به گزارش پارسینه و به نقل از خبر آنلاین؛ نیروی فضایی آمریکا در حال آماده شدن برای پرتاب هواپیمای فضایی سری X-۳۷ B خود، برای هفتمین بار است. اطلاعات کمی منتشر شده که نشان می‌دهد این بلندترین و طولانی‌ترین پرواز این هواپیمای فضایی بدون سرنشین خواهد بود.
X-۳۷ B در طول شش ماموریت اول خود، در مجموع ۳۷۷۴ روز را در فضا سپری کرد که آخرین ماموریت آن در مدار، طولانی‌مدت‌ترین ماموریت آن در میان شش ماموریت با ۹۰۸ روز بود. برای پنج مورد از این پروازها، این هواپیما قبل از ادامه مسیر در مدار با نیروی خود، بر فراز موشک‌های اطلس V به فضا پرتاب شد و در ششمین پرواز از یکی از موشک‌های فالکون ۹ اسپیس ایکس استفاده کرد.
پرواز آینده که برای ۱۰ دسامبر برنامه‌ریزی شده است، از یک موشک فالکون هوی پرتاب خواهد شد که تقریباً سه برابر قدرتمندتر از اطلس V و فالکون ۹ است. بر اساس بیانه‌ای، نیروی فضایی می‌گوید این مأموریت پهپاد فضایی را مشاهده خواهد کرد. عملکرد در مداری جدید نشان می‌دهد که این ممکن است بالاترین و طولانی‌ترین پرواز X-۳۷ B تاکنون باشد.
پارامتر‌های مداری دقیق ماموریت‌های قبلی توسط دولت ایالات متحده فاش نشده است. به گفته نماینده نیروی فضایی ایالات متحده، از لحاظ تاریخی، هر مأموریت X-۳۷ B پوشش پروازی وسیله نقلیه را گسترش داده است. می‌توان انتظار داشت که این ماموریت نیز همین کار را انجام دهد.
هر یک از مأموریت‌های قبلی در مدار پایین زمین باقی مانده‌اند، که معمولاً کمتر از ۱۰۰۰ کیلومتر بالاتر از سطح تعریف می‌شود، اما فالکون قادر است فضاپیما را بسیار فراتر از آن، تا دورترین نقاط حمل کند. نیروی فضایی از دادن هر گونه اطلاعات خاصی در مورد مدار برنامه ریزی شده این ماموریت خودداری کرده و اسپیس ایکس به درخواست اظهار نظر پاسخی نداده است.
این ماموریت برای انجام چندین آزمایش علمی، هم طبقه‌بندی شده و هم طبقه‌بندی نشده برنامه‌ریزی شده است. آزمایش‌های کمتر محرمانه شامل آزمایش تأثیر تشعشعات فضایی بر روی مواد و دانه‌های مختلف است و ظاهرا ماموریت X-۳۶ B ۷... بر اساس آزمایش‌های قبلی ناسا در پرواز‌های فضایی طولانی‌مدت انسان برای ارزیابی تأثیر محیط فضایی بر دانه‌های گیاهان ساخته می‌شود.
آزمایش‌هایی که بیشتر در هاله‌ای از رمز و راز قرار دارند، شامل چیزی است که نیروی فضایی در بیانیه‌اش به عنوان «آزمایش با فناوری‌های آگاهی حوزه فضایی» یاد کرده است. آگاهی از حوزه فضایی معمولاً شامل نظارت بر ماهواره‌ها و فضاپیما‌های مداری برای اطمینان از عدم برخورد آن‌ها با یکدیگر یا زمین است، اما دقیقاً مشخص نیست که این مأموریت چه فناوری‌هایی را آزمایش خواهد کرد./ تینا مزدکی
منبع: newscientist
