فهیمه نظری: سوم دی‌ماه عملیات کربلای ۴ سی‌وهفت‌ساله شد، عملیاتی که توسط فرماندهان سپاه طراحی و در شامگاه چهارشنبه سوم دی‌ماه ۱۳۶۵ با رمز «یا محمد (ص)» در محور ابوالخصیب در جنوب عراق آغاز شد.
هدف از آن گرفتن نقطه اتکای دشمن در ساحل غربی اروند و سپس ادامه تهاجم تا تصرف بصره بود. اما با تحمل شهدای زیاد در همان نخستین روزها در تاریخ ۵ دی ۱۳۶۵ با عقب‌نشینی نیروهای ایرانی، پایان یافت. کربلای ۴ که قرار بود تا فتح بصره پیش برود لو رفته بود و همین موجب شد شمار زیادی از رزمندگان ایرانی به شهادت برسند. اما به فاصله کوتاهی از آن یعنی حدود دو هفته بعد عملیات کربلای ۵ تقریبا آن را جبران کرد. کربلای ۵ اگرچه به نتیجه اصلی خود که گرفتن بصره بود نرسید اما با نتیجه‌ای مطلوب همراه بود و در طی آن حدود ۱۵۰ کیلومتر مربع از منطقه اشغال‌شده شلمچه آزاد و قسمت‌هایی از جنوب عراق به تصرف نیروهای ایرانی درآمد.
یک جمله امام، رزمندگان مردمی را در جبهه ماندگار کرد!
آن روزها بیشتر عملیات‌ها متکی بر رزمنده‌های مردمی بود، نیروهایی که به گفته غلامعلی رجایی مسئول وقت واحد تبلیغات قرارگاه خاتم «به محض پایان هر عملیات فارغ از نتیجه‌ی آن (شکست یا پیروزی) به شهرهای‌شان بازمی‌گشتند.» اما پس از کربلای ۴ و با آن حجم از شهدا، حالا باید بلافاصله عملیاتی موفقیت‌آمیز طراحی و اجرا می‌شد، تا دست‌کم زهر آن را بگیرند.
خبرگزاری خبرآنلاین از غلامعلی رجایی پرسید که پس از عملیات کربلای ۴ چگونه نیروهای مردمی را در جبهه نگه داشتید، آیا نیروهای تازه را فراخوان کردید، پاسخش قابل تامل بود. او می گوید: «من این مسئله را طی یک متن استفتا خدمت امام نوشتم و از ایشان پرسیدم تکلیف چیست. نوشته‌ام البته خط‌خوردگی هم داشت اما دفتر امام ایراد نگرفتند چون گفتند طبیعی است و از جبهه می‌آید. در آن‌جا نوشتم که چون در این عملیات نتیجه‌ای گرفته نشده، نیروها می‌خواهند برگردند، در حالی که ما به آن‌ها نیاز داریم ولی نمی‌توانیم بگوییم که عملیات داریم، چون اگر بگوییم لو می‌رود و بلافاصله هم می‌خواهیم عملیات انجام دهیم. بنا بود که بلافاصله شکست کربلای ۴ را با یک عملیاتی در همان منطقه جبران کنیم.
امام هم در پاسخی ذیل همان متن استفتا نوشتند؛«بر فرض مذکور باید افراد در جبهه باشند و من دست و بازوی آن‌ها را می‌بوسم.»
رجایی می گوید؛ تا آن زمان اصلا عرف نبود که در پاسخ یک استفتاء مجتهدی این‌گونه بگوید که من دست و بازوی رزمندگان را می‌بوسم. همان موقع این پاسخ امام پخش شد، سپاه هم آن را در تیراژ بالای چند ده هزار چاپ و توزیع کرد. من خودم شاهد بودم در قرارگاه فرماندهی آقای رضایی وقتی به لشکرها بیسیم می‌زد می‌گفت من این متن پاسخ امام را برای‌تان می‌خوانم که بر مبنای آن به نیروهای‌تان بگویید در جبهه‌ها بمانند. خوشبختانه با این ابتکاری که به ذهنم رسید و این مسئله را برای امام نوشتم و ایشان پاسخ دادند، باعث شد که این نیروها برای عملیات کربلای ۵ بمانند و ما با همان نیرو البته تقویت‌شده عملیات انجام دهیم.»
۲۷۲۱۸
