عصرایران؛ مازیار آقازاده- تشکیل ائتلاف دریایی موسوم به "نگهبان رفاه" از سوی ایالات متحده آمریکا و چند کشور عموما اروپایی به اضافه بحرین و جزیره سیشل! برای تامین آنچه که "امنیت تردد کشتی های تجاری در خلیج عدن، تنگه باب المندب و دریای سرخ" از حملات ارتش ملی یمن ( جنبش انصارالله) خوانده می شود، بیش از آنکه به عنوان یک اقدام موثر نظامی و نتیجه بخش در نظر آید، به نظر می رسد نشانی از استیصال ایالات متحده آمریکا و همپیمانان غربی آن باشد.
نکته نخست اینکه ورود آمریکا به مداخله نظامی احتمالی و مستقیم علیه انصارالله یمن در شرایطی است که واشنگتن از ابتدای آغاز جنگ بین اسراییل و حماس تاکید داشته که سیاست او عدم گشایش جبهه های جدید در منطقه و منحصر ساختن چغرافیای جنگ در نوار غزه است. از این منظر به نظر می رسد واشنگتن در اقدامی واکنشی و فاقد ابتکار عمل، مجبور به تشکیل یک ائتلاف و مداخله نظامی به نفع اسراییل در این منطقه شده است.
نکته دوم تعداد کم شمار کشورهای متقاضی حضور در این ائتلاف و عدم حضور کشورهایی چون عربستان سعودی، امارات متحده عربی و مصر که از کشورهای تاثیرگذار و بازیگر در محیط پیرامونی یمن و دریای سرخ به شمار می روند؛ در این ائتلاف برساخته آمریکایی است.
این کشورهای عربی هم به ملاحظه اینکه نمی خواهند دوباره با انصارالله آبدیده و جسور سرشاخ شوند و هم به ملاحظه اینکه در افکار عمومی ملت های عرب متهم به خیانت و شرکت در ائتلافی برساخته آمریکا برای تامین امنیت اسراییل نشوند، از حضور رسمی در آن خودداری کرده اند.
هرچند سابقه این کشورها نشان می دهد آنها احتمالا مخفیانه به آمریکا کمک خواهند کرد و از اقدامات ائتلاف برساخته آمریکا به "ای نحو کان" پشتیبانی خواهند نمود؛ چون این کشورها اگر بیشتر از اسراییل مشتاق تضعیف و از بین بردن حماس نباشند، کمتر از آن مشتاق چنین هدفی نیستند.
نکته سوم درباره این ائتلاف، ناکارآمدی احتمالی آن در جلوگیری از حملات انصارالله به کشتی های اسراییلی و یا کشتی های مرتبط با اسراییل خواهد بود.
انصارالله یمن مصمم هستند و نشان داده اند در حمایت از مردم فلسطین ثابت قدم اند. آنها از بمباران و موشکباران نمی هراسند و اساسا آبدیده از جنگی شده اند که در 8 سال گذشته انواع و اقسام بمب و موشک را از هوا و دریا و زمین با مشارکت آمریکا و انگلیس و آلمان و عربستان سعودی و امارات و جمعی دیگر از کشورهای "ائتلاف عربی" به سرشان ریخته است.
انصارالله روی زمین سفت ایستاده اند و هراسی نیز از بمب ها و موشک ها ندارند. آنها دهها و به عبارتی صدها هزار نیروی رزمی آموزش دیده و آزمون پس داده دارند و برای شکست دادن آنها باید صدها هزار نیروی زمینی به یمن اعزام کنند و ماه ها و سال ها با آنها بجنگند و متحمل کشته و زخمی شوند و تازه معلوم نیست نتیجه این نبرد با توجه به روحیه رزمندگی انصارالله، موقعیت جغرافیایی کوهستانی مناطق شمالی یمن و نیز تجهیزات و ادوات و سلاح های تولید بومی انصارالله به نفع این گروه نباشد و نیروهای متجاوز در نهایت مجبور شوند دست از پا درازتر از جغرافیای یمن فرار کنند.
تشکیل یک جبهه داخلی علیه انصارالله نیز چندان معقول و شدنی و نتیجه بخش به نظر نمی رسد؛ چون اولا در موضوع فلسطین یمنی ها از هر تیره و طایفه همصدا هستند و امکان انشقاق آنها در این موضوع خاص کم است؛ ثانیا اینکه نتیجه باز کردن یک جبهه داخلی از سوی دیگر گروه های یمنی تحت حمایت امارات و عربستان و آمریکا علیه انصارالله، در حکم آغاز دوباره جنگ با عربستان و امارات برای دولت صنعا خواهد بود و به همان دلیلی که ریاض و ابوظبی از مشارکت در ائتلاف دریایی خودداری جسته اند، بعید به نظر می رسد که راضی شوند در جهت حمایت از ائتلافی همسو با آمریکا و اسراییل دوباره خود را وارد جنگ در یمن کنند.
به لحاظ محاصره اقتصادی و همه جانبه زمینی، دریایی و هوایی هم انصارالله از 8 سال پیش در یکی از شدیدترین نوع محاصرات بوده و هست و اساسا دیگر اهرمی نمانده تا آنها را وادار به عقب نشینی از آرمان هایشان کند.
عکس آرشیوی/ رژه نظامی بزرگ انصارالله یمن در شهر صنعا
بنابراین در جمع بندی موضوع باید به این نکته اشاره کرد که ائتلاف برساخته آمریکا نیامده و از راه نرسیده تکلیفش معلوم است و این ائتلاف قادر نخواهد بود مانع حملات انصارالله یمن به ناوگان های اسراییل شود و تنها شاید بتواند بخشی از موشک ها و پهپادهای یمنی را رهگیری و منهدم کند و سهل است که حتی در اثر حضور انبوه کشتی ها و ناوها و ناوچه های جنگی، اهداف این گروه مقاومت یمنی در منطقه دریایی اطرافش را تنوع بخشیده و انصارالله مجبور شود علاوه بر کشتی های اسراییلی به ناوهای جنگی آمریکا و اعضای ائتلاف آمریکایی هم حمله کند.
یمن نه زیرساخت قابل اعتنا دارد که بترسد آن را در نتیجه جنگ با آمریکا از دست بدهد (چون آمریکا پیشتر با کمک به عربستان سعودی در جنگ 8 ساله با یمن، زیر ساخت های یمنی ها را هدف قرار داده است.) و نه ترسی از حصر اقتصادی و محاصره دریایی و.. دارد، چون همین الان هم در محاصره است.
بنابراین ایجاد فشار بر روی انصارالله از طریق هیچ اهرمی قابل حصول نیست، مگر اینکه آمریکایی ها راهی تاکنون نیازموده را امتحان کنند و با فشار بر اسراییل آنها را از ادامه جنگ با غزه بازدارند.
این تنها راهی است که تاکنون از سوی آمریکا آزمون نشده و به احتمال فراوان تنها راهی است که می تواند به امنیت پایدار در دریای سرخ کمک کند.
