به گزارش "ورزش سه"، فضای هواداری استقلال در ابتدای هفته تحت تاثیر دست به دست شدن یک عکس از ده سال قبل قرار گرفت. عکسی از سفر استقلال به کره جنوبی برای بازی دور رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا برابر اف سی سئول که در کنار پژمان نوری و احمد جمشیدیان، دو عضو کنونی تیم استقلال در آن حضور دارند؛ جواد نکونام و سیدحسین حسینی.
از سابقه طولانیمدت حسینی در استقلال که بگذریم، حضور جواد نکونام در کسوت بازیکن استقلال، هواداران این تیم را به یاد پرمهرهترین تیم تاریخ این باشگاه بعد از استقلال رویایی سال 70 میاندازد. جایی که استقلال با دو جین ملی پوش و بازیکن شاخص، مدعی اول قهرمانی فوتبال ایران بود.
استقلال لیگ دوازدهم پس از قهرمانی در یک هفته مانده به پایان مسابقات، اسکلت اصلی تیم ملی را در سه بازی پایانی مقدماتی جام جهانی 2014 تشکیل داد؛ پژمان منتظری، هاشم بیکزاده، امیرحسین صادقی، جواد نکونام، مجتبی جباری، خسرو حیدری، شش بازیکن فیکس تیم ملی در سه بازی پایانی بودند که صعود شگفتانگیز شاگردان کیروش به جام جهانی را رقم زدند.
استقلال در پایان لیگ دوازدهم این عکس تاریخی را با تمام بازیکنان گرفت. چه کسی باورش میشد مجتبی سال بعد در این تیم نباشد؟
حالا به این بازیکنان فرهاد مجیدی، سیدمهدی رحمتی، جی لوید ساموئل، حنیف عمرانزاده، آرش برهانی، سیاوش اکبرپور و علی حمودی را هم اضافه کنید.
لیگ سیزدهم در شرف آغاز بود و استقلال به عنوان قهرمان لیگ ایران در سال 92 و فاتح جام حذفی سال 91، سیراب از موفقیت داخلی، تشنه کسب ستاره سوم بود.
با شروع فصل نقل و انتقالات و جذب سوپراستاری چون آندرانیک تیموریان، دیگر کسی کمترین تردیدی در تبدیل شدن استقلال به یکی از پرستارهترین تیمهای تاریخ این باشگاه نداشت و همه هواداران استقلال آماده تحقق رویای قهرمانی دوباره در آسیا بودند.
اما ناگهان انتشار یک خبر کام هواداران استقلال را تلخ کرد؛ با تصمیم باشگاه استقلال، مجتبی جباری از این تیم کنار گذاشته شد. خبری که مدیریت و کادرفنی باشگاه سرمست از قهرمانی قاطعانه در فصل گذشته، به سادگی با آن کنار آمدند اما همان زمان هم بسیاری از هواداران استقلال میدانستند چه جواهری را دستی دستی از دست میدهند.
در همان زمان هم میانجیگری ستارهای چون کاپیتان فرهاد مجیدی که بهتر از هر کس دیگری میدانست حضور مجتبی در خط هافبک تیم چه نعمتی است، مانع از حل و فصل ماجرا نشد تا استقلال عضو ثابت هر سه قهرمانی خود در لیگ برتر تا آن زمان را از دست بدهد.
فشردگی مسابقات لیگ برتر و همکارینکردن سوالبرانگیز فدراسیون فوتبال با استقلال در زمانبندی بازیهای لیگ برتری این تیم هم چند مصدوم را روی دست استقلال گذاشت تا این تیم در نهایت در بازی برگشت برابر اف سی سئول در غیاب نکونام، تیموریان و با حضور یک نیمهای خسرو حیدری از ثبت یک کامبک باز مانده و دستش از جام قهرمانی در آسیا کوتاه بماند.
ترکشهای این ناکامی و اختلافات درونتیمی استقلال را چندپاره کرد. فرهاد مجیدی در اوج آمادگی جسمانی باز هم جلوتر از بقیه را دید و از فوتبال خداحافظی کرد. جواد نکونام به دلیل اختلاف با امیر قلعهنویی قید حضور در استقلال را زد و به کویت رفت. خسرو حیدری با مصدومیتی طولانی مدت ادامه فصل را از دست داد. پژمان منتظری به قطر رفت و قهر طولانی مدت رحمتی و صادقی هم فضای تیم را تحت تاثیر قرار داد تا استقلال در ادامه فصل با وجود حضور بازیکنانی چون کبه و مبعلی هم فقدان بازیکنان جداشده را پر نکند.
استقلال در مسابقه برگشت مقابل پرسپولیس در شهرآورد تهران دیگر نه از حضور مجیدی بهره میبرد، نه نکونام را داشت و نه پژمان منتظری در تیم بود.
یک حذف عجیب در جام حذفی مقابل مس کرمان کافی بود تا دیگر استقلال در آخرین روزهای فصل تمام هم و غم خود را روی لیگ برتر بگذارد. آبیها تا آخرین هفته لیگ روی کاغذ شانس قهرمانی داشتند اما شکست خانگی مقابل تراکتور این تیم را در بین چهار مدعی قهرمانی به رده پنجم رساند.
برگردیم به ابتدای فصل؛ جایی که مجتبی جباری قربانی کینه قدیمی مدیرعامل وقت باشگاه شد. فوقستارهای که در زمین فوتبال نیمثانیه جلوتر از بقیه بود، به طرزی ناجوانمردانه از باشگاه محبوبش که همیشه دلسوز آن بود، بیرون گذاشته شد.
نابغهای در تراز فوتبال آسیا که نیمفصل حضور مداومش برای قهرمانکردن استقلال در یکی از دو جام فوتبال ایران کافی بود و حضورش در زمین برای استقلال، تضمین شکستناپذیری در شهرآورد بود، پس از جدایی از استقلال، به سپاهان رفت و بدون تعارف، دیگر مجتبی سابق نشد.
بازگشت او با سپاهان به استادیوم آزادی یکی از دراماتیکترین لحظات هواداری در آن سالهای فوتبال ایران را رقم زد. مجتبی بعدها گفته بود تصمیم داشت اگر از سوی هواداران استقلال مورد اهانت قرار گرفت همان جا از فوتبال خداحافظی کند اما تماشاگران استقلال در یک شب تلخ، هنرنمایی زیدان آسیا را در ترکیب حریف دیدند و البته حین و پیش از بازی، به شدت او را تشویق کردند تا جباری بابت مصدومیتهای جانکاهش برای استقلال، خودش را سرزنش نکند.
این تلخترین تصویر دوران ورزشی جباری است؛ شبی که او نود دقیقه در آزادی زجر کشید، تیمش برنده شد اما سرش را بالا نگرفت!
سه قهرمانی در لیگ برتر، دو قهرمانی در جام حذفی، هشت گل و پاس گل در شهرآورد، هشت سال حضور متوالی در استقلال، او را به یکی از محبوبترین و موفقترین چهرههای تاریخ باشگاه استقلال تبدیل کرده است. شماره هشت، مجتبی جباری!