خبرگزاری فارس لرستان-نسرین صفربیرانوند، نسرین امرایی که ۳۸ سال سن دارد از سال ۸۶ با ورود به دانشگاه از طریق بسیج دانشگاه لرستان به کارهای جهادی ورود می‌کند.
او پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه با ثبت گروه جهادی در رومشکان کارهای جهادی را در این شهرستان دنبال می‌کند. به گفته خودش تنها کاری که در او رضایت قلبی ایجاد می‌کند همین کارهای جهادی است.
این بانوی جهادی همه تلاش خود را به کار می‌گیرد تا بلکه گره از مشکل نیازمندی باز کند و آسیب اجتماعی را در شهرستان محروم رومشکان کاهش دهد.
خادم الشهدا شدن باعث شد من به سمت کارهای جهادی بروم یادم نمی‌آید از حدود ۶ یا ۷ سال پیش شب یلدا و لحظه تحویل سال را کنار خانواده‌ام گذرانده باشم، چون مشغول توزیع بسته‌های معیشتی بین نیازمندان بودم.
با نسرین امرایی مسوول گروه جهادی شهید قاسم سلیمانی گپ و گفتی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
چطور شد به سمت کارهای جهادی رفتید؟
سال ۸۶ و با ورود به دانشگاه از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه لرستان به کارهای جهادی ورود کردم، زمانی که دانشجو بودم به مناطق محروم داخل و خارج استان از نورآباد گرفته تا شهرهای استان مرکزی برای کارهای جهادی می‌رفتیم.
در حال حاضر مسوول گروه جهادی در رومشکان هستید؟
بله، با پایان دانشگاه وقتی به رومشکان برگشتم با بسیج شهرستان در ارتباط بودم و متوجه شدم که محرومیت بالا است و جای کار دارد، همین باعث شد سال ۹۶ گروه جهادی را ثبت کنم و بعدا نام آن را «شهید قاسم سلیمانی» گذاشتم.
تمرکز شما در کارهای جهادی بیشتر در چه حوزه‌ی است؟
کار را در گروه جهادی که به صورت جدی شروع کردیم همزمان با کرونا بود، همان زمان یادم هست یک کارگاه تولید ماسک را راه‌اندازی کردیم، گروه جهادی ما در کرونا حضور پررنگی داشت، با فروکش کردن کرونا به سمت محرومیت زدایی رفتیم.
کمی بیشتر درباره فعالیت گروه جهادی در حوزه محرومیت زدایی توضیح می‌دهید.
بله، ظرف این مدت سرویس‌های بهداشتی زیادی را تعمیر و احداث کردیم، در حوزه ساخت مسکن محرومین هم ورود کردیم، البته فعالیت‌های ما به ساخت سرویس بهداشتی و ساخت مسکن محرومین محدود نشد بلکه به تهیه جهیزیه نو عروسان هم ورود و ظرف این مدت بیش از ۷۰ سری جهیزیه را تهیه کردیم.
توزیع بسته‌های معیشتی بین خانواده‌های نیازمند را در کنار کارهای عمرانی هم انجام می‌دهیم، علاوه بر این تامین لوازم التحریر برای دانش آموزان نیازمند و لوازم خانگی مورد نیاز خانواده‌های کم بضاعت هم جزو فعالیت‌های گروه جهادی است.
پس تمرکز شما روی کارهای عمرانی و معیشتی است؟
درست است که تمرکز ما در حوزه محرومیت زدایی است، اما از حوزه فرهنگی هم غافل نبوده‌ایم و در همین زمینه جلسات مشاوره ازدواج و طلاق را در گروه جهادی داریم.
نکته دیگر توجه به آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد است، چون معتقد هستیم آسیب اجتماعی مانند اعتیاد فقر و محرومیت را به دنبال دارد.
اعتیاد یکی از آسیب‌های اجتماعی است که پیامدهای خطرناکی به ویژه برای زنان دارد، ظرف این مدت ۳ نفر از زنان رومشکان را که در دام اعتیاد گرفتار شده بودند به کمپ ترک اعتیاد معرفی کردیم.
البته کار ما تنها معرفی به کمپ نبود بلکه این زنان را تحت حمایت مادی و معنوی خود درآوردیم، یعنی آنها را رها نکردیم از تهیه لوازم خانگی تا مباحث مادی از آنها حمایت کردیم تا خدایی نکرده مجدد در دام‌اعتیاد گرفتار نشوند.
یکی از زنان معتاد فرزند دو قلو داشت پس از معرفی به کمپ فرزندان را تحویل بهزیستی دادیم، زمانی که مادر سلامتی کامل را به دست آورد فرزندان به دامن او برگشتند.
در حال حاضر هم با کمک ناحیه سپاه رومشکان هفتگی و حتی روزانه آنها را رصد می‌کنیم تا لغزشی متوجه آنها نشود.
شما چگونه جامعه هدف خود را پیدا می‌کنید؟
ابتدای فعالیت با رفتن به روستاها و محله‌های محروم اما حالا علاوه بر اینکه بسیج یا سپاه افراد نیازمند را معرفی می‌کند، افرادی نیازمند خودشان به ما مراجعه می‌کنند روزانه بین ۲۰ تا ۳۰ نفر ارباب رجوع داریم.
ایتام بدسرپرست اولویت ما است اما هر جا و هر کسی که نیاز داشته باشد قطعا ورود می‌کنیم، چون معتقد هستیم کار جهادی حد و مرزی ندارد، ما حتی بسته‌های معیشتی را بین شهرستان‌های دیگر هم توزیع می‌کنیم.
تامین مالی گروه جهادی شما از چه طریقی انجام می‌شود؟
خیرین واقعا پای کار هستند البته ستاد اجرایی فرمان امام و بنیاد علوی هم کمک‌هایی می‌کنند، اما خیرین بیشترین کمک را دارند.
قطعا از اینکه این مسیر را انتخاب کردید، راضی هستید.
بله، راستش را بخواهید تنها کاری که با انجام آن رضایت قلبی را در خود احساس می‌کنم همین فعالیت در گروه جهادی است لذت بخش ترین احساس دنیا را دارم.
یادم نمی‌آید از حدود ۶ یا ۷ سال پیش شب یلدا و لحظه تحویل سال را کنار خانواده‌ام گذرانده باشم، چون مشغول توزیع بسته‌های معیشتی بین نیازمندان بودم.
خوشحال هستم چون خودم را مدیون خون شهدا می‌دانم، و معتقد هستم کارهای جهادی ما قدم کوچکی در ادامه دادن راه شهدا است، من به سمت کارهای جهادی روی آوردم چون خادم شهدا بودم.
دلم می‌خواهد یک خاطره و اتفاق را برای کسانی که این گفت‌وگو را می‌خوانند تعریف کنم، امسال برای یکی از دانش آموزان ممتاز یک تبلت مشکی تهیه کردیم و به منزلش رفتیم.
قبل از اینکه تبلت را به او هدیه بدهیم گفت دیشب خوابی دیده‌ام، گفتیم تعریف کن: گفت خواب دیده‌ام شما در حیاط ما آمده‌ای و یک تبلت مشکی را به من هدیه دادی و گفتید امام رضا این تبلت را داده است. نمی‌دانید وقتی تبلت را به او نشان دادیم چقدر گریه کرد و من این صحنه را هیچگاه فراموش نمی‌کنم.
آرزویی دارید؟
ظهور امام زمان (عج) و ریشه کن شدن فقر بزرگترین آرزوی من است.
پایان پیام/
