به گزارش رکنا، این محل که به طور کاملا نامتقارن به قندیل‌خانه راه پیدا می کند، در ابتدا محل اجتماع درویشان یا تالار مراسم (جمع‌خانه) بوده است.
عمارت چینی خانه به دستور شاه عباس دوم و با طراحی شیخ بهایی دانشمند نامدار عصر صفوی در قرن یازدهم به منظور نگهداری از کتب خطی و نفیس فارسی و عربی و مجموعه چینی های اهدایی به شاه عباس اول ساخته شد.
کارشناسان تاریخ معتقدند شاه عباس اول این حرکت را به منظور آبادی شهرهای مختلف ایران و رشد و شکوفایی فرهنگی شهر ها انجام می داد.بنای این تالار از استحکام فوق‌العاده‌ای برخوردار است که حتی وقوع زلزله‌ای به قدرت هفت ریشتر اثری در آن نداشته است.
