مقایسه تفاوت لاپاراسکوپی و جراحی باز و فهمیدن مزایا و معایب هر کدام به شما کمک می‌کند تا بهترین گزینه جراحی را انتخاب کنید.
در این مقاله می‌خوانید:
آیا قرار است به زودی زیر چاقوی جراحی بروید؟ یکی از مهم‌ترین جنبه‌های آماده شدن برای جراحی، درک گزینه‌هایی است که پیش رو دارید.
درست است که پزشکان بدون شک در بهترین جایگاه برای تصمیم‌گیری در مورد نوع جراحی برای شما هستند، اما طبیعی است که در مورد جراحی سئوالاتی داشته باشید. ممکن است در مورد آسیب‌های ناشی از جراحی، درد بعد از عمل و حتی در مورد خود عمل شک داشته باشید و ندانید کدام گزینه برای شما بهتر است.
این موضوع را بدانید که هیچ‌یک از سئوال‌های شما بی‌اهمیت نیست، بنابراین از پرسیدن سئوال‌های خود دریغ نکنید. یکی از نگرانی‌های شما و هر فرد دیگری که می‌خواهید جراحی انجام دهد، این است که جراحی، چقدر تهاجمی است؟ در این رابطه، ممکن است پزشکتان در مورد دو گزینه جراحی باز و لاپاراسکوپی با شما صحبت کرده باشد، اما برای درک اینکه کدام‌یک از این روش‌ها برای شما مناسب است، مطالعه این مطلب را ادامه بدهید.
بیشتر بخوانید: لاپاراسکوپی چیست و چه کاربردی دارد؟ + راهنمایی کامل
جراحی باز، روش جراحی سنتی است که در آن یک برش بزرگ روی محل مورد نظر ایجاد می‌شود. جراحی باز، یک جراحی بزرگ است که در آن جراح از چاقوی جراحی برای ایجاد برشی به بزرگی حدود 25 سانتی‌متر برای دسترسی به اندام مورد نظر استفاده می‌کند. در این جراحی، از ابزار جراحی باز برای ترمیم آسیب در اندام‌ها استفاده می‌شود. مثلا جراح ممکن است از ابزارهای جراحی باز مانند منگنه‌های جراحی برای برداشتن عضو، برش بافت‌ها یا حتی اتصال دو بافت استفاده کند.
جراحی باز، یک جراحی بزرگ است که در آن جراح از چاقوی جراحی برای ایجاد برشی به بزرگی حدود 25 سانتی‌متر برای دسترسی به اندام مورد نظر استفاده می‌کند.
جراحی‌های باز در مورد پیوند تقریبا ضروری به شمار می‌روند چون برای خارج کردن عضو آسیب‌دیده و جایگزینی آن با یک عضو سالم به برش‌هایی بزرگ‌تر نیاز است.
جراحی لاپاراسکوپی، یک تکنیک جراحی است که در آن دستگاه‌های دسترسی (تروکار) از طریق برش‌های کوچک و کمتر از یک سانتی‌متر به داخل شکم وارد می‌شوند. از طریق این تروکارها ابزارهای لاپاروسکوپ، به محل مورد نظر وارد می‌شوند. جراح از این ابزارها برای برش و بخیه زدن یا منگنه کردن بافت استفاده می‌کند. لاپاراسکوپی، تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود، بنابراین در طول عمل هیچ دردی احساس نمی‌کنید.
در طول لاپاراسکوپی، جراح یک یا چند برش کوچک در شکم ایجاد می‌کند که به او اجازه می‌دهد تا لاپاراسکوپ، ابزارهای جراحی و یک لوله متصل به تروکارها را که برای پمپاژ گاز به داخل شکم استفاده می‌شود، به محل مورد نظر وارد کند. با این کار جراح می‌تواند راحت‌تر محل مورد نظر را بررسی و جراحی کند.
پس از عمل، گاز از شکم بیمار خارج و برش‌ها با استفاده از بخیه بسته و سپس پانسمان می‌شوند. معمولا بیمار می‌تواند در همان روز لاپاراسکوپی به خانه بازگردد، اگر چه ممکن است لازم باشد یک شب در بیمارستان بستری شود.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص داخلی
بزرگ‌ترین تفاوت بین جراحی باز و لاپاراسکوپی، اندازه برش جراحی در آنها است. حالا چرا کوچک بودن اندازه برش مهم است؟ جواب، خیلی ساده است: هر چه برش بزرگ‌تر باشد، مدت زمان ریکاوری یا بهبودی بیشتر می‌شود و بهبودی طول می‌کشد. هر چه برش کوچک‌تر باشد، درد و خطر عفونت کمتر است.
