پیاده‌روی ورزشی است که برای همه خوب است، اما برای بزرگسالان مبتلا به سندرم داون اهمیت بیشتری دارد. یک مطالعه جدید نشان داده است که ورزش سبک و منظم، برای مثال چند دقیقه پیاده‌روی در روز، می‌تواند پردازش اطلاعات و توجه را در میان افراد مبتلا به سندرم داون بهبود بخشد.
به گزارش ایسنا ،محققان دانشگاه آنگلیا راسکین (Anglia Ruskin) خاطرنشان کردند که افراد مبتلا به سندرم داون معمولا توصیه‌های بهداشتی برای فعالیت بدنی روزانه را رعایت نمی‌کنند. یافته‌های جدید در مورد رشد شناختی نشان می‌دهد که رسیدن به این اهداف برای این جمعیت در اولویت است.
در این مطالعه ۸۳ شرکت کننده بزرگسال از ۱۰ کشور مختلف حضور داشتند. این افراد به چهار گروه تقسیم شدند. یک گروه تنها سه بار در هفته به مدت ۳۰ دقیقه پیاده‌روی می‌کردند. گروه دوم آزمون‌های شناختی از شرکت ورزش مغز BrainHQ را تکمیل می‌کردند. گروه سوم به صورت فیزیکی و شناختی ورزش می‌کردند و آخرین گروه در هیچ یک از این موارد شرکت نکردند.
هر شرکت کننده یک مچ‌بند فیت‌بیت (Fitbit) برای ثبت تعداد کل قدم‌ها در روز، سرعت، مسافت طی شده و ضربان قلب خود داشت. کسانی که آزمون‌های شناختی را تکمیل کردند، فعالیت خود را در یک اپلیکیشن جداگانه ثبت می‌کردند.
همچنین هر فرد قبل و بعد از هشت هفته تحت آزمایش فیزیکی و شناختی قرار گرفت. شرکت‌کنندگانی که در دوره هشت هفته‌ای ورزش کرده بودند، طی یک آزمایش پیاده‌روی شش دقیقه‌ای ۱۱.۴ درصد منطقه بیشتری را پوشش دادند. در همین حال، افرادی که بدن و ذهن خود را ورزش داده بودند، ۹.۹ درصد بهبود را تجربه کردند.
بزرگسالان مبتلا به سندرم داون که در هر یک از گروه‌های ورزشی بودند، نسبت به سایر گروه‌هایی که ورزش نمی‌کردند، توانایی قوی‌تری در پاسخگویی صحیح به یک فعالیت شناختی داشتند. کسانی که ورزش کردند و یا آموزش شناختی را تکمیل کردند، در آزمون استروپ نیز بهتر عمل کردند. این آزمون معیاری برای سرعت و دقت تصمیم‌گیری است.
دن گوردون (Dan Gordon)، دانشیار فیزیولوژی ورزش‌های قلبی- تنفسی در دانشگاه آنگلیا راسکین، می‌گوید: برای اکثر مردم، پیاده‌روی یک فعالیت ناخودآگاه است، اما همچنان شامل پردازش اطلاعات و تصمیم‌گیری زیادی می‌شود.
محققان بر این باورند که پیاده‌روی به افراد مبتلا به سندرم داون کمک می‌کند، زیرا به تلاش برای هوشیاری و توجه نیاز دارد. از هر هزار کودک یک کودک با سندرم داون متولد می‌شود. انسان‌ها معمولا با ۴۶ کروموزوم به دنیا می‌آیند که ۲۳ جفت هستند. افراد مبتلا به سندرم داون یک نسخه اضافی از یک کروموزوم دارند. کروموزوم اضافی با ناتوانی ذهنی، تاخیر در مهارت‌های حرکتی و مشکل در گفتار مرتبط است.
گوردون می‌افزاید: این یافته‌ها به طور بالقوه برای جامعه سندرم داون بسیار مهم است، به ویژه از آنجایی که پیاده‌روی یک فعالیت رایگان است که بیشتر افراد می‌توانند در آن شرکت کنند. بهبود عملکرد شناختی می‌تواند منجر به افزایش یکپارچگی اجتماعی و کیفیت زندگی شود.
