اختصاصی «تابناک با تو»؛ تغییر اجتناب ناپذیر است. دنیای ما هر ثانیه در حال تغییر است. از صد سال پیش تا امروز، خیلی چیزها تغییر کرده‌است. ما انسان‌ها فلج اطفال را از زمین ریشه‌کن کردیم، تفاوت‌های فرهنگی زیادی را شاهد بودیم، کاوشگر فضایی کاسینی را به زحل فرستادیم و بسیاری از سیارات جدید مشابه زمین را کشف کردیم. حتی دیدگاه‌های ما نیز دستخوش تغییرات اساسی شده‌اند و برخی چیزهایی که قبلاً بی‌آبرویی تلقی می‌شدند امروزه به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده‌اند..
لابستر
خرچنگ دریایی که اکنون به عنوان یک غذای لذیذ در برخی مناطق جهان سرو می‌شود، زمانی آنقدر فراوان بود که به عنوان کود و طعمه ماهی از آن استفاده میشد و فقط فقرا آن را می‌خوردند.
وقتی صحبت از غذا می شود، خرچنگ اکنون یکی از بهترین مکان‌ها را در فهرست غذایی رستورانهای جهان را دارد. در میان غذاهای لذیذ جای افتخار دارد و مردم معمولا شام خرچنگ را برای مناسبت های خاص رزرو می کنند. اما خرچنگ گران‌قیمت و خوشمزه همیشه چنین شهرت لوکسی نداشت. در واقع، به وفور یافت میشد و ساکنان مستعمره خلیج ماساچوست به یافتن انبوه آن در ساحل به اندازه و ارتفاع نیم یا یک متر عادت داشتند. در آن زمان، خرچنگ دریایی به عنوان «سوسک دریایی» شناخته میشد.
تا قبل از اواسط دهه ۱۸۰۰ میلادی، تصور میشد خرچنگ غذایی مناسب فقرا است. خرچنگها غذای زندانیان، برده‌ها و افراد فرودست به عنوان راهی برای پس‌انداز پول رایج بود. شهرت خرچنگ پس از ظهور غذاهای کنسرو شده و حمل و نقل ریلی در قرن نوزدهم تغییر کرد. خرچنگ در میان گردشگران در منطقه نیوانگلند محبوب شد و رستوران ها شروع به سرو آن به عنوان یک وعده غذایی گران کردند. خرچنگ به جای اینکه غذایی ناخوشایند باشد، تبدیل به یک کالا شد و در زمان شروع جنگ جهانی دوم به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته شد.
بال مرغ
بال مرغ بوفالو توسط «ترزا بللیسیمو» مالک رستوران «انکر بار»، اختراع شد. داستان های زیادی در مورد اتفاقی وجود دارد که منجر به اختراع این دستور پخت شد، اما با این وجود یکی از محبوب ترین غذاهای آمریکایی ها را ایجاد کرد.
قبل از اختراع بال مرغ، این ماده‌ی غذایی یکی از نامطلوب‌ترین قسمت‌های مرغ به حساب می‌آمد. آنها در آبگوشت پخته و یا به سادگی دور ریخته می‌شدند. اما در حال حاضر تقاضا برای بال مرغ به قدری زیاد است که به یکی از گران‌ترین برش‌های مرغ تبدیل شده‌است.
کینوا
به دلیل فواید فراوان کینوا برای سلامتی، اکنون به عنوان یک غلات فوق‌العاده شناخته می‌شود، اما زمانی آن را به عنوان «غذای سرخپوستان» نادیده می‌گرفتند.
کشت کینوا حدود ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سال پیش توسط مردم آند آغاز شد. این یک گیاه شناخته شده برای بقیه جهان نبود، اما یک غذای اصلی در فرهنگ و تمدن سرخپوستی به شمار می‌رفت. اینکاها همچنین به کینوا احترام زیادی قائل بودند؛ آن را مقدس می‌دانستند و از آن به عنوان «مادر همه غلات» یاد می‌کردند. بعدها، زمانی که فاتحان اسپانیایی به آمریکای جنوبی رسیدند، این گیاه را تحقیر و حتی کشت آن را ممنوع اعلام کردند.
محبوبیت کینوا در اواخر قرن بیستم افزایش یافت. بر اساس گزارش سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (FOA)، تولید جهانی کینوا در پایان قرن بیستم دو برابر شد. کینوا در حال حاضر به دلیل ارزش غذایی آن به عنوان یک غلات فوق‌العاده در نظر گرفته می‌شود. سازمان کشاورزی سازمان ملل متحد سال ۲۰۱۳ را سال بین المللی کینوا اعلام کرد.
سوشی
تاریخ سوشی به قرن دوم پس از میلاد در چین بازمی‌گردد. در آن زمان ماهی را در برنجی که تخمیر می‌کردند می‌گذاشتند تا ماهی تا مدتی طولانی قابل خوردن بماند. وقتی زمان خوردن ماهی فرامی‌رسید، برنج را دور می‌ریختند و ماهی را پس از شستن می‌خوردند. از آنجایی که ارزان تر از خرید روزانه ماهی تازه بود، این روش به سرعت به یک شیوه محبوب تبدیل شد.
در قرن هفتم، سوشی در ژاپن رایج شد. در اوایل قرن هفدهم، ژاپنی ها شروع به افزودن مواد نگهدارنده مانند سرکه به برنج کردند و آن را با ماهی می‌خوردهد. سوشی به سرعت به جای اینکه روشی برای نگهداری ماهی باشد به یک غذای کاملتبدیل شد. بعداً در اوایل قرن نوزدهم، سوشی دستخوش تغییرات اساسی شد. به جای غلتاندن برنج روی ماهی، ماهی را روی برنج چاشنی شده قرار می‌دادند. بعدها، سوشی در سراسر جهان محبوب شد و به یک غذای شام لوکس تبدیل شد.
سیب‌زمینی
هنگامی که فاتحان اسپانیایی سیب‌زمینی را به اسپانیا، ایتالیا و سایر کشورهای اروپایی آوردند، فقط برای مصرف حیوانات مناسب در نظر گرفته شدند. اما در حال حاضر سیب زمینی به عنوان یک غذای اصلی در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شود.
سیب‌زمینی یکی از مهم‌ترین و پرمصرف‌ترین مواد در امپراتوری اینکاها بود. هنگامی که اسپانیایی‌ها در قرن شانزدهم امپراتوری اینکاها را فتح کردند، آن را با خود به اسپانیا بردند. اما این سبزی مورد استقبال قرار نگرفت و کشاورزان اسپانیایی فقط شروع به کشت آن در مقیاس کوچک به عنوان غذای دام کردند. سیب‌زمینی به آرامی در دیگر کشورهای اروپایی رواج یافت. اما آنها با بیزاری و بدگمانی به آن نگاه کردند. برخی حتی ادعا کردند که سیب‌زمینی‌ها سمی هستند و معتقد بودند که سیب زمینی باعث جذام و سایر بیماری‌ها می‌شود. حتی دهقانان فقیر و گرسنه از خوردن آن می‌ترسیدند.
در فرانسه، کشت و مصرف سیب زمینی غیرقانونی تلقی میشد تا اینکه یک افسر پزشکی (آنتوان آگوست پارمنتیه) رساله‌ای در مورد فواید سیب‌زمینی به عنوان منبع غذایی مفید نوشت. در سال ۱۷۷۲، قانون فرانسه که سیب‌زمینی را غیرقانونی تلقی می‌کرد، لغو شد و محبوبیت آن طی ۲۰ سال بعد افزایش یافت. سیب‌زمینی در دوران کمبود مواد غذایی پس از جنگ‌های انقلابی به یکی از مواد اصلی در انگلستان تبدیل شد. محبوبیت آن به سرعت افزایش یافت و ماهی و چیپس به یک غذای اصلی در انگلستان تبدیل گردید.
