به گزارش "ورزش سه"، محمد ربیعی پس از تساوی برابر پیکان، علاوه بر نشست خبری، در جمع خبرنگاران نیز حاضر شد و به صحبت پرداخت. او گفت: در نیمه اول اصلا خوب نبودیم و نمایش ما با چیزی که در ذهن من بود، فاصله زیادی داشت. در 15، 20 دقیقه نیمه دوم خوب بودیم و پس از اینکه یک بازیکن ما کارت قرمز گرفت، بازی پایاپای شد.
او گفت: دلایل بسیار زیادی هست که می‌تواند روز خوب یک تیم نباشد. بخش عمده این دلایل را به حساب خودمان می‌گذاریم و روی آن کار می‌کنیم و بچه‌ها نیز تلاششان را بیشتر می‌کنند. اما خارج از ضعف و ایرادهای خودمان، به نظرم فاصله دار بودن زیاد بازی‌ها، یکی از عوامل خوب نبودن یک تیم است.
وی ادامه داد: از بازی استقلال تا امروز که نزدیک 13 روز گذشته است، نتوانستیم بازی تدارکاتی را برگزار کنیم. دلایلی مانند اینکه تیمی در استان اصفهان یا اطرافمان نبود و یا مشکلات اقتصادی داشتیم و نتوانستیم راهی تهران شویم، دست به دست هم دادند تا بازی دوستانه برگزار کنیم. در نتیجه تیم از شرایط بازی دور می‌شود. زمانیکه چندین وقفه پشت سر هم داشته باشید، نگه داشتن تیم در شرایط مسابقه، کار را سخت می‌کند. من این را نمی‌گویم که بازی امروز تیمم را توجیه می‌کنم، این را می‌گویم که بدانید این روال سخت است. چون مصدومیت‌ها بیشتر می‌شود و شما از شرایط آرمانی دور می‌شوید.
ربیعی اضافه کرد: من به تیم پیکان خسته نباشید می‌گویم، از تیم ما بیشتر دویدند. تیم‌هایی که در تهران هستند، می‌توانند در وقفه‌ها، بازی دوستانه برگزار کرده و خودشان را در شرایط مسابقه نگه دارند. اما این کار برای تیم‌های شهرستانی سخت است. به آنها خسته نباشید می‌گویم. بعد از تغییراتی که داشتند، طبیعی بود که انگیزه بیشتری داشته باشند.
وی درباره اظهارات نادر محمدی مبنی بر اعتراض سایر باشگاه‌ها به پرتاب‌های ذوب آهن گفت: از دیدار استقلال تا امروز، حتی 10 دقیقه هم روی این موضوع تمرین نکرده بودیم. وقتی این توانمندی موجود است، نمی‌توانم بگویم از آن استفاده کنیم. شاید هر کس دیگری هم باشد، بتواند از آن استفاده کند. فکر کنید که در نیمه حریف و نزدیک خط‌های طولی کنار زمین، ضربه کاشته به دست می‌آورید. با آن چکار می‌کنید؟ بعضی از تیم‌ها آن را کوتاه کار می کنند و بعضی دیگر نیز آن را به روی دروازه ارسال می کنند. هر کدام از این اوت های دستی می تواند برای ما مثابه این مسئله باشد. فکر می کنم برابر پیکان کلا چهار اوت دستی داشتیم. اصلا برای من مهم نیست که دیگران چی می گویند. به هر حال همه من را در این فوتبال می شناسند و سالهاست در خدمت همه هستیم. جایی هم نیاز باشد که از این پرتاب های اوت دستی بیشتر استفاده کنیم که تیم حریف را به عقب هل بدهیم و آنها را نزدیک باکس خودشان اداره کنیم، این کار را انجام می دهیم.
وی درباره عدم گلزنی در دومین بازی خارج از خانه نیز گفت: ما سعی می کنیم بازیکنان تهاجمی را به تناسب پلنی که برای بازی داریم، استفاده کنیم. آنها می توانستند امروز عملکرد بهتری داشته باشند ولی بچه ها پیش از این، روزهای خیلی خوبی را ایجاد کرده بودند. بازی با پیکان از آن سبک مسابقات بود که دو تیم به همدیگر فرصتی نمی دادند و قبول می کنم که کمی هم کسل کننده شده بود.
