاپاراسکوپ و دیگری برای ابزار جراحی است.
• رزکسیون آندوسکوپی مخاط : رزکسیون مخاطی آندوسکوپی (EMR) یک روش مشابه پلی پکتومی ساده است که در آن از یک حلقه برای گرفتن پولیپ استفاده می شود. تفاوت در این است که EMR زیر پولیپ را به مخاط زیرین برش می دهد. برای بلند کردن پولیپ برای دسترسی آسان تر، محلول نمکی به مخاط زیر پولیپ تزریق می شود.
• کالبد شکافی زیر مخاطی آندوسکوپی : به خصوص پولیپهای بزرگ یا ظاهراً سرطانی ممکن است برای برداشتن نیاز به تشریح زیر مخاطی آندوسکوپی (ESD) داشته باشند. ESD از یک دستگاه برش الکتریکی برای برش لایه زیر مخاطی عمیقتر زیر پولیپ استفاده میکند. این اجازه می دهد تا پولیپ های بزرگتر به صورت یک تکه بدون باقی ماندن بافت برداشته شوند.
شما باید بتوانید پس از آن به خانه بروید، اگرچه ممکن است به کسی نیاز داشته باشید که شما را همراهی کند. ممکن است تحت تأثیر بیهوشی همچنان بی ثبات باشید یا تمرکز نداشته باشید. ممکن است گازهای باقیمانده ای در داخل شما حبس شده باشد، که باعث ناراحتی خفیفی شود تا زمانی که از بین برود. اگر سیستم گوارشی تحت تأثیر قرار گرفت ، ممکن است لازم باشد در چند روز آینده با ملایمت رفتار کنید.
پزشک شما پولیپ های شما را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد. آنها یک تا دو هفته دیگر نتایج را خواهند داشت. بیشتر پولیپ ها خوش خیم هستند. اگر شواهدی از سرطان پیدا کنند، آزمایشات و درمان های بعدی را برنامه ریزی می کنند. حتی اگر پولیپ شما خوش خیم باشد، آنها می خواهند هر از چند گاهی دوباره شما را آزمایش کنند تا ببینند پولیپ های بیشتری ظاهر می شوند یا خیر. آنها اغلب انجام می دهند.
بیشتر پولیپها مشکلی ایجاد نمیکنند و سرطانی نمیشوند، اما در صورت بروز، مداخله زودهنگام کلیدی است. برداشتن و تجزیه و تحلیل پولیپ در آزمایشگاه تنها راه برای اطمینان از عدم وجود سرطان است. پزشک همچنین می توانند در مورد نوع پولیپ و احتمال تغییر آن اطلاعات بیشتری کسب کنند. آنها می توانند مراقبت های آینده شما را براساس یافته های خود برنامه ریزی کنند.
عوارض نادر هستند، اما عبارتند از:
• خون ریزی
• عفونت
• سوراخ یا پارگی در اندام که باعث نشت می شود.
• سوختگی ترانس مورال از دستگاه الکتروکوتر.
سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی یک عارضه نادر است که پس از برداشتن پولیپ با آندوسکوپی ایجاد می شود. این زمانی اتفاق می افتد که دستگاه الکتروکوتر که برای سوزاندن ریشه پولیپ استفاده می شود، بافت زیرین را نیز می سوزاند. علائم این عارضه شامل درد شکمی، تب و افزایش تعداد گلبول های سفید خون است.
علائم سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی (PPCS) شبیه علائم سوراخ یا پارگی در بافت ها است که می تواند جدی تر باشد. پارگی برای ترمیم نیاز به جراحی دارد. اما سندرم پس از پولیپکتومی یک بیماری خوش خیم تری است که طی چند روز با دارو برطرف می شود. علائم معمولاً در عرض 12 ساعت پس از عمل ظاهر می شوند، اما گاهی اوقات، چند روز طول می کشد. در صورت داشتن علائم، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
بهبودی سریع است، معمولاً چند روز. ممکن است برای یک یا دو روز از داروهای مسکن با نسخه یا بدون نسخه استفاده کنید. بسته به جایی که پولیپ شما برداشته شده است، ممکن است مقداری خونریزی خفیف در مدفوع یا ادرار خود داشته باشید. این طبیعی است، اما اگر خونریزی شدید یا مداوم دارید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.
