به گزارش اقتصادنیوز در شرایطی که تداوم درگیری ها میان اسرائیل و حماس موجب افزایش تنش ها در بخش های دیگر خاورمیانه شده، گروهی از ناظران با رد ایده رهبری غزه توسط تشکیلات خودگردان پس از کنار گذاشتن حماس، بر این باورند که تنها ایالات متحده قادر است با لحاظ کردن واقعیت معادلات حاکم بر منطقه، راهی برای پایان درگیری ها و بازگشت ثبات بیابد.در همین راستا، آرون دیویو میلر و دانیل کورتزر با انتشار یادداشتی در نشریه فارن افرز بر این مقوله تاکید کردند که واشنگتن برخلاف گذشته پلن و نقشه راهی برای خروج از بحران غزه ندارد و همین مقوله صرفا زمینه را برای افزایش درگیری ها هموار می کند.اقتصادنیوز این یادداشت را در سه بخش ترجمه کرده که بخش دوم آن تحت عنوان« اسرائیل، آمریکا را خلع سلاح کرد/ کرانه باختری هم به سرنوشت غزه دچار می شود؟» منتشر شد و در ادامه بخش سوم و نهایی آمده است.
اما خطرات حمایت از رویکرد دو دولت ارزش دارد. سایر بازیگران میزان اعتبار ایالات متحده را فارغ از آنچه واشنگتن آماده است برای رویارویی با واقعیت‌های نامناسبی که چشم‌انداز پس از جنگ را مشخص می‌کند، اتخاذ کند، می سنجند. علاوه براین، تلاش جسورانه برای ایجاد راه حل دو دولتی می تواند حمایت کشورهای عربی را برای کمک به تضمین نظم و قانون اساسی، حکومت موقت و بازسازی در غزه و همچنین شبکه ایمن برای تشکیلات خودگردان در هنگام آغاز اقدامات لازم جلب کند. در این میان سوالی که دولت بایدن با آن مواجه است این است که با توجه به محدودیت‌های ناشی از سیاست آمریکا و رویکرد تند در اسرائیل، مواضع کنونی فلسطینی‌ها و سراسر جهان عرب، رئیس جمهوری آمریکا یک سال قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری چه کاری می تواند انجام دهد. در کوتاه مدت، ایالات متحده می تواند با غلبه بر برخی موانع اولیه به اجرابی شدن راه حل دو کشور کمک کند. اول، بایدن باید به فشار بر اسرائیل جهت پایان دادن سریع به کارزار زمینی و هوایی شدید خود ادامه داده تا تل آویو به نفع عملیات متمرکزتر و هدفمندتر، گزینه فعلی را کنار بگذارد.
دولت بایدن همچنین باید برای افزایش میزان کمک‌های بشردوستانه به غزه و اطمینان از باز ماندن گذرگاه مرزی کرم شالوم که اخیراً باز شده و برای ازسرگیری مذاکرات جهت آزادی اسرا، فشارها را بیشتر کرده و اسرائیل را برای مهار رویکرد شهرک نشین های رادیکال اسرائیلی ساکن در کرانه باختری تحت فشار بگذارد.سوم، ایالات متحده باید اطمینان حاصل کند که اسرائیل به دستورالعمل های این کشور در مورد غزه، از جمله عدم کاهش قلمرو غزه، عدم جابجایی اجباری ساکنان این نوار باریک و حکومت فلسطین احترام می گذارد. مقامات ایالات متحده باید چه در بیانیه های عمومی و چه در تماس های خصوصی خود با اسرائیلی ها و دیگران، روشن کنند که غزه و کرانه باختری یک واحد یکپارچه باقی می مانند و تشکیلات خودگردان در نهایت حکومت خود را بر غزه از سر خواهد گرفت.
ایالات متحده همچنین باید در تلاش برای اطمینان از اینکه درگیری در امتداد مرز اسرائیل و لبنان به یک جنگ تمام عیار تبدیل نمی شود، فعال باشد. حداقل 60 هزار اسرائیلی از خانه های خود در شمال اسرائیل ( سرزمین های اشغالی)آواره شده اند. اگر قطعنامه 2006 شورای امنیت سازمان ملل متحد اجرا نشود، اسرائیل ممکن است ارتش خود را برای رویارویی با حزب الله به حالت آماده باش درآورد؛ گزاره ای که می تواند منجر به یک جنگ تمام عیار شود. برای کاهش این خطر، ایالات متحده باید نیروهای نظامی بازدارنده ای را که در اکتبر 2023 به منطقه اعزام کرده را حفظ کند.در نهایت، دولت بایدن باید مطمئن شود که همه بازیگران منطقه درک می کنند که راه حل دو کشوری، نتیجه مطلوب ایالات متحده است. واشنگتن باید مسیری را برای رسیدن به آن نتیجه مشخص کند، این که هر طرف چه گام هایی را برای ایجاد فضای مناسب جهت مذاکرات نهایی باید بردارد.
رهبران ایالات متحده باید به مردم اسرائیل بگویند که زمان آن فرا رسیده که با انتخاب اساسی روبرو شوند، ایالات متحده باید به فلسطینیان این پیام را بفرستد که زمان آن فرا رسیده است که آنها نیز انتخاب کنند: آیا در اشغال خواهند ماند یا حکومت خود را اصلاح خواهند کرد؟ رهبران ایالات متحده باید با کشورهای کلیدی عربی مانند مصر، کشورهای خلیج فارس و اردن همکاری نزدیک داشته باشند تا از این تغییرات حمایت کنند. عربستان سعودی با توجه به علاقه اش به عادی سازی روابط با اسرائیل، نقش مهمی را ایفا خواهد کرد. برای تحقق گزاره های فوق، نتانیاهو باید برود و عباس هم همینطور. اما حتی اگر در کوتاه مدت این دو در قدرت بمانند، ایالات متحده گزینه های قوی تری داشته باشد. بایدن نباید تهدید کند که از کمک نظامی ضروری به اسرائیل خودداری می کند. اما او می‌تواند برای اسرائیلی‌ها تبیین کند که استحکام روابط به درک تل آویو بستگی دارد، این بازیگر نمی‌تواند غزه را دوباره اشغال کند و تضمین امنیت اسرائیل منوط به توافق صلح با یک کشور فلسطینی مشابه خواهد بود.
با این حال، پس از جنگ اسرائیل و حماس، قفل طلایی به این سرعت باز نخواهد شد. بایدن باید موضعی مصمم – در گفتار و کردار – اتخاذ کند که چشم انداز راه حل دو کشور را به طور جدی پیش ببرد. اگر او برای دومین بار به عنوان رئیس جمهوری پذیرفته شود، برای راه حلی پایدارتر جهت پایان دادن به مناقشه اسرائیل و فلسطین بستر سازی خواهد کرد و در این مسیر تعاملاتش را افزایش خواهد داد، با این همه او نمی نمی تواند اجازه دهد که تا پس از پایان فصل انتخابات ایالات متحده، وضعیت بدتر شود. اگر بایدن جسورانه انتخاب کند، فشارهای سیاسی و عملی بزرگی بر او تحمیل خواهد شد. اما در صورت عقب نشینی هزینه بالایی را باید متحمل شود.
