طبق آخرین بخشنامه حق سنوات، ماده ۲۴ قانون کار در سال۹۲، اصطلاح حق سنوات یا پاداش پایان کار مبلغی است که در پایان هر سال یا پایان هر قرارداد، از طرف کارفرما به کارگران مشمول قانون کار پرداخت می‌شود.
به گزارش اقتصادآنلاین، به بیان دیگر شاید بتوان گفت که میزان سنوات، بخشی از تسهیلات و پاداش‌های لحاظ شده از طرف وزارت کار برای افراد شاغل است. حق سنوات بخشی از پایین بودن میزان حقوق کارمندان و هزینه‌های آنان را جبران می‌کند.
کارفرمایان می‌توانند میزان سنوات را ماهانه پرداخت کنند؛ بیشتر کارفرمایان در انتهای سال یا زمان اتمام قرارداد این مبلغ را به پرسنل خود می‌پردازند. میزان حق سنوات معادل یک ماه آخرین مزد ثابت دریافتی به کارگر در هر سال است. با دریافت پاداش حق سنوات، انگیزه پرسنل بالا رفته و کیفیت و بازده تلاش او افزایش خواهد یافت.
اگر سنوات پرسنل به صورت سالانه پرداخت نشود، زمان تسویه حساب یا ترک کار، کل سنوات براساس آخرین حقوق محاسبه می‌گردد. سنوات خدمت چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟
اگر برای شما هم سؤال است که محاسبه سنوات طبق قانون کار چگونه انجام می‌گیرید؟ و پایان کار کارگران چگونه محاسبه می‌شود؟ ادامه این مطلب را حتماً بخوانید. فرمول محاسبه سنوات کارگران به‌صورت زیر است:
بدین شکل که برای محاسبه سنوات طبق قانون کار باید تعداد روز‌های کارکرد هر فرد را در ۳۶۵ روز سال ضرب کرد و سپس حاصل آن را بر حقوق پایه تقسیم نمود.
لازم به ذکر است که نحوه محاسبه سنوات ۱۴۰۱، ۱۴۰۲، سال‌های پیشین و سال‌های پیش رو نیز بر اساس همین فرمول محاسبه می‌شود. به عبارت دیگر فرمول محاسبه پایه سنوات در سال‌های مختلف تغییر نکرده و تا زمانی که بخشنامه یا قانون مصوبی ابلاغ نشود، فرمول کلی حق سنوات به همین ترتیب باقی خواهد ماند.
به طور کلی پایه سنوات روزانه ۷۰۰۰ هزار تومان است که به همه کارگران پرداخت می‌شود و کارگر بر اساس مدت قرارداد خود، از ابتدای سال دوم از این حق برخوردار می‌شود. البته مدت قرارداد باید بیش از یکسال باشد. همچنین در صورتی که کارگر مشمول طبقه‌بندی مشاغل باشد منطبق با بخشنامه حقوق میزان سنوات او روزانه ۷ هزار و ۵۶۰ تومان افزایش می‌یابد.
کارگران فصلی هم بر اساس مدت زمان کار خود، از سنوات بهره‌مند می‌شوند. توجه داشته باشید که پایه سنوات شامل ۲۱ درصد افزایش حقوق و مزایای سال ۱۴۰۲ نیست.
براساس قانون سنوات وزارت کار نرخ پایه سنوات در سال جاری در مورد کارگران دارای قرارداد دائم و موقت مشمول قانون کار که دارای یک سال سابقه کار شده و یا یک سال از دریافت آخرین پایه (سنوات) آنان در همان کارگاه گذشته باشد، اعم از اینکه حق سنوات یا مزایای پایان کار خود را تسویه کرده باشند یا خیر، روزانه ۷۰.۰۰۰ ریال (در مجموع پنجاه و هشت هزار و سیصد و سی و سه ریال) تعیین می‌گردد.
باید ببنیم با فرض شرایط دوم که در بالا مطرح کردیم، چه زمانی قرارداد همکاری خاتمه یافته و کارفرما باید سنوات را پرداخت نماید.
همان‌طور که در بالا بیان کردیم، بعضی کارفرمایان پرداخت حق سنوات را به اتمام زمان همکاری موکول می‌کنند. یعنی، کارفرما باید حق سنوات را به هنگام ترک کار کارگر پرداخت کند:
بازنشستگی
از کار افتادگی کلی
استعفای کارگر
اخراج کارگر
فوت کارگر بیمه شده
پایان قرارداد همکاری
البته نوع پایان یافتن همکاری در پرداخت حق سنوات تاثیری ندارد. پرداخت حق سنوات، یکی از تعهدات کارفرما در قبال کارگر در زمان پایان کار است.
حقوق سنوات به همه کارگران رسمی و غیررسمی، پاره وقت، تمام وقت، قراردادی یا … پرداخت می‌شود. تنها استثنای موجود در پرداخت حق سنوات، دانشجویان یا دانش آوزانی هستند که در فصل تابستان به کاری اشتغال یافته‌اند. متاسفانه به این گروه از افراد، هیچ حق سنواتی تعلق نخواهد گرفت.
اگر سابقه کاری فرد شاغل بیش از یک سال باشد، برای محاسبه پایه سنوات باید تعداد روز‌های کاری ماه را در حقوق پایه معین شده از طرف وزارت کار ضرب نمایید.
کارگرانی که در سال ۱۴۰۲ یک سال سابقه کار داشته یا یک سال از دریافت آخرین پایه سنواتی‌شان گذشته باشد، در هر ماه معادل ۲۱۰ هزار تومان است که به کارگران شاغل در کارگاه‌های بدون طرح طبقه‌بندی مشاغل پرداخت خواهد شد.
در کارگاه‌هایی که طرح درجه‌بندی مشاغل اجرا می‌شود، پرداخت پایه سنوات براساس جدول گروه‌بندی بیست گانه خاصی صورت خواهد گرفت.