ربیعی درخصوص بی روح بودن مسابقاتی که در استادیوم دستگردی برگزار می‌شود، گفت: من هم موافقم. در سال های گذشته نیز که در این استادیوم برابر پیکان، هوادار، سایپا و... بازی کرده بودیم، این اتفاق رخ داده بود.
او ادامه داد: من حرف هایم در نشست خبری را تکرار می کنم. ذوب آهن با هدف گذاری که داشته، فاصله زیادی دارد. توقع زیاد، باعث فشار کاذب به مجموعه می شود. از روز اولی که در ذوب آهن کارمان را شروع کردیم، یک هدف گذاری داشتیم. بر مبنای آن هدف گذاری برنامه ریزی و هزینه کرده ایم و بر مبنای همان هدف گذاری نیز باید از ذوب آهن انتظار داشت. حالا جاهایی توقع بالا رفت، آن زمان ما نباید غره شویم و اگر هم جایی عملکرد تیم پایین آمد، دلزده نشویم.
سرمربی ذوب آهن اضافه کرد: باید ببینیم چه بودیم و چه شدیم. فوتبال ما باید برود سمت برنامه ریزی حقیقی واقع نگری و بلندمدت. در ارتباط با خودم نمی‌گویم. به طور کلی می گویم. توقع بیش از اندازه نباید باشد. ذوب آهن دومین تیم جوان لیگ است. همان وقتی که دوم هم بودیم گفتم جدول کاذب است، الان هم می گویم. یک بازی بیرون از خانه مساوی گرفتیم، بد نیست. عملکرد کیفی مناسب نبوده باید برویم دلیلش را بررسی کنیم. نود درصد خودم و تیمم، بقیه سایر عوامل. تاکید می کنم این اجازه را نمی دهم توقع از ذوب کاذب باشد.
او درباره همراهی مدیریت با تیم نیز گفت: این حق را به هواداران ذوب آهن می دهم که یک شکلی را امسال دیدند، در تیم ملوان هم می بینید. چند تیم خوب هستند که کار کرده اند و توقع پیش آمده وگرنه مدیریت تیم خودشان فوتبالی هستند و سالها بازی کرده و تحصیلات دارند. کمااینکه وقتی من هدایت تیم را بر عهده گرفتم، از راس کارخانه ذوب آهن با من صحبت کردند به ایشان هم گفتم به اندازه ای که هزینه شده و مشکلاتی که هست، انتظار داشته باشند و اگر انتظار بیهوده وجود داشته باشند، به مثابه این است که بخواهند گردن تیم را بزنن و نابودش کنند. مثل این است که توان کشیدن بار یک نفر هفتاد کیلو است، بخواهند 170 کیلو فشار بگذارند. یک نگاهی پیش آمده ذوب آهن هم مثل تراکتور و استقلال و سپاهان و پرسپولیس است از نظر توقع. شاید این تیم ها اگر مساوی می کردند این سوال هایی که در نشست از من پرسیدند را می پرسیدند از سرمربیان شان. من نمی گذارم این نگاه روی ما باشد چون آزاردهنده است. ما باید کیفیت تیم مان را بالا ببریم. هدف گذاری جدولی برای هفت هشت هفته آخر است.
ربیعی در مورد اینکه برای قهرمانی فارغ از حضور در ذوب آهن چه رویا پردازی دارد، گفت: اول بگویم من آدم بادانشی نیستم. شاگردم و کلی از بقیه یاد می گیرم. اما دوست ندارم نگاهم غیر واقعی باشد و وهم در آن باشد. سعی کردم در تمام زندگی واقع گرایانه جلو بروم. آن نگاه قهرمانی در یک بحث استثنا و معجزه و رخداد عجیب و غریب بسیار قابل ستایش است. آدم برای باورهایش می جنگد و باید با اعتماد به نفس به آینده نگاه کرد ولی قهرمانی با تیمی مثل ذوب در ایران یک سری راهکارهای خودش را دارد. مهره تعیین کننده است. من به خاطر از دست دادن یکی دو بازیکن از هفته ششم مدل بازی کردن تیمم عوض شده است. نبود خاقانی تاثیرگذار است. ولی شاید تیمی باشد که بجز تیم داخل زمین، دو تیم هم روی نیمکت داشته باشد و نوش جانش هر کسی در حد مخارجش هدف گذاری می کند. قطعا ذوب آهن تا آخر فصل برای آرمانش می جنگد.
