تا سالهای اخیر، بورس هنگکنگ یکی از بهترین بازار سهام دنیا بوده است. در هفتسال از ۱۴سال گذشته، این بازار بهترین مقصد جهانی برای عرضههای اولیه عمومی بود. این در حالی است که طی یکسال اخیر لیستینگها به پایینترین حد خود در ۲۰سال گذشته رسیده و فقط ۴۲شرکت جدید سهامی عام توانستهاند سرمایهای حدود ۳میلیارد دلار جذب کنند. به گزارش بارونز، عدم تمایل شرکتها تاحدی بهدلیل عملکرد ضعیف بازار ثانویه نیز هست؛ بهطوریکه شاخص هنگسنگ(Hang Seng) در ماه اکتبر به پایینترین حد یکساله خود رسید و حجم معاملات از پایینترین حد یکسال گذشته نیز کمتر شد. در یک بازار سهام عادی این مساله میتواند به معنای رشد مجدد باشد؛ اما در هنگکنگ داستان متفاوت است. شرکتهای چینی زیادی در بازار سهام هنگکنگ هستند که در حوزه املاک و مستغلات فعالیت میکنند. مشکلات عمده چین در حوزه املاک و مستغلات و وضعیت نامطلوب این شرکتها بازگشت رونق به بورس هنگکنگ را با چالشی اساسی روبهرو کرده است. بهدلیل ساخت بیرویه مسکن توسط دولت چین، وجود شهرهای ارواح و مشکلات کنونی شرکتها در به اتمام رساندن پروژههای مسکونی، اصلاح این صنعت و بازگشت آن به مدار رونق ممکن است مدتها طول بکشد.
بحران املاک چین تنها بخشی از مشکلات عمیق اقتصادی این کشور است که به بورس هنگکنگ سرایت میکند. اقتصاد چین همچنان بازگشتی به مدار رشد از خود نشان نمیدهد و تنشهای عمیق آن با ایالات متحده و قوانین نظارتی غیرقابل پیشبینی این کشور تشویش زیادی در بین سرمایهگذاران خارجی ایجاد کرده است. حتی احتمال اینکه مدیران صندوقهای خارجی مجبور به فروش سهمهای خود در بخش پرسود فناوری یا بخشهای دیگر بهدلیل تشدید محدودیتهای سرمایهگذاری توسط دولت آمریکا شوند نیز وجود دارد. ازآنجاکه طی ۲۰سال گذشته هنگکنگ به نوعی بازار نیابتی برای سرمایهگذاری سرمایهگذاران خارجی در شرکتهای چینی تبدیل شده بود، وضعیت بد اقتصادی چین، هنگکنگ را نیز در مخمصه انداخته و موجب نزول بازار سرمایه آن شده است. طی چند ماه گذشته، مقامات هنگکنگ به انجام اصلاحات داخلی روی آورده و کارگروهی برای بررسی خروج نقدینگی و سایر مشکلات بازار و ارائه نسخههای سیاستی تشکیل دادهاند. به گفته کارشناسان این بازار، بالا بودن هزینههای معاملاتی یکی از مشکلات آن است. همچنین طبق قوانین بورس هنگکنگ، سرمایهگذاران اجازه سرمایهگذاری محدود ندارند و باید در بستههای ۱۰۰دلار یا بیشتر معامله کنند. این مساله موجب میشود سهامداران خرد یا شرکتهای با توانایی مالی کمتر نتوانند وارد این بازار شوند. عدم دسترسی به این بازار سهام حتی برای سرمایهگذاران چینی نیز وجود دارد. با وجود ایجاد سیستمهایی برای سهامداران خرد چینی برای دسترسی به بورس هنگکنگ، بهدلیل بوروکراسی پیچیده و سرمایه اولیه بالای مورد نیاز، عملا طیف وسیعی از مردم چین دسترسی به این بورس ندارند. نکته مهم دیگری که موجب رویگردانی سرمایهگذاران خارجی از هنگکنگ شده، فشار سیاسی چین بر این شهر و دخالتهای پکن در امور سیاسی آن است. این شهر که تا سال۲۰۱۹ بهعنوان یکی از مناطق با ویژگیهایی مانند تجارت آزاد، مالیات پایین و کمترین دخالت دولتی شناخته میشد و به خاطر استقلال از چین شهرت داشت، اکنون بهعنوان بخشی از چین و مانند باقی مناطق این کشور شده است. به گزارش نیویورکتایمز، تغییرات سیاسی هنگکنگ موجب تشدید تنشهای بین چین و کشورهای غربی شده و بر نحوه عملکرد شرکتهای تجاری غربی در هنگکنگ اثر گذاشته است؛ به نوعی که بعضی از شرکتها بهطور کامل هنگکنگ را ترک کردهاند.