نزدیکی مرکز این پرتره کیهانی، در قلب سحابی شکارچی، چهار ستاره داغ و پرجرم به نام ذوزنقه قرار دارند.
آنها در منطقه‌ای به شعاع 1.5 سال نوری جمع شده‌اند و بر هسته خوشه ستاره‌ای متراکم سحابی شکارچی تسلط دارند.
تشعشعات یونیزه‌کننده فرابنفش از ستارگان ذوزنقه، عمدتاً از درخشان‌ترین ستاره تتا-1 اوریونیس C ناشی می‌شوند و کل درخشش مرئی منطقه ستاره‌زایی پیچیده را تأمین می‌کند.
خوشه سحابی شکارچی حدود سه میلیون سال سن دارد و در سال‌های جوان‌تر حتی فشرده‌تر بود. یک مطالعه دینامیکی نشان می‌دهد که برخوردهای ستاره‌ای فراری در سنین پایین‌تر سحابی ممکن است سیاهچاله‌ای با جرم بیش از 100 برابر خورشید را تشکیل داده باشد.
وجود یک سیاهچاله در این خوشه می‌تواند سرعت بالای مشاهده‌شده در ستارگان ذوزنقه را توضیح دهد.
فاصله حدود 1500 سال نوری سحابی شکارچی آن را به یکی از نزدیک‌ترین سیاهچاله‌های شناخته‌شده به سیاره زمین تبدیل می‌کند.
