به گزارش اقتصادنیوز روزنامه دنیای اقتصاد نوشت:اولین عامل به رکود حاکم بر کلیه بازارها بازمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گردد. علاوه‌بر اینکه بورس تهران چنین وضعیتی دارد، اوضاع و احوال دیگر بازارها نیز چندان مناسب نیست. این موضوع از کاهش انتظارات تورمی نشات‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گرفته است.
عامل پیشران در اکثر بازارهای دارایی ایران، انتظارات تورمی است و هر زمان که انتظارات تورمی در اقتصاد کشور شعله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ور می‌شود، بازارها با التهاب همراه می‌شوند و هر زمان که انتظارات تورمی در اقتصاد فروکش می‌کند، شاهد آرامش در بازارها هستیم.
نکته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که از رصد اوضاع و احوال این روزهای بازارهای داخلی کشور قابل رهگیری است، رکود حاکم بر کلیه بازارها است که تحت‌تاثیر فروکش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردن انتظارات تورمی به‌وقوع پیوسته است؛ در واقع در ماه‌های اخیر اقتصاد کشور، یک آرامش نسبی را در اکثر زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها به خود دیده است.
به‌رغم اینکه رشد نقطه به‌نقطه پایه‌پولی همچنان در مقادیر بالایی قرار دارد، شاهد کاهش شتاب رشد نقدینگی هستیم که این موضوع سبب‌شده تا از این ناحیه نیز انتظارات و واکنش‌های مثبتی پیرامون کل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پولی شکل بگیرد.به‌علاوه در سال‌جاری حرکات مناسبی در زمینه بهبود روابط منطقه‌ای کشور شکل‌گرفته است.
مورد بعدی که وضعیت بورس تهران را در این روزها بحرانی ساخته، زخم کاری تصمیمات خلقالساعه نهادهای مختلف است که هریک به‌نحوی و طریقی، بخشی از بدنه و پیکر نحیف و رنجور بازار سهام را نشانه‌گیری کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند. به‌عبارت دیگر سیاستگذار با تصمیمات خلقالساعه خود، تدوین افق زمانی برای سرمایه‌گذاری را از سرمایه‌گذار سلب کرده‌است.
برای مثال در زمینه موضوعی مثل نرخ خوراک انتقادی که در این زمینه مطرح است، موضوع افزایش یا کاهش نرخ خوراک نیست، بحث قابل‌توجه در این زمینه نحوه اطلاع‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رسانی اخبار این‌چنینی است.درحالی‌که ماجرای افزایش نرخ خوراک در اواسط اردیبهشت ماه مطرح‌شده بود، انتشار رسمی این خبر ۵۱روز بعد انجام شد. طبیعتا چنین اقداماتی به‌مثابه ضربات و زخم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کاری است که بر پیکر اعتماد در بازار سهام نواخته می‌شود و موجب می‌شود بازار سهام هر روز که می‌گذرد با کاهش اقبال از سوی سرمایه‌گذاران حقیقی همراه شود که بخشی از این رخوت نیز به دلیل همان بدبینی‌هایی است که در بازار ایجاد شده‌است.
