به گزارش مشرق، پایگاه خبری عربی ۲۱ در گزارشی به بررسی تحولات بعد از آغاز حمله رژیم صهیونیستی به نوار غزه از اکتبر گذشته تاکنون پرداخت و نوشت که این جنگ واقعیت‌های اجتماعی و فکری و سیاسی بسیار مهمی را آشکار کرده که نشان دهنده خفت و شکست رژیم‌های عربی در قبال ملت‌های خود است که کمتر از شکست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی نیست. نویسنده این مقاله مولفه‌های خفت و شکست رژیم های عربی را در ۱۲ مورد بررسی کرده است:
اول: رژیم‌های عربی به صورت کامل با مواضع آمریکا همراهی کرده و تطابق بسیار زیادی بین رویکرد آنها با مواضع و برنامه‌های رژیم صهیونیستی در این جنگ وجود داشت. با این وجود روند جنگ غزه به نحوی است که مواضع و افکار عمومی جهانی در راستای هم‌دردی با ملت فلسطین قرار داشته و این موضوع موج جدیدی از خشم و عصبانیت مردمی نسبت به سران رژیم‌های عربی را برانگیخته است.
دوم: غزه که امروز در برابر تجاوز دشمن صهیونیستی ایستادگی می‌کند، همان منطقه‌ای است که رژیم‌های عربی و به ویژه مصر در ۱۷ سال گذشته آن را محاصره کرده‌اند. قاهره در این مدت گذرگاه رفح را به روی مردم این منطقه بسته و جنایتی بین‌المللی فراتر از حقوق و رفتارهای انسانی از خود نشان داده است.
سوم: رژیم‌های عربی مانع از ابراز احساسات ملت‌های خود نسبت به جنایت‌های غزه شده‌اند و می‌ترسند این اعتراضات به تلاش برای سرنگونی آنها منتج شود.
چهارم: ملت‌های عربی تمامی کرامت از دست رفته در کشورهای خود را در سایه طوفان الاقصی به دست آورده و آن را عملیاتی برای احیای کرامت انسانی خود در برابر اشغالگران نژادپرست صهیونیست می‌دانند و معتقدند که روند این تحولات وجدان‌های جهانی را بیدار می‌کند و به پیروزی فلسطین در برابر وحشی‌گری صهیونیست‌ها منجر می‌شود، این اتفاق در زمانی رخ می‌دهد که رژیم‌های عربی تمامی انگیزه‌های کرامت عربی را با عادی‌سازی روابط با اشغالگران در هم شکسته‌اند و در برابر جنایتکاران صهیونیستی جز تماشا کاری انجام نمی‌دهند.
پنجم: افکار عمومی به خاطر می‌آورند که رژیم‌های عربی چگونه فرصت خیزش‌های مردمی و انقلابی که به منزله آخرین فرصت برای اصلاح اوضاع سیاسی و نجات ملت‌ها بر اساس تحولات مسالمت آمیز بود، را از بین بردند و اراده ملت‌ها را سرکوب کرده و خون بسیاری از آنها را ریختند.
ششم: مقاومت فلسطین در حالی آزادی ۶ هزار فلسطینی از زندان‌های رژیم صهیونیستی را در راس اولویت‌های خود قرار داد که زندان‌های رژیم‌های عربی مملو از ده‌ها هزار نفر از جوانان و منتقدانی است که غیر از آزادی و کرامت انسانی خود چیز دیگری نمی‌خواستند.
هفتم: بررسی اجمالی فرهنگ سیاسی حاکم بر سردمداران رژیم‌های عربی نشان می‌دهد که آنها به کلی از شرایط زندگی ملت‌ها و آرمان‌ها و رویکردهای آنها فاصله دارند، این در حالی است که عملیات طوفان الاقصی این آرمان‌ها را احیا کرد و نشان داد که ملت‌ها و حاکمیت‌های عربی هیچ همخوانی با یکدیگر ندارند. ملت‌ها منبع مشروعیت سیاسی را در قدرت به چالش کشاندن پروژه صهیونیستی و پیروزی فلسطینیان می‌دانند، اما رژیم‌های عربی نه تنها با شکست مفتضحانه در این عرصه مواجه شده، بلکه برخی از آنها مشروعیت خود را در جلب رضایت رژیم صهیونیستی تصور می‌کنند.
هشتم: امروزه در تمامی نقاط دنیا شاهد برپایی تظاهرات گسترده در حمایت از آرمان فلسطین از سوی مردمی هستیم که نسبت به تصاویر منتشر شده از جنایات صهیونیست‌ها در غزه متاثر شده‌اند و خواستار آزادی فلسطین هستند، اما در کشورهای عربی چنین تظاهرات‌هایی سرکوب می‌شود.
نهم: در کشورهای مختلف به ویژه دولت‌های اسلامی و حتی آفریقایی و آمریکای لاتین و اروپا، حاکمیت‌های رسمی به پا خواسته و خشم خود را از ادامه جنایت‌ها در غزه ابراز می‌کنند و برخی از آنها سفرای خود را از سرزمین‌های اشغالی فراخوانده و مناسبات خود را با این رژیم را قطع کرده‌اند. برخی دیگر موضوع شکایت در دادگاه‌های جنایی بین‌المللی یا درخواست برای توقف فوری تجاوز به فلسطین را مطرح کرده‌اند، اما دولت‌های بزرگ اسلامی همچنان در مرحله محکوم کردن لفظی و لفاظی‌هایی که طی چندین دهه از آن فراتر نرفته‌اند، باقی مانده و حتی برخی از آنها کمک‌های انسانی ارائه شده به نوار غزه را نیز نمی‌پذیرند.
دهم: پایداری و مقاومت فلسطینی‌ها، موقعیت خود را در افکار عمومی عربی پیدا خواهد کرد و مورد پذیرش آنها قرار خواهد گرفت، لذا ملت‌های عربی بعد از هفتم اکتبر مانند قبل از آن نخواهند بود و التهابی که سرکوب خیزش‌های مردمی در کشورهای عربی ایجاد کرده بود، بار دیگر در نتیجه خشم گسترده ناشی از جنگ غزه سر بر خواهد آورد.
یازدهم: شکست سیاسی و فرهنگی و اخلاقی آمریکا و غرب در روند جنگ طوفان الاقصی بر متحدان عربی و منطقه‌ای آنها نیز تاثیرگذار خواهد بود.
دوازدهم: رفتار منفی رژیم‌های عربی در برابر ملت‌ها آنها را در موقعیت سخت و خطرناک بین دولت‌های جهان قرار خواهد داد، چرا که هیچ کس نمی‌تواند نسبت به این جنایت‌ها سکوت در پیش بگیرد و این رژیم‌ها نیز باید مواضع خود را در قبال رژیم صهیونیستی، آمریکا و کشورهای اروپایی اعلام کنند.
لذا با توجه به این شرایط می‌توان گفت اوضاع سیاسی منطقه بعد از ۷ اکتبر متفاوت از گذشته خواهد بود و پیامدهای عملیات طوفان الاقصی در ترسیم نقشه‌های سیاسی و اجتماعی و استراتژیک آینده بسیار تاثیر گذار عمل خواهد کرد.
