دیکتاتوری جریان انحصارطلب، مرحوم طهماسب را از مراسم تشییع و وداع محروم کرد

به گزارش مشرق، محمد تقی فهیم، منتقد سینما گفت: در حوزه ادبیات و هنر، خیلی از هنرمندان و نویسندگان خلق کاراکتر می‌کنند، بجای اینکه نعل به نعل آن نوع شخصیتی را روی کاراکتر پیاده کنند.

وی افزود: مرحوم طهماسب به علت مسلط بودن به زبان و اصل و اساس محکمی که در امر دوبله داشت، دائم در کارهایش ابتکارات جدید همراه با تیپ سازی مختلف در صدا سازی و دوبله ارائه می‌داد و از این حیث، دائم کار می‌کرد، یعنی به‌طور مستمر یک صدای واحد، یک لحن واحد و تیپ صدای کاملا متفاوت و جدید خلق می‌کرد.

این منتقد سینما تصریح کرد: استاد طهماسب وقتی با صدای خودش وارد عرصۀ بازیگری شد، جذابیت به مراتب بیشتری در ذهن افکار عمومی به جای گذاشت. در سال های اخیر جریان شبه روشنفکری دارای ایدئولوژی دیکتاتور مآبانه در عرصه فرهنگ و هنر و رسانه‌ای کشورمان به وجود آمد که با غلبه و در اختیار داشتن فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی به عنوان ابزاری قدرتمند برای رسیدن به امیال شخصی، طبقاتی و جریانی خود بهره برد و در کشور به صورت دیکتاتور مآبانه‌ای دست به تحریف و انحصارطلبی در راستای اهداف خود زده‌اند و تمام این امکانات را تبدیل به اصلی ترین ابزار حمله برای تهاجم به بزرگان عرصه هنر و به طور کلی فرهنگ کرده اند که ناصر طهماسب هم از این قاعده مستثنی نبود.

فهیم در ادامه عنوان کرد: مرحوم طهماسب هم با توجه به نوع کارها و مستندهای روشنگرانه‌ای که در حوزه تاریخ معاصر ایران ساخته شده بود، مورد تهمت‌های ناروای این جریان به شدت ایدئولوگ قرار گرفته بود.

وی افزود: اساساً این جریانات درست مثل هیتلر، دارای ایدئولوژی و خوی دیکتاتوری هستند که به رسم عبرتِ تاریخ در صفحات سیاهش نگاشته شده‌اند. این جریان شبه فاشیستی برای دوقطبی کردن جامعه در عرصه فرهنگ و هنر از هیچ تلاشی فروگذار نبوده و نیست. مرحوم طهماسب هم با توجه به نوع کارهایی که از خود به یادگار گذاشت از حملات این جماعت دیکتاتور در امان نماند و آماج تهمت های ناروای بسیاری شد.

فهیم اظهار داشت: جریان مردمی مقابل این نوع دیکتاتوری فرهنگی باید از لاکِ خود بیرون بیاید و روش‌های سلبی را کنار گذاشته و به صورت روش‌های ایجابی به این فضاها ورود کند. این جریان که هدفی جز انشقاق و تخریب و سیاه نمایی ندارد، اولین مسئله‌اش این است که هنرمندانی امثال زنده یاد طهماسب را دچار انزوا و انفعال می‌کند. به هر حال هنرمندی که می‌خواهد کاری کند و اثری خلق کند نیاز به آرامش دارد.

وی با یادآوری جشنواره فجر سال های گذشته ادامه داد: در جشنواره سال‌های گذشته شاهد بودیم که آقای زمانی بازیگر سینما روز اول این رویداد در نشست مطبوعاتی حاضر شد ولی رفتاری با وی صورت گرفت که باعث شد به گونه‌ای مخفی شود که نمی‌شد پیدایش کرد. این جریانات چون توانستند از این راه‌ها به یک سری نتایج برسند، بیشتر از این کارهای ضدانسانی و فرهنگی انجام دادند و می‌دهند و تبدیل شده به حربه‌ای ناصواب برای دور نگه داشتن یا منزوی کردن هنرمندان، به طوری که بسیاری از این هنرمندان را از حیز انتفاع خارج می‌کنند.

فهیم در ادامه افزود: برای معرفی و جایگاه هنری و آثار زنده یاد طهماسب می‌توان به بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها اشاره کرد که اگر صدای ایشان نبود، آن فیلم یا سریال هیچ جذابیتی در کار تکنیکی و نمایش فیزیکال بازیگر پیدا نمی‌شد. زنده یاد طهماسب به دلیل صدای خاصی که داشت و همینطور تبحر ویژه‌ای که در تیپ سازی‌های مختلف در یک اثر سینمایی دوبله می‌کرد، این بود که به جای چند نفر، صداهای متفاوت خلق می‌کرد و به آن اثر رنگ و بویی خاص، می‌بخشید.

وی ادامه داد: یکی دیگر از دلایلی که مرحوم طهماسب را دوست داشتنی‌تر می‌کرد، خواندن نریشن‌های مستندهای روشن گرایانه انقلاب اسلامی بود و همین امر موجب احترام فراوان مردم به ایشان شده بود.

این منتقد سینما خاطرنشان کرد: متاسفانه همان جریان دیکتاتور، خانواده ایشان را از داشتن مراسم بدرقه و وداع، درخور شأن و منزلت والای این هنرمند متعهد، محروم کرد. بنده مطلع شدم که ایشان قبل از فوت، توصیه کرده بود که جسمش را در جمع خانواده و به شکل غیرعلنی و بدون سر و صدای رسانه‌ای به خاک بسپارند، چرا که نمی‌خواستند از این فضا برای دوقطبی کردن هواداران، دوستداران و جامعه سو استفاده شود؛ حتی برای بعد از فوت خود هم این تعهد را با سفارشی که به خانواده کرده بود، در خود می‌دید.