به گزارش خبرگزاری فارس از کرمان، لطف خدا را وقتی بیش از پیش درک میکنی که نامت در بین مهمانان حضرت دوست برده شود و دعوتش شده باشی تا به همراه کاروانی راهی وصال یار شوی.
وارد بیت میشوی، گوشهگوشهاش پر است از مهمانان آقا که از دو استان کرمان و خوزستان به محضر یار شرفیاب شدهاند.
وقتی آقا میآیند؛ ازدحام جمعیت بیشتر شده و هرکسی از جایی که نشسته بود، ناخواسته به جای دیگری منتقل میشود.
به انتهای سالن رفتم و نشستم، دو زن خوزستانی میانسال نشسته بودند، نام حاجقاسم که برده شد یکی از آنان روی پای خود میزد و به پهنای صورتش اشک میریخت.
در میان نالههایش مرتب نام سردار آسمانی را میبرد و اشک میریخت. نگاهش که کردم، نگاهمان بهم گره خورد،در چهره برافروخته و خیس از اشکش هزاران معنا نمایان بود.
به راستی که سردار ما از استان کرمان بلند شد و با منش و مکتبی که داشت، عزیز کرده همه ملت ایران شد.
پایان پیام/۸۰۰۱۶/ب