پولیپ ها بسیار شایع هستند، به خصوص در مکان های خاصی مانند روده بزرگ. بسیاری از مردم بدون اینکه متوجه باشند آنها را دارند. اگر پزشک شما در طول یک معاینه معمولی یک یا چند پولیپ را کشف کرد، معمولاً جای نگرانی نیست. بسته به نوع معاینه، آنها ممکن است بتوانند هر پولیپ را در نگاه اول از بین ببرند. اگر نه، یک پولیپکتومی ساده را برنامه ریزی می کنند.
1. پولیپکتومی چیست؟
پولیپکتومی یک عمل جراحی است که برای برداشتن پولیپها از اندام داخلی بدن انجام میشود. پولیپها تودههای کوچکی هستند که میتوانند در هر قسمتی از بدن رشد کنند. پولیپها میتوانند خوشخیم یا بدخیم باشند. پولیپکتومی معمولاً برای برداشتن پولیپهای خوشخیم انجام میشود، اما گاهی اوقات برای برداشتن پولیپهای بدخیم نیز انجام میشود.
2. پولیپکتومی چگونه انجام میشود؟
پولیپکتومی میتواند به روشهای مختلفی انجام شود. رایجترین روش، پولیپکتومی آندوسکوپیک است. در این روش، پزشک از یک لوله بلند و نازک به نام آندوسکوپ برای مشاهده داخل بدن استفاده میکند. سپس، پزشک از ابزارهای کوچکی برای برداشتن پولیپها استفاده میکند.
3. چه مدت طول میکشد تا پولیپکتومی انجام شود؟
مدت زمان پولیپکتومی به اندازه پولیپها و محل قرارگیری آنها بستگی دارد. پولیپکتومی آندوسکوپیک معمولاً چند ساعت طول میکشد.
4. چه مدت طول میکشد تا بیمار بتواند به خانه برگردد؟
اکثر بیماران میتوانند در همان روز جراحی به خانه برگردند. با این حال، در برخی موارد، بیمار ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای یک شب داشته باشد.
5. عوارض پولیپکتومی چیست؟
عوارض پولیپکتومی معمولاً خفیف هستند و عبارتند از:درد، ناراحتی ، خونریزی و عفونت
6. آیا پولیپکتومی میتواند از سرطان جلوگیری کند؟
پولیپکتومی میتواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کند. پولیپها میتوانند به سرطان تبدیل شوند، بنابراین برداشتن آنها میتواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد.
7. آیا پولیپکتومی برای همه افراد مناسب است؟
پولیپکتومی برای همه افراد مناسب نیست. افرادی که شرایط پزشکی خاصی دارند، مانند بیماریهای قلبی یا ریوی، ممکن است نتوانند پولیپکتومی را انجام دهند.
8. آیا پولیپکتومی درد دارد؟
پولیپکتومی معمولاً دردناک نیست. با این حال، ممکن است بیمار بعد از جراحی درد خفیفی داشته باشد.
پولیپکتومی یک روش جراحی است که برای برداشتن پولیپ انجام می شود. پولیپ ها رشد غیرطبیعی بافتی هستند که می توانند در داخل هر یک از اندام ها یا حفره های بدن شما ایجاد شوند. پولیپ ها می توانند سرطانی یا خوش خیم باشند. پولیپ های خوش خیم معمولاً خطرناک نیستند، اما پولیپ های سرطانی می توانند منجر به سرطان شوند. پولیپکتومی معمولاً یک روش سرپایی است، به این معنی که بیمار می تواند همان روز به خانه برود. در پولیپکتومی، جراح از یک آندوسکوپ برای دیدن پولیپ و برداشتن آن با ابزارهای جراحی استفاده می کند. پولیپکتومی معمولاً یک روش ایمن و موثر است.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته