به گزارش گروه وبگردی خبرگزای صدا و سيما، اینترنت را باید بزرگترین سامانهای دانست که تاکنون به دست انسان طراحی، مهندسی و اجرا شدهاست. ریشهٔ این شبکهٔ عظیم جهانی به دههٔ ۱۹۶۰ بازمیگردد که سازمانهای نظامی ایالات متحدهٔ آمریکا برای انجام پروژههای تحقیقاتی برای ساخت شبکهای مستحکم، توزیع شده و باتحمل خطا سرمایهگذاری نمودند. این پژوهش به همراه دورهای از سرمایهگذاری شخصی بنیاد ملی علوم آمریکا برای ایجاد یک ستون فقرات اینترنت جدید، سبب شد تا مشارکتهای جهانی آغاز گردد و از اواسط دههٔ ۱۹۹۰، اینترنت به صورت یک شبکهٔ همگانی و جهانشمول در بیاید.
در اینترنت هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنّی و چه بر سیاستهای دسترسی و استفاده وجود ندارد. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، استانداردهای خود را تدوین میکند. تنها استثنا در این مورد دو اصلی اینترنت است، نشانی پروتکل اینترنت و سامانه نام دامنه، که توسط سازمانی به نام آیکان مدیریت میشوند. وظیفه پی بندی و استانداردسازی پروتکلهای هستهای اینترنت، IPv۴ و IPv۶ بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت است که سازمانی بینالمللی و غیرانتفاعی است و هر فردی میتواند در وظایفشان با آن مشارکت کند.
WWW چیست؟
شبکه جهانی وب به انگلیسی (World Wide Web) یک سامانهٔ اطلاعاتی از پروندههای ابرمتنی متصل به هم است که از طریق شبکهٔ جهانی اینترنت قابل دسترسی هستند. به کمک یک مرورگر وب میتوان صفحات وب که شامل متن، تصویر، ویدئو و سایر محتویات چندرسانهای هستند را مشاهده و به کمک ابرپیوندها در میان آنها حرکت کرد.
تیم برنرز لی، پژوهشگر علوم رایانه و کارمند مؤسسهٔ سرن در نزدیکی ژنو، در مارس ۱۹۸۹ پیشنهاد اولیهٔ وب امروزی را مطرح کرد. پیشنهاد ارائهشده در ۱۹۸۹ قرار بود که یک سیستم ارتباطی برای مؤسسه سرن شود، اما برنرز لی بهزودی متوجهشد که این ایده قابلیت جهانیشدن را دارد. برنرز لی به همراه رابرت کایلیائو در سال ۱۹۹۰ این پیشنهاد را بهعنوان «پیوند و دسترسی به اطلاعات مختلف بهصورت تارنمایی از گرههایی که کاربران به دلخواه در میان آنها حرکت میکنند» ارائه دادند. برنرز لی در ماه دسامبر همان سال اولین وبگاه را به وجودآورد و در ۷ اوت ۱۹۹۱ آن را بهعنوان یک پروژه بر روی گروه خبری alt.hypertext منتشر کرد.
باید به تفاوت مابین شبکه جهانی وب و اینترنت توجه کافی شود.
Browser چیست؟
یک مرورگر وب (که معمولاً به عنوان یک مرورگر از آن یاد میشود) یک نرم افزار برای دسترسی به اطلاعات در شبکه جهانی وب است. هر صفحه وب، تصویر و ویدئو توسط اسم مجزا (URL) مشخص میشود و به مرورگرها این امکان را میدهد تا این منابع را از یک سرور وب بازیابی کرده و آنها را در دستگاه کاربر نمایش دهند.
یک مرورگر وب همان موتور جستجوگر نیست، اگرچه این دو اغلب اشتباه گرفته میشوند. برای کاربر، یک موتور جستجو فقط یک وب سایت مانند google.com است که دادههای قابل جستجو را در مورد وب سایتهای دیگر ذخیره میکند. اما برای اتصال به سرور وب سایت و نمایش صفحات وب، کاربر باید یک مرورگر وب در دستگاه خود نصب کند.
موتور جستجو چیست؟
موتور جستجو خدماتی است که به کاربران اینترنت امکان میدهد از طریق شبکه جهانی وب (محتوا) را جستجو کنند. کاربر کلمات کلیدی یا عبارات کلیدی را در موتور جستجو وارد میکند و لیستی از نتایج محتوای وب را در قالب وب سایت ها، تصاویر، فیلمها یا سایر دادههای آنلاین دریافت میکند. لیست مطالب برگشت یافته از طریق موتور جستجو به کاربر به عنوان صفحه نتایج موتور جستجو (SERP) شناخته میشود.
برای ساده سازی، یک موتور جستجو را با دو مؤلفه در نظر بگیرید. ابتدا یک خزنده وب/عنکبوت که محتوا وب را جستجو میکند و به فهرست موتور جستجو اضافه میکند. سپس، هنگامی که یک کاربر در یک موتور جستجو شروع به جستجو میکند، نتایج مربوطه بر اساس الگوریتمهای موتور جستجو برمی گردد. موتورهای جستجوی اولیه عمدتاً بر مبنای محتوای صفحه بودند، اما از آنجا که وب سایتها یاد گرفتند که با سیستم را بازی کنند، الگوریتمها بسیار پیچیدهتر شده اند و نتایج جستجوی برگشت یافته، میتواند بر اساس صدها متغیر باشد.
اخیرا و با پیچیده شدن الگوریتمهای موتورهای جستجو، میتوان گفت اینترنت سئو و موتور جستجو را نمیتوان جدا از هم تحلیل کرد؛ لذا در بخشهای بعدی نیز به سایر المنتهای مربوطه میپردازیم.
صفحه نتایج موتور جستجو (SERP)
میلیونها صفحه در وب وجود دارد، اما هیچ یک از آنها برای بازاریابهای دیجیتال به اندازه صفحات نتایج موتور جستجو یا SERPها مهم نیست.
متخصصان بهینه سازی موتورهای جستجو ((SEO و تبلیغ کنندگان Pay-Per-Click (PPC) به طور یکسان بر روی همان نقاط با ارزش در برجستهترین قسمتهای SERP با هم رقابت میکنند، اما رقابت بسیار شدید است و تحولات فناوری در جستجو بدان معنی است که برای بازاریابهای دیجیتال مهم است که بدانند جستجو چگونه کار میکند و چه الگوهایی را دنبال میکند و در حقیقت آنها چه کاری را میتوانند برای به حداکثر رساندن دیده شدن خود انجام دهند.
بهینه سازی برای موتورهای جستجو (SEO)
همانطور که از نام آن پیداست، بهینه سازی برای موتورهای جستجو روشی است برای بهینه سازی وب سایتها و صفحات وب جهت کشف شدن در موتورهای جستجو و در نتیجه کسب مکان قابل مشاهدهتر در صفحات نتایج موتور جستجو. این امر از طریق روشهای مختلفی انجام میشود، که به تکنیکهای سئو “درون صفحه ای” و “برون صفحه ای” معروف هستند.
سئو درون صفحهای (on page SEO)
SEO درون صفحهای به بهترین شیوههایی اشاره دارد که سازندگان محتوای وب و دارندگان سایت میتوانند از آنها پیروی کنند تا اطمینان حاصل شود که محتوای آنها به آسانی قابل کشف است؛ که شامل ایجاد ابردادههای دقیق صفحه (دادههای مربوط به داده ها) برای هر صفحه و عناصری مانند تصاویر، استفاده از URLهای بی نظیر و ایستا، گنجاندن کلمات کلیدی در عناوین و زیرنویسهای مربوطه و استفاده از کد HTML پاک برای نامگذاری میشود.
سئو برون از صفحهای (off page SEO)
برخلاف تکنیکهای SEO درون صفحه ای، SEO برون از صفحهای به استراتژیهایی اطلاق میشود که روی کل سایت تأثیر میگذارد. تکنیکهای مشترک SEO خارج از صفحه شامل ایجاد لینک و تبادل، نشانه گذاری اجتماعی، بازاریابی محتوا، ارسال به دایرکتوریها و فهرستهای موتورهای جستجو و ایجاد جوامع آنلاین در رسانههای اجتماعی است.
اگرچه دامنه کامل سئو برای پوشش کامل در این متن مختصر امکانپذیر نیست، ولی تنها چیزی که باید بدانید این است که SEO بیشتر بر دستیابی به رتبههای بالاتر از دیدگاه ارگانیک متمرکز است. ممکن است کسب و کارها برای انجام کار SEO خود یک آژانس یا سئو کار حرفهای را استخدام کنند، اما پشت این سرمایه گذاری، تمام تأکید بر رتبه بندی بیشتر در جستجوی ارگانیک است.