به گزارش خبرگزاری صدا وسیما شبکه خبر، در برنامه سلام خبرنگار با آقای محمدعلی ضیایی کارشناس امریکای لاتین درباره همایش ۱۲۰ سالگی روابط ایران و امریکای لاتین در دانشگاه تهران گفتگو کرده است.
مجری: امروز قرار است همایش ۱۲۰ سالگی روابط ایران و امریکای لاتین در دانشگاه تهران برگزار شود. رئیس جمهور کوبا هفته گذشته به تهران سفر کردند علاوه بر این امروز این همایش با حضور مقامات کشور‌های مختلف در تهران برگزار خواهد شد. درباره روابط ما با کشور‌های امریکای لاتین بگویید.
محمدعلی ضیایی کارشناس امریکای لاتین: اگر بخواهیم این را بدانیم که روابط ایران با کشور‌های امریکای لاتین چه اهمیتی می‌تواند برای سیاست خارجی و منافع کشورمان داشته باشد باید امریکای لاتین را بشناسیم متاسفانه شناخت خوبی نسبت به امریکای لاتین وجود ندارد یک سری از گزاره‌های خیلی سطحی از امریکای لاتین در سطح جامعه مان وجود دارد که خیلی عمیق نیست یکی از وظایف مان می‌تواند ارایه شناخت باشد. امریکای لاتین یک منطقه بزرگی در غرب جهان است در نیمکره غربی که اگر امریکا و کانادا را از آن حذف کنیم می‌شود کل امریکای لاتین که سه بخش جغرافیایی مکزیک در شمال امریکای مرکزی، کارائیب و امریکای جنوبی که بیشتر تحولات به عنوان امریکای لاتین مطرح است در همین امریکای جنوبی رخ می‌دهد این منطقه از لحاظ اقتصادی مهم است برای اقتصاد جهانی بیشتر منابع معدنی و کانی در این منطقه پیدا می‌شود که بسیاری از تحولات سیاسی در طول جنگ سرد به دلیل همین دسترسی یا برای دسترسی به این‌ها رخ داده این منطقه بزرگترین تولیدکننده موادغذایی جهان است از این لحاظ امنیت غذایی جهان به این منطقه وابسته است حداقل دو تا تنگه مهم و اهمیت دار تنگه پاناما و تنگه ماژلان در جنوب که ارتباط دهنده غرب و شرق اقیانوس اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس در این منطقه قرار دارد و از همه مهم‌تر که کشور ایالت متحده امریکا به عنوان قدرت جهانی در این منطقه است و بسیاری از تحولات را در این منطقه رقم می‌زند.
سوال: به اهمیت کشور‌های امریکای لاتین اشاره کردید به این موضوع بپردازیم که اساسا این کشور‌ها چه ظرفیتی دارند و چه زمینه‌های همکاری با این کشورهاست برای ما و کشور‌های امریکای لاتین.
آقای ضیایی: ظرفیت‌های روابط مان با امریکای لاتین در همین بخش‌ها نهفته است بحث امنیت غذایی کشورمان است متاسفانه کشورمان واردکننده موادغذایی است و یکی از وابستگی هایمان به منطقه امریکای لاتین تامین موادغذایی است حجم روابط تجاری ایران با منطقه امریکای لاتین نزدیک به ۱۰ میلیارد دلار دارد می‌شود که نزدیک به ۵ میلیاردش موادغذایی است که واردات مان از این منطقه است و بخش دیگر هم مواد دیگری است که اخیرا دارد اضافه می‌شود باید این امنیت غذایی را باید حفظ کنیم بنابراین روابط مان با کشور‌های امریکای لاتین از این جهت بسیار مهم است که این روابط را نه تنها حفظ کنیم بلکه گسترش دهیم بحث دیگر برمی گردد به گفتمان انقلاب اسلامی، گفتمان انقلاب اسلامی در سیاست خارجی یک گفتمان تجدیدنظرطلبانه است در نظام بین الملل. تحولاتی که حداقل از چهاردهه گذشته شروع شده و با قدرت رسیدن قدرت‌های چپ گرا در منطقه امریکای لاتین به اوج خودش رسید نشان می‌دهد که این منطقه از ظرفیت بالایی برای ظهور یک قدرت تجدیدنظرطلب در صحنه جهانی برخوردار است. قدرت‌های بزرگی در این منطقه می‌توانند وجود داشته باشند که الان یکیش وجود دارد برزیل به عنوان یک قدرت بزرگ هم اقتصادی و هم سیاسی در منطقه، برزیل عضو بریکس است و عضویت امسال ایران در بریکس یکی از حامیانش برزیل بوده این اهمیت را نشان می‌دهد می‌توانیم یا به دنبال اینیم که با قدرت‌های تجدیدنظرطلبی که در این منطقه وجود دارد بتوانیم یک بلوک همکاری را در نظام بین الملل ایجاد کنیم که بتوانیم منافع خودمان را در کنار سایر ملت‌ها از جمله ملت‌های امریکای لاتین دنبال کنیم.
بحث دیگر تحریم هاست، ایالات متحده امریکا با پیجویی سیاستهای استعماری و استکباری خودش نه تنها در منطقه بلکه در دنیا بسیاری از کشور‌هایی که با آن مخالفند را تحریم کرده از جمله ایران، ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا بنابراین همکاری بین کشور‌هایی که تحریم شده اند می‌تواند یک ائتلاف ضدتحریمی را بوجود بیاورد که تا حدودی محقق شده الان روابط ایران و ونزوئلا در همین چارچوب شکل گرفته یا روابط ایران و کوبا در همین راستا شکل گرفته و در حال افزایش است.
سوال: به اهمیت و ظرفیت‌های روابط مان با امریکای لاتین اشاره کردید الان چه موانعی بر سر توسعه روابط با کشور‌های امریکای لاتین است؟
آقای ضیایی: عمده روابط و مشکلات و چالش‌ها را به دو دسته تقسیم می‌کنم یک چالش طرف سوم می‌گوییم در امریکای لاتین که هر وقت به کشور‌های امریکای لاتین نزدیک می‌شویم دو عنصر ایالات متحده و رژیم صهیونیستی فعال می‌شوند و سعی می‌کنند روابط مان را خراب کنند روابط ایران و آرژانتین تا قبل از حادثه آمنیا در سال ۱۹۹۴ بهترین رابطه با منطقه بود بهتر از حتی برزیل بود حجم روابط تجاری مان و سطح روابط سیاسی مان با آرژنتین مثال زدنی بود، ولی همین حادثه‌ای که به نظر می‌رسد خودشان در منطقه و در این کشور ایجاد کردند روابط مان را تحت تاثیر قرارداد و به طور کامل تخریب کردند در منطقه یک جو ایران هراسی و ایران ستیزی را شروع کردند حتی با تحولات غزه به این دامن هم می‌زنند و مورد دیگر عدم شناخت ماست عدم وجود یک تمایل برای تجارمان است که این از شناخت ریشه می‌گیرد نه این که یک ارزیابی و شناخت اولیه باشد. این شناخت را باید ایجاد کنیم.
