ترس از واکنشهای دیگران باعث پنهان کردن بیماری ایدز می شود و این یعنی فاجعه

بخش دیگری از این ماجرا، آگاهی بسیار اندک مردم از این بیماری است. مردم ایدز را اژدهایی می‌دانند که با ورود به خانه همه را به آتش می‌کشد و این یعنی مای رسانه نتوانسته‌ایم رسالت خود درباره انگ‌زدایی از بیماری‌ها را به موقع انجام دهیم و درست اطلاع‌رسانی کنیم.

بسیاری از افرادی که درباره آلودگی خودشان به ویروس شک دارند، از ترس انگ خوردن به مراکز آزمایش مراجعه نمی‌کنند و ممکن است تا سال‌ها ویروس را در بدن خود نگه دارند و به شریک جنسی خود منتقل کنند. آزمایش‌های مربوط به ویروس اچ‌آی‌وی در همه جهان و ایران جزو اطلاعات محرمانه بیمار هستند و نباید به هیچ عنوان به شخص دیگری به جز بیمار داده شوند.

آموزش درباره نوع تعامل و زندگی با بیمار مبتلا به ویروس اچ‌آی‌وی بخش مهم زندگی این افراد و نزدیکان‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مراکز درمانی به خانواده‌های این افراد آموزش می‌دهند که ویروس از راه نشست و برخاست و دست دادن منتقل نمی‌شود و امروز که داروهای پیشرفته جلوی انتقال ویروس را گرفته‌اند، می‌توان با رعایت اصولی ازدواج کرد و بچه‌دار شد. وقتی با این افراد گفت‌وگو می‌کنید، اغلب می‌شنوید که اگر دیگران بفهمند ناقل ویروس هستند، زندگی اجتماعی و گاه خانوادگی آنها از میان می‌رود و کسی حاضر به ارتباط با آنها نیست. این مشکل گاهی فرد را به مرز خودکشی می‌رساند.

  سیستم بهداشت و درمان ما پیشرفت‌های بزرگی کرده و گام‌های موثری در راه درمان برداشته، اما به نظر می‌رسد هنوز مردم از بسیاری از بیماری‌ها بی‌جهت می‌ترسند و از بیماران کناره می‌گیرند. این وظیفه رسانه است که آخرین اخبار مربوط به بیماری مهم عصر ما یعنی ایدز را آنقدر بگوید و باز‌گوید تا مردم به حقایق پی ببرند.