به گزارش گروه اقتصاد بین الملل خبرگزاری فارس، «تجارت جهانی سال جاری را با بزرگ‌ترین چالش خود در سال‌های اخیر به پایان می‌رساند، زیرا موشک‌ها و پهپادهای یمن صدها کشتی باری بزرگ را مجبور کردند مسیر خود را از دریای سرخ به دماغه امید نیک تغییر دهند که به معنای طولانی‌تر و گران‌ترشدن سفر برای کشتی‌های تجاری از نظر مصرف سوخت و زمان سفر در میان افزایش هزینه‌های بیمه بار است»؛ این را خبرگزاری بلومبرگ در گزارش دیروز یکشنبه خود آورده است.
بر اساس این گزارش، تحلیلگران بر این باورند که تداوم مساله کشتیرانی از طریق دریای سرخ به طور خودکار منجر به افزایش قیمت کالاها در سال آینده خواهد شد و فشار بیشتری بر بانک‌های مرکزی جهان وارد می‌کند که با کاهش نرخ بهره برای حمایت از شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان و کمک به اقتصاد جهانی در حال مبارزه هستند.
روزنامه گاردین هم دو روز پیش نوشت، در سایه تنش‌ها در دریای سرخ به دلیل عملیات‌های ارتش یمن علیه کشتی‌های وابسته به رژیم صهیونیستی، بیش از ۱۰۰ کشتی حامل کانتینر مسیر خود را از کانال سوئز تغییر دادند. این یعنی ائتلاف آمریکایی مؤثر نبوده است و تاجران و صنعت کشتیرانی به آن بی‌اعتنا و بی‌اعتماد هستند.
افزون بر قضیه دور شدن کشتی‌ها از دریای سرخ، تاکید یمنی‌ها بر پایبندی به وظیفه اخلاقی و انسانی خود در محاصره دریایی رژیم اشغالگر در سایه تداوم محاصره غزه و بی نتیجه بودن مداخله نظامی آمریکا در حمایت از رژیم صهیونیستی این واقعیت را پیش‌بینی می‌کند که تا زمان تداوم محاصره و تجاوز علیه غزه، اقتصاد غرب هم تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
به عقیده کارشناسان، حملات نیروهای مسلح یمن با وجود اینکه کشتی‌های عازم سرزمین های اشغالی را هدف می‌گیرد اما بخش بزرگی از تجارت عمده کالا، به ویژه برخی از محموله‌های نفت، سوخت و سایر کالاها بین آسیا و اروپا، که از کانال سوئز می‌گذرد، مختل کرده است که این امر منجر به افزایش نرخ تورم در اقتصادهای اروپایی و کاهش حجم تجارت آسیایی با کشورهای غربی و ایجاد انسداد در زنجیره تامین کارخانه‌های غربی به ویژه کارخانه‌هایی شده که به قطعات یدکی تولید شده در هند، چین و برخی کشورهای آسیایی وابسته هستند.
این در حالی است که حملات یمنی‌ها به کشتی‌های مرتبط با رژیم صهیونیستی همچنین منجر به افزایش قیمت نفت در آخرین معاملات قبل از کریسمس شده، است به نحوی که نفت بیشترین افزایش هفتگی خود را از اکتبر به ثبت رساند و سه درصد افزایش یافت.
بلومبرگ افزود، بر اساس داده‌های ردیابی جمع‌آوری‌شده توسط این خبرگزاری، طی سه هفته گذشته تا کنون تنها حدود ۳۰ نفتکش شامل نفت خام و سوخت وارد تنگه باب المندب در انتهای جنوبی دریای سرخ شده‌اند که این نشان‌دهنده کاهش بیش از ۴۰ درصدی تعداد نفتکش‌ها در سه هفته گذشته در مقایسه با میانگین روزانه آن است.
در همین رابطه سوزان استیگانت، کارشناس موسسه صلح آمریکا، دریای سرخ را شریان اصلی تجارت جهانی توصیف کرد و گفت که //تخمین زده می‌شود که بین ۱۲ تا ۱۵ درصد تجارت جهانی از دریای سرخ می‌گذرد که ۳۰ درصد از حمل و نقل کشتیرانی کانتینری در جهان را تشکیل می‌دهد. بین ۷ تا ۱۰ درصد نفت جهان و ۸ درصد گاز طبیعی مایع نیز از طریق همین آبراه حمل می‌شود و هر گونه اختلالی در جابجایی این حجم بزرگ از نفت و کالا ممکن است پیامدهای جدی بر تجارت جهانی داشته باشد در حالی که تنش ها بین واشنگتن و پکن و تحریم ها علیه روسیه نیز تجارت جهانی را تحت تاثیر منفی قرار داده است.
استیگانت افزود: تغییر مسیر کشتی‌ها از دریای سرخ به دماغه امید آفریقا می‌تواند تا دو هفته به سفر کشتی‌ها و بیش از یک میلیون دلار به هزینه‌های یک سفر اضافه کند. در نهایت، زمان و هزینه‌های اضافی ممکن است قیمت سوخت را افزایش داده و بر دسترسی به کالاها در کشورهای اروپایی تأثیر منفی بگذارد.
مدیرکل انستیتوی صادرات و تجارت بین‌الملل، مارکو فورجیونه نیز به نوبه خود می‌گوید که پس از وقایع تنگه باب المندب، «جایگزین‌های موجود برای کشتی‌های تجاری مستلزم هزینه‌های اضافی و تاخیر در رسیدن محموله‌هاست و این موانع تأثیر قابل توجهی بر زنجیره تأمین یکپارچه‌ای که در حال حاضر وجود دارد، خواهد داشت.
تعدادی از فروشگاه‌ها در اروپا از جمله IKEA که در زمینه مبلمان و اثاثیه منزل فعالیت می‌کند اعلام کردند که تجارت این شرکت تحت تأثیر اتفاقات دریای سرخ و تاخیر در رسیدن کشتی‌ها به اروپا قرار گرفته است.
در همین زمینه، فوتیوس کاتسولاس، تحلیلگر ارشد نفتکش‌ها در مو استاندارد اند پورز گلوبال اینتلیجنس هم به روزنامه واشنگتن پولیتیکو گفت: «وضعیت از همه جنبه‌ها به‌ویژه در مورد انرژی، نفت و گاز نگران کننده است».
کاتسولاس انتظار دارد تقاضا برای سوخت دریایی تا پنج درصد افزایش یابد و معتقد است که قیمت‌های سوخت بالاتر، افزایش هزینه‌های حمل و نقل و حق بیمه در نهایت به معنای هزینه‌های بالاتر برای مصرف کنندگان خواهد بود. او گفت: کشتی هایی در دریای سرخ وجود دارند که در نظر دارند از طریق کانال سوئز به مدیترانه بازگردند، حتی اگر این کار برای آنها نیم میلیون دلار هزینه داشته باشد.
به نوبه خود، یکی از مدیران ارشد اتاق بین المللی کشتیرانی، جان استاوبرت، گفت که آنچه در دریای سرخ رخ می‌دهد می‌تواند به افزایش قیمت کالاهای مصرفی در سوپرمارکت‌ها و مغازه ها منجر شود و ممکن است بر قیمت نفت نیز تأثیر بگذارد؛ اما هنوز هم باری از دریای سرخ عبور می‌کند؛ از همین رو تعطیلی کاملی در کار نیست که بتوان با تعطیلی چند سال پیش کانال سوئز مشابه دانست.
با این حال، تحلیلگران بر این باورند که اضطراب حاکم بر تجارت جهانی ممکن است به محاصره واقعی کانال سوئز ختم شود، زیرا یمنی‌ها دستور کار بسیار روشنی دارند که از غرب می‌خواهند به آن پاسخ دهد.
برآوردهای قبلی نشان داده که حجم تجارت سالانه از دریای سرخ حدود یک تریلیون دلار شامل نفت، گاز، کالاهای غذایی و خودرو است.
پایان پیام/
