بر اساس برآوردهای فعلی، حدود هشت میلیون تُن ذخایر شناخته شده اورانیوم در خشکی وجود دارد. این برای سوخت‌رسانی به رآکتورهای هسته‌ای جهان برای قرن‌ها بر اساس فناوری کنونی کافی است، اما در دریا حدود ۴.۵ میلیارد تُن به شکل یون‌های اورانیل محلول وجود دارد.
به گزارش ایسنا، اگر بتوانیم این میزان اورانیوم را به شکلی به صرفه از نظر اقتصادی استخراج کنیم، آینده انرژی ما بسیار گسترش خواهد یافت. بهتر از آن، با حذف اورانیوم از آب دریا، مقدار بیشتری از پوسته زمین خارج می‌شود و سوخت هسته‌ای برای بیش از یک میلیارد سال در هر مقیاس پیش‌بینی‌شده‌ای برای فرزندان ما فراهم می‌شود.
محققان به رهبری روی ژائو(Rui Zhao) و گوانگشان ژو(Guangshan Zhu) به دنبال راهی جدید برای استخراج این ثروت رادیواکتیو هستند.
استخراج اورانیوم از آب دریا ایده جدیدی نیست. در گذشته، محققان دیگر به استفاده از تشک‌های پلیمری، الیاف رسانا و روش‌های دیگر پرداخته‌اند. اکنون محققان دانشگاه چین پارچه‌ای انعطاف‌پذیر بافته شده از الیاف کربن را به کار گرفته‌اند که با دو مونومر تخصصی پوشانده شده و به هیدروکسی‌آمین هیدروکلراید آغشته شده است. این پارچه متخلخل جیب‌های کوچکی را برای آمیدوکسیم فراهم می‌کند که یون‌های اورانیل را جذب می‌کنند.
این پارچه در آب دریا یا محلولی از یون‌های اورانیل قرار گرفت و به عنوان کاتد عمل کرد. در همین حال، یک آند گرافیتی به آن اضافه شد. هنگامی که یک جریان بین این دو برقرار شد، رسوبات زرد رنگ روشن اورانیومی بر روی پارچه کاتد انباشته شدند.
محققان در آزمایش‌ها گزارش کردند که ۱۲.۶ میلی‌گرم اورانیوم در هر گرم آب در طول ۲۴ روز استخراج شده است که مقدار بالاتر با سرعت بیشتری نسبت به سایر مواد آزمایش‌شده اینچنینی است.
این تحقیق در مجله ACS Central Science منتشر شده است.