در جراحی باز، به این دلیل که برش‌ها بزرگ هستند، به جراح دسترسی بیشتری به اندام‌ها می‌دهند به همین دلیل جراحی باز تمیزتر است و خطر عفونت به سایر اندام‌ها در جراحی باز تقریبا به صفر می‌رسد.
در ادامه با تفاوت لاپاراسکوپی و جراحی باز و مزایای هر کدام آشنا می‌شوید:
جراحی باز، جراحی سنتی است که برای بیماری‌های مزمن، ایده‌آل به شمار می‌رود. مثلا پیوند قلب یا کلیه فقط از طریق جراحی باز انجام می‌شود. به این دلیل که برش‌ها بزرگ هستند، به جراح دسترسی بیشتری به اندام‌ها می‌دهند به همین دلیل جراحی باز تمیزتر است و خطر عفونت به سایر اندام‌ها در جراحی باز تقریبا به صفر می‌رسد.
بیشتر بخوانید: لاپاراسکوپی چیست و مزیت آن نسبت به عمل لاپاراتومی
بزرگ‌ترین مزیت جراحی لاپاراسکوپی این است که کم‌تهاجمی است، در نتیجه درد کمتری دارد. این جراحی، سریع‌تر بهبود می‌یابد و اسکارهای بزرگی هم باقی نمی‌گذارند. به این دلیل که برش‌ها کوچک هستند، احتمال خونریزی زیاد در طول عمل وجود ندارد.
لاپاراسکوپی نیاز به بیهوشی عمومی دارد و هزینه آن بیشتر از جراحی باز است، در حالی که جراحی باز، ارزان‌تر است و گاهی اوقات می‌توان آن را بدون بیهوشی هم انجام داد.
هر چند که کم اتفاق می‌افتد، اما لاپاراسکوپی می‌تواند عفونت، واکنش‌های آلرژیک، آسیب به اندام‌ها، چسبندگی، لخته شدن خون، خونریزی داخلی و آسیب به ساختارهای داخلی را سبب شود. جراح هم در لاپاراسکوپی، محدوده حرکتی کمتری دارد.
بیشتر بخوانید: عکس رنگی رحم چیست و چه را نشان می‌دهد؟
در بیشتر موارد، پزشک شما همه گزینه‌های موجود برای جراحی را در اختیارتان قرار می‌دهد. بنابراین همیشه بهتر است با توصیه پزشک پیش بروید.
اینکه چه نوع جراحی برای شما ایده‌آل است به هدف جراحی و وسعت بیماری بستگی دارد. اگر روشی برای تشخیص بیماری می‌خواهید، جراحی لاپاراسکوپی کافی است. جراحی لاپاراسکوپی همچنین می‌تواند یک انتخاب عالی برای آنژیوپلاستی، هیسترکتومی، عمل آپاندیسیت و برداشتن کیست یا تومور باشد.
جراحی لاپاراسکوپی همچنین می‌تواند یک انتخاب عالی برای آنژیوپلاستی، هیسترکتومی، عمل آپاندیسیت و برداشتن کیست یا تومور باشد.
با این حال، اگر بیماری شما مزمن است و آسیب قابل توجهی به بافت‌ها یا ماهیچه‌ها وارد کرده، جراحی باز به درمان بهتر کمک می‌کند. جراحی باز برای همه اندام‌های اصلی مانند قلب، کلیه، مغز و حتی فتق انجام می‌شود. اگر قبلا جراحی داشته‌اید، بهتر است گزینه جراحی باز را انتخاب کنید. از پزشک و خانواده خود راهنمایی بخواهید. با در نظر گرفتن زمان لازم برای بهبودی و اینکه آیا در آینده به جراحی نیاز خواهید داشت یا نه، در مورد روش جراحی تصمیم بگیرید.
جراحی گزینه دشواری است که درد فقط یکی از مشکلات آن است. هنگام تصمیم‌گیری در مورد نوع جراحی، علاوه بر این گزینه، زمان ریکاوری پس از آن را هم مد نظر بگیرید. امروزه اکثر جراحان، جراحی لاپاراسکوپی را ترجیح می‌دهند چون پیشرفته‌تر و سریع‌تر و زمان بهبودی آن کم است. برای بیماران هم مزایای بیشتری دارد چون برش‌های کوچک به معنای درد کمتر و بهبودی سریع‌تر است. اگر آسیب به اندام شدید باشد، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که جراحی باز انجام دهید. مثلا یک حمله قلبی شدید می‌تواند بخش بزرگی از عضلات قلب را از کار بیندازد. در چنین مواردی، لاپاراسکوپی برای درمان تمام عضلات کافی نیست. بهتر است برای انتخاب نوع جراحی، به پزشک خود اعتماد کنید، اما پیش از انتخاب، همه سئوالاتتان را از او بپرسید.
برای یافتن متخصصان مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.
