هر جامعه‌ای به لحاظ درآمد و مصرف به ۱۰ گروه تقسیم‌بندی می‌شوند که به هرکدام از این گروه‌ها دهک می‌گویند. دهک اول قشر کم برخوردار جامعه و ثروتمندان در دهک دهم قرار دارند.
دهک‌های کم‌درآمد به علت درآمد کمتر، هزینه کمتری را به تفریح و سرگرمی و حتی بهداشت و درمان اختصاص می‌دهند. بنابراین وزن این کالاها در سبد مصرفی آنها کمتر است. در مقابل بیشترین سهم را خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها دارند.
بیش از ۴۰ درصد از سبد مصرفی گروه‌های کم‌درآمد را خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها تشکیل می‌دهند. اگر در این کالاها گرانی اتفاق بیفتد، برای کم‌درآمدها بسیار قابل‌لمس است. در نتیجه اگر تورم خوراکی‌ها زیاد شود، فشار بر گروه‌های کم‌درآمد نیز افزایش خواهد یافت.
چنانچه رشد تورم به دلیل افزایش قیمت کالاهای غیرخوراکی و خدمات باشد، آنگاه فشار تورمی از سوی پردرآمدها بیشتر احساس می‌شود.
ضریب اهمیت خوراکی‌ها در دهک‌های پایین درآمدی ۴۳.۳ درصد و غیرخوراکی‌ها و خدمات ۵۶.۷ درصد است. در مقابل ضریب اهمیت خوراکی‌های و آشامیدنی‌های در دهک‌های بالای درآمدی ۱۷.۲ درصد و غیرخوراکی ۸۲.۷ درصد است.
اتفاقی که در فصل گذشته (بهار) رخ داد به این صورت بود که نرخ تورم کل در فروردین ماه برابر ۳۲.۲ درصد بود. در این ماه شاخص کل قیمت مصرف کننده (نرخ تورم) در دهک اول ۳۰.۸ درصد و دهک دهم ۳۴.۲ درصد رسید و فاصله تورمی ۳.۴ درصد شد.
مطابق اعلام مرکز آمار، نرخ تورم در اردیبهشت ماه نسبت به فروردین ۲.۴ درصد کم شد و به تبع آن نرخ تورم دهک اول نیز ۲.۸ درصد و دهک دهم ۲.۳ درصد کم شد.
نرخ تورم در آخرین ماه فصل بهار همچنان سیر نزولی داشت و معادل ۲۷.۸ درصد بود. براساس اعلام مرکز آمار نرخ تورم قیمت مصرف‌کننده در این تاریخ برای دهک اول ۲۸ درصد و دهک دهم ۳۱.۹ درصد ثبت شد و فاصله تورمی در بین قشر کم برخوردار و ثروتمند جامعه برابر ۳.۹ درصد بوده است.
