بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِنَّ الَّذِینَ یَتْلُونَ کِتَابَ اللَّهِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِیَةً یَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ ﴿۲۹﴾
در حقیقت کسانی که کتاب خدا را میخوانند و نماز برپا می‌دارند و از آنچه به ایشان روزی دادهایم نهان و آشکارا انفاق می‌کنند امید به تجارتی بستهاند که هرگز زوال نمی‌پذیرد
لِیُوَفِّیَهُمْ أُجُورَهُمْ وَیَزِیدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَکُورٌ ﴿۳۰﴾
تا پاداششان را تمام به ایشان عطا کند و از فزونبخشی خود در حق آنان بیفزاید که او آمرزنده حقشناس است
وَالَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَیْنَ یَدَیْهِ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِیرٌ بَصِیرٌ ﴿۳۱﴾
و آنچه از کتاب به سوی تو وحی کردهایم خود حق [و]تصدیق کننده [کتابهای]پیش از آن است قطعاً خدا نسبت به بندگانش آگاه بیناست
ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْکِتَابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنَا مِنْ عِبَادِنَا فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَیْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ذَلِکَ هُوَ الْفَضْلُ الْکَبِیرُ ﴿۳۲﴾
سپس این کتاب را به آن بندگان خود که [آنان را]برگزیده بودیم به میراث دادیم پس برخی از آنان بر خود ستمکارند و برخی از ایشان میانه رو و برخی از آنان در کارهای نیک به فرمان خدا پیشگامند و این خود توفیق بزرگ است
جَنَّاتُ عَدْنٍ یَدْخُلُونَهَا یُحَلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِیهَا حَرِیرٌ ﴿۳۳﴾
[در]بهشت‌های همیشگی [که]به آن‌ها درخواهندآمد در آنجا با دستبندهایی از زر و مروارید زیور یابند و در آنجا جامهشان پرنیان خواهد بود
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَکُورٌ ﴿۳۴﴾
و میگویند سپاس خدایی را که اندوه را از ما بزدود به راستی پروردگار ما آمرزنده [و]حقشناس است
الَّذِی أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا یَمَسُّنَا فِیهَا نَصَبٌ وَلَا یَمَسُّنَا فِیهَا لُغُوبٌ ﴿۳۵﴾
همان [خدایی]که ما را به فضل خویش در سرای ابدی جای داد در اینجا رنجی به ما نمیرسد و در اینجا درماندگی به ما دست نمیدهد